López/de Ca...: Las Siete Partidas.

 Legal

Titulus. 19.

Titulus. 19.

¶ Lex. I.

Lex. I.

Inimicorum quidam ſsunt extranei, quidam domeſstici: extranei ſsunt hi cum quibus rex bellum gerit, domeſstici ſsunt qui ſsunt in regno qui deteriores ſsunt cum nulla maior peſstis quam familiaris inimicus. hoc dicit.
eEnemiſstad. Inimicitia voluntaria ex qualibet cauſsa oriri poteſst, ſsed probabilis inimicitia non oritur, niſsi ex rationabili cauſsa, & ideo in diſspoſsitione legali non attenditur inimicitia: niſsi ex capitalibus vel ex magnis cauſsis oriatur. Bal. in. l. hæreditas col. 1. C. de his quib. vt indign. & probat. l. partitę hic allega. & etiam iſsta lex.
fEn las leyes. l. 6. ad fin. tit. pe. 7. partita.
aEl ſsabio. vide glo. vbi bonus tex. in. c. 1. 93. diſstin. & fuit dictũ boëtij & iſsti qui ſsunt ſsicut ſsubditi & inter ſsubditos corpore: ſsi tamen mente ſsunt cum hoſstibus & inimicis nuntiãdo eis ſsecreta: & ſsimilia, ſsunt proditores & rebelles. l. omne delictum. §. exploratores. &. l. prodito res. ff. de re mili. Bar. in extrauagã. qui ſsint rebelles. in gl. ſsuper parte rebelles. imo tunc factum eſst proditoriè cum vnũ mõſstrat publicè, & aliud gerit in animo, vt declarat Bart. in. l. reſspicien dum. §. delinquunt. ff. de pœn. Io. And. in. c. 1. de homici. lib. 6. & Bald. in. c. 1. in princi. col. 4. quib. modis feud. amitta. vbi adducit dictum ſsalua toris, ꝗ intingit mecũ manum in paropſside, hic me tradet. facit text. in. l. vnica. C. de conducto. & procurato. lib. 11. & ibi Ioan. de Plat. & adde l. 3. j̃. eod. vbi pulchra verba ponũtur.
¶ Lex. II.

Lex. II.

Cuſstodire tenẽtur regem naturales ſsub diti & ſsi ſspecialiter ad eiꝰ cuſstodiã non ſsint deputati & tenẽtur eũ defendere ne occidatur per cutiatur, vel iniurietur & prohibere ne id fiat alias ꝓ ditores ſsunt & vt tales puniendi. h.d.
bDe ſsuſso. in. l. pe. & fi. tit. 13. S̈. ea. parti.
cE los vaſsſsallos. &c. nota ꝙ populus & dominus, vt vna res cẽſsentur, & ideo in actibus ponderoſsis & ex quibus læderetur populꝰ, ĩteruenire debet conſsenſsus domini, vide gl. & ibi Bart. in. l. continuꝰ. §. cum quis. ff. de verbor. obliga. l. fi. C. de venden. rebus ciui. libr. 11. & adde. l. 3. j̈. eod.
dCa en guardando a el. &c. Ipſse enim eſst cor & anima populi. l. 5. tit: 1. ea. parti. & ipſse eſst pater omnium vt in auten. neq; virum, quod ex dote colla. 7. & Bal. in. l. quiſsquis. C. ad leg. iul. maieſsta. vnde & græco eloquio dicitur βασιλεὺϛ quaſsi baſsis populi, eo ꝙ ſsubditorum onera tolerat ſsecundũ Gregorium. 9. lib. mora. ca. 13. & adde. l. j̈. proximam.
eDicho. in. l. 9. ti. 9. ea. part.
fSu ſseñor. vel aliter, quã per viſsum ſsenſserit & opẽ ferre potuerit. l. 1. §. eodem autem tecto. ff. ad Syllania. & eo. titu. l. ſsi quis in greui. §. ſsi maritꝰ. & nomen viſsus, ſsumitur pro omni ſsenſsu corporeo glo. in. c. teſstes. 3. q. 9. Bald. in. l. teſstiũ. co. 3. C. de teſstib.
gSu poder. Vi de. l. 1. §. tuliſsſse. ff. ad Syllania. ſsed an teneatur præfer re ſsalutẽ domini ſsuæ pro prię? glo. in. l. 1. §. hoc aũt. ff. ad Syllania. in parte ſsaluti voluit ꝙ ſsic. & ſsequit̃ Ange. ibi Alberi. tamen ibi dicit cõmuniter teneri contra riũ per iura, q̃ ibi allegat. & idẽ tenet Bal. in. c. 1. in prin. col. 2. qui. mo. feud. amitta. licet aliud ſsit in ſseruo, quia ſseruus pro nihilo reputat̃, & nunquã di cit̃ viuere. & ſseruꝰ plꝰ eſst aſstrictꝰ dño, ꝗ̈ vaſsallus vi. gl. in. c. vnico. ad fi. ſsuꝑ parte li berare. de alie na. feudi pater. q̃ tenet illud quod dicit Alber. per iſstã rationẽ & quia illud dicitur poſsſse ꝙ cõmode poſsſsumus. ff. de verb. ſsignifi. l. nepos ꝓculo.
¶ Lex. III.

Lex. III.

Cum quis inſsurgit in regno inobediens regi contra regem ſseu regnũ, proditor eſst, vitam & bona perditurus, ad cuius rabiẽ peſstiferam celerrime ſsopiendam, omnes ciues regni & ſsi non vocati, conuenire te nentur, in exercitu iuuantes propriis manibus, vel ſsuis gentibus, vel pecuniis. nullo priuilegio. dignitate, nec nobilitate, ne q; ordine excuſsante, niſsi ſsit monachus recluſsus, vel ꝗ neceſsſsarij eſsſsent, ad diuinorũ celebrationẽ, vel niſsi ĩpuberes ſsint, vel ſseptuagenarij (præter eos qui conſsi lio iuuare poſs ſsent) ægroti, vel vulnerati ita vt venire non poſssint vel impediantur tempeſsta te, niuium vel fluminum in undatione, & in virorũ defe ctũ iubetur ꝙ & mulieres in talibus occur rant. & occurrere ad prædi cta nolens, ea pœna plectetur, qua inſsur gens cõtra regem. Itẽ à tali exercitu, nullus recedere debet, niſsi ita ſsit infirmus, vel vulneratꝰ ꝙ arma capere non poſssit. & recedentes ſsine mãdato, eadem pœna puniẽtur. h. d
aReyno. & de bet habere re gnum. 10. vel. 11. ciuitates & ſsaltem vnum metropolitanum. c. ſscitote. 6. q. 3.
bFazer enella. Vide. c. ſsi eccleſsia. in fi. 23. q. 4.
cMas de la que ſse leuanta. &c. Vide. l. 1. & quæ ibi dixi. tit. 23. ea. parti.
dFalſsedad. Nota ꝙ iſstæ ſsectę & colligationes, quæ fiunt in regno cõ tra regem vel regentes, licet ſsub colore boni fiant: tamen non à zelo iuſstitię: ſsed falſsè & doloſsè mouentur: ſsemper enim iſstæ conſspirationes præſsumuntur illicitæ, & ex illicita cauſsa fieri, vt in. c. licet Heli. & in. c. per tuas. §. nos vero. de ſsymo. not. Vincent. & alij in. c. fi. de teſsti. cogen. & habetur in ordina. rega. li. 8. ti. 11. per totum.
eOme daño. Vide quæ dixi. S̈. eo. l. 1.
fComo la ponçoña. Nota de veneno.
gA matado. Adde. c. reſsecandę. 24. q. 3.
hNo attendiendo. Nota caſsum, in quo à lege eſst bellum indictum, ſsci licet cõtra ſseditioſsos contra regem in damnum reipublicæ & ꝙ nullus licet priuilegiatus excuſsatur ab hoc bello, & fortè procederet quod hic dicitur de non attendendo mandato regis, quando eſsſset periculum in mora vel princeps eſsſset in loco, vbi non poſssit ita de facili eius iuſsſsus haberi: nã alias nulli licet inſscio principe arma mouere. vt in. l. vnica. C. vt ar mo. vſsus. li. 11. & adde quod habetur in. l. ſsequenti.
iExcuſsar. &c. Adde. l. nullꝰ. penitus. C. de curſs. publi. li. 12. &. C. de ſsacroſs. eccl. l. neminem. & ad bellum vt rebellans ſsubditus occidatur omnes tenent̃. 2. regum c. 18. & 3. regũ. c. 20. oẽs robuſsti exiuerunt de Ieruſsalem ad perſsequen dum ſsiba filiũ botri. tradit Lucas de penna in. l. 1. C. vt ruſsti. ad nullum obſs. deuo. li. 11. col. 5. ver. 3. vt rebellans & vi. eum co. 6. ver. 3. quęritur.
kNi por ſser de orden. Vbi em̃ imminet magna neceſssitas ita ꝙ ſsine clericis nõ po teſst commode regnũ vel ciuitas ab oppreſssione cuſstodiri, & inuaſsione: tunc tenentur clerici vt in. c. ꝑuenit & ibi Abb. colum. 2. de immuni ta. eccleſsi. vbi Abb. adducit, ꝙ quilibet tenet̃ patriam ſsuã defendere, præſsertim cũ in ipſsius defenſsione protegã tur orphani, viduæ & miſse rabiles perſsonę, pro quibus clerici ſsummopere debent elaborare. vide ibi. & vi. quod habetur in. l. 52. titu. 6. 1. partita.
lLas mugeres. Vide quod not. glo. referens Veget. de re milita. in cle mentina attendentes. de ſstat. reg. in gloſsſs. ſsuper parte. & corruptis alias autem fœminæ ab iſstis perſsonalibus muneribus excuſsantur. l. 2. ff. de regu. iur. l. & qui originem. §. & corporalia. ff. de muneribus & honorib. & an teneantur ad cuſstodiam ciuitatis, tempore belli vide Alberi. in rubrica. ff. de mune. & hono. 24. colum. vbi refert determinatum fuiſsſse quod quãdo cuſstodia imponitur per noctes cuilibet ciui: tunc fœminæ excuſsant̃: quia eſst munꝰ ꝑſsonale. ſsi verò eligunt̃ certi homines ad cuſstodiã, quibus datur certũ ſsalarium à communi tunc fœmine non excuſsantur: quia cenſsetur munus patrimoniale. l. his honoribus. &. l. ſsunt munera. ff. de vacatio. mune.
aSon traydores. Vide. l. 1. ff. ad. l. iul. maieſst. &. 7. parti. tit. 2. l. 1. &. l. quiſsquis. C. ad leg. iul. maieſst. &. C. de ſseditio. per totum.
bMenor edad. De iure communi vide, qͦd habetur in. l. fi. C. qui æta. ſse excuſs. lib. 10. l. non tantũ. & l. 2. §. fin. ff. de decurio.
cSetenta. Florianus in. l. in uiti la. 1. ff. de teſsti. allegat gl. in. l. 2. C. de his qui nõ im ple. ſstipen. ſsacra. ſsolu. ſsunt dicẽtẽ ſsecũdũ eũ ꝙ ad belli excuſsationẽ ſsufficit ætas quinquaginta quinq; annorũ quã gl. dicit ſse allegaſsſse ſsemel cõ tra quendam vxor antem ſse in tali ætate: ſsed certe gloſs. hoc non dicit in meo libro & tene menti iſstã. l. partitarũ præfigentẽ terminũ. 70. annorum.
dO de grandes rios. Sed an cõ petat excuſsatio ab iſsto bel lo aliis perſsonis, q̃ ponunt̃ ĩ.l. 21. ti. 4. li. 4 ordi. rega. videtur ꝙ non, imo cũ iſsta lo quatur in caſsu ſspeciali, illa debet limitari per iſstã. l. ſsanctio. legũ. ff. de pęn. l. talis. ſscriptura. ff. delega. 1. & quia iſste eſst caſsus maximæ neceſssita tis, in quo nõ prodeſst priui legium,vt hic & ibi.
eTan ſsabidores. Nõ enim excuſsat ſsenectus, in his q̃ conſsilio prudentis viri ex pediuntur, vt in. l. 2. §. corporis. ff. de vaca. mune. & con ſsilij & mentis perſseuerantia etiam in ſseniſssimo præſsumitur, vt in. c. 2. de renunt. l. ſsenium. C. qui teſsta. facer. poſs. & adde. l. poſstliminium. §. ſsi. ff. de capti. & nota pulchra verba huius. l. in honorem ſsenum.
¶ Lex. IIII.

Lex. IIII.

Si hoſstes intrent regnum per viam tranſsitus damnificando, oẽs qui ſsciant præſsertim propinquiores, etiã nõ vocati occurrere tenentur, quod ſsi nõ fecerint, eiiciãt̃ à regno, & ſsi ex defectu eorum rex fuerit occiſsus, vulneratus, vel captus, aut exheredatus, tales nõ ſscurrentes ea pœna plectẽtur, qua illi quorũ culpa rex talia paſsſsus eſsſset. ſsalua ſsemper legitima excuſsatione vt dictum eſst. S̈. lege proxi. h.d.
fPor fazer daño en la tierra. & ad expeditionem cõtra iſstos incurſsan tes, & damnificãtes terrã, tenẽtur eccleſsiæ & clerici, vt in. l. nullus penitus. & ibi not. Bar. C. de curſsu publico. li. 12. & Io. de Pla. in. l. fi. C. de exacto. tribu. li. 10.
gMas cerca. ad de. l. pro locis & ibi Ioan. de Plat. C. de anno. & tribut. lib. 10.
hPues el fecho los llama. nota ꝙ vbi ipſsum factum interpellat, non eſst opus alia interpellatione: plus enim facta, quàm ver ba demonſstrant. c. dilecti filij & ibi glo. de appella. & qui certus eſst, nõ debet amplius certiorari, l. 1. ff. de acti. empti. regula eũ qui certus. de regul. iur. li. 6. & re ipſsa mora contrahitur. l. in minorum. C. in quib. cauſs. in integ. reſsti. nõ eſst neceſsſsa. & adde etiam. l. ſsequentem.
iSabor de amparar. Ciuis enim qui deſs ſserit ciuitatẽ periclit antem perdit priuilegium ciuilitatis & deſsinit eſsſse ciuis vt hic & vide Bald. in. l. 2. C. de infantib. expoſsit.
kTal pena como aquellos. Vide. l. 6. &. 9. ti. 13. ea. partita.
¶ Lex. V.

Lex. V.

Si locus obſseſsſsus ab inimicis capiatur, qui ad defenſsionem eius nõ venerunt & ſsi vocati non fuerint punientur: ſsi de honorabilibus fue rint: ex ilio à regno & amiſssione bonorum: ſsi minoris cõditionis, pœna mortis & bonorũ amiſssionis & ſsi rex receperit iniuriam de qua. S̈. l. proxi. illiꝰ pœna puniẽtur. h.d.
aAſsſsoſsegamiento. not. iſstam. l. ad id quod no. Bar to. in tractatu de infula. in glo. ſsuper par te nullius col. 2. vbi declarat, quãdo dicatur aliquis occupaſsſse ali quam terrã, vel inſsulam, q̃ cõceditur occupanti eam.
bPor que el fecho. idem habet̃ in. l. præcedenti.
cSi el caſstillo ſse perdieſsſse. ꝗd ſsi caſstellũ nõ perderetur? vi det̃ ꝙ adhuc pati debeant aliquam aliã pœnã, & ſsaltim illamquę habetur in. l. præcedenti.
¶ Lex. VI.

Lex. VI.

Si hoſstes regnum intrẽt ad præliandũ cũ rege, & regnicolis, omnes naturales & regnicolæ regni: qui arma capere poſs ſsint (etiã non vocati) tenen tur venire ad prælium, ſsub proditionis pœna, niſsi legitime excuſsentur. h.d.
dEn la ley que fabla. S̈. eo. l. 3.
eQue en ella moraſsſsen. Nõ ita hoc fuit ſspeci ficatum in tri bus legibus pręcedentibꝰ: ſsed idem credo ꝙ voluerint dictæ leges.
fEſscapaſsſse con auoleza. Innuit iſsta. l. ꝙ euadens à bel lo per fugam euadit aleuoſsus. vide. l. 3. ti. 28. j̈. ea. parti. quod admitti poſsſset ſsi euaderet ſsanus: ſsecus, ſsi acriter vulneratus vt not. Bar. in. l. ſsi quis in graui. in princ. ff. ad Syllania. & Bald. in. c. 1. in prin. ver. 3. quæritur quib. mod. feud. amitta. ibi ſsed ſsi in bello attritus eſst, plagis ipſsis, excuſsatus eſst & in bello vox plorantiũ etiam ſsuis infeſsta eſst.
gNo fueſsſse. Nota nam innuit iſsta. l. ꝙ rex debet eſsſse præſsens in bello campeſstri cõ tra inimicos: niſsi eſsſset puer vel æger, vel ſsubditi eiꝰ inſstanter cõtradixiſsſsent reſsi ſstentes, ne ad eſsſset bello, facit quod habetur primo regũ. ca. 8. ibi rex erit ſsuper nos & erimus nos ſsicut omnes gentes, & iudicabit nos rex noſster: & egredietur an te nos & pugnabit bella noſstra ꝓ nobis, & ĩ eo qͦd hic habet̃, niſsi vaſsalli cõtradicerent: facit quod habet̃ ſsecũdo regũ. c. 18. ibi. dixitq; rex ad populum egrediar, & ego vo bis cui & re ſspõdit populus non exibis. &c. & qñ rege præſsente vincit̃ bellum, debetur ſsibi quintum omnium acquiſsitorũ in bello, anteꝗ̈ deducãt̃ emẽdæ, ſseu enchę vt in. l. 6. ti. 26. j̈. ead. parti. & licet interſsit regem pręſsen tẽ adeſsſse bello. vt eo præſsente pugnatorum audacia magis au geatur nõ tamen certamini ſse faciliter ingerat nã ĩn milite vnius ſsors eſst in imperatore periculum vniuerſsorum dicit egeſsiphus de bello iudaico libro. 6.
¶ Lex. VII.

Lex. VII.

Cum rex intrat terrã inimicorum per viam trãſsitus ad vaſstãdum & damnificandum eam, qui vocati fuerint à rege tenentur venire in exercitum, alias eijcientur à regno & perdẽt donaria, & qui ab exercitu diſsceſsſserint (rege terram inimicorum ingreſsſso) quaſsi proditio nem committunt, & expellentur à regno & ſsi ob id rex iniuriam re ceperit punientur grauius. h.d.
aA los ſsuyos. Et an ex quo ſsunt vocati à rege ad iſstud bellũ, teneatur rex eis emẽda dare damna, quæ inde receperunt, & impẽdia, quę fecerunt Inno. in cap. ſsicut. el tercero. de iure iuran. dicit quòd voca ti ad iuſstum bellum, habẽt actionem mã dati cõtra vocantem: niſsi cauſsa pietatis vel humanita tis, ſsiue paren telę hoc faciant: vel niſsi ad hoc ex debito teneantur allegat. c. ſsi dominus, &. c. iu lianus. 11. q. 3. & ſsic videtur velle quo ad caſsum noſstrũ cum ex debito ſsubditi teneantur per iſstam. l. quòd rex non tenebit̃ eis ad dam na vel impedia. & idem te net ibi Ioan. Andr. ſsubdit tamen idem Innocẽ. quòd licet de iure ſsit, quòd vaſsſsalli teneãtur in conſsilio & auxilio, quòd domini non lædantur. 22. q. 5. ca. de forma. non tamẽ milites debẽt ire cum armis in ſseruitio do mini, niſsi ex pactis ad hoc teneantur, cũ nõ teneantur ad munera ꝑſsonalia cum ſsumptu vel ſsine ſsumptu. & idẽ tenet ibi Ioan. Andr. & Bald. qui etiam ſsubdit poſst Archidia. ꝙ prælati, & reges, & barones non poſsſsunt facere ſsine pacto ex actiones inſsolitas ſsuis ſsubditis, & vt Abba. ibidem dicit. iſsta verba Inno. ſsunt generalia & obſscura, vnde ipſse diſstinguit, quòd aut rex vel dominus vult prolibito voluntatis alios inuadere, & non tenentur, neque ſsubditi ratione originis vel domicilij, neque vaſsſsalli ratione feudi eum ſsequi: niſsi aliud habeat conſsuetudo vel pactum: aut dominus inuaditur, & tunc ſsi timor eſst ſsubitaneus, & improuiſsus, dicit quòd omnes apti ad pugnam tenentur, aut non ſsubeſst talis timor: & tunc dicit quòd vaſsſsalli & milites proprie dicti id eſst ratione feudi, vel quia ſsunt milites armati, qui iurauerunt non euitare mortem cauſsa reipublicę tenebuntur & non alij ſsubditi. non tamen ibi Abb. aperit quid in caſsu huius. l. quando rex inuadit hoſstes extra regnum. Alberic. tamen. in. l. de quibus. ff. de legib. quæſst. 62. vt dixi ſsuprà titu. primo. in. l. 17. vult quod ſsubditi tenẽtur ſsequi regẽ tali caſsu & ſsuo ſsumptu quando quotidie non deberent inſsiſstere. quod ego crederem verum, quando eſsſset fauor regni: veluti: quia hoſstes illi infeſstabant regnum, vel alias expediret regno facit cap. iulianus. 11. q. 3. ibi producite aciem cum defenſsio ne reipublicę nam & ꝓ defenſsiõe regni, dicitur quando bellaret extra regnum nolens expectare inimicum ad domum ſsecundum And. de Iſsern. in capit. primo. §. ſsed neq; iuſstior. colum. 4. quæ fuer. prima cauſs. benefic. amittẽ. & tradit Franciſscꝰ Curtiꝰ. in ſsuo tracta, ſseuda. parte quarta. colum. 2. verſs. 3. cadit dubitatio, & vt ibi dixi quando non eſsſset parua impenſsa & ſsubita inuaſsio tunc in ſsubſsidium deficiẽtibus redditibus regni, tenerẽtur: quod etiam eſst demẽte Abb. in dict. capitu. ſsicut. in fine. vide quę dixi. j̈. titul. primo. l. fina. & debet fieri ciuili mo do ita vt ſsubditi non multum grauentur, quod pro batur ex iſsta l. cum dicit, e lo puedã ellos ſsufrir. & adde in hoc Lucã. de pen. in. l. 1. C. vt ruſsti. ad null. obſsequ. euo. colũ. 3. 4. &. 5. vbi late,
bQue perdieſsſsen. Perdent ergo feuda & beneficia quæ habebant à re ge: & ius ciuilitatis regni, vt in. l. 4. ſsuprà eo. vbi dixi: ſsed potius, videtur vt non perdant donata, ſsed donanda & hoc voluit iſsta lex. vt pa tet ex. l. fina. infrà eod. ibi que perdieſsſse amor del Rey.
cDela hueſste. Vide. infrà ead. parti. titu. 28. l. 3.
¶ Lex. 8.

Lex. 8.

Cum Rex obſsidet in terra inimicorum caſstrum vel villam omnes vocati veniant in termino pręfixo armis & victualibus muniti: alias exulabunt à regno, & ab obſsidione recedentes perdent dimidiam poſsſseſssionum ſsuarum, grauius etiam punientur, ſsi rex iniuriam ex inde receperit. hoc dicit.
dE de viandas. Nota ꝙ cõpellunt̃ ſsubditi portare victualia ad exercitũ regis, etiã extra regnum. & vide quæ dixi. j̈. ea. parti. tit. 23. l. 22.
¶ Lex. 9.

Lex. 9.

Cũ Rex intrat terrã inimicorũ ad p̃liandum præ lio campeſstri oẽs ꝗ ſscierint venient in ex ercitu etiã nõ vocati, aliàs honorabilis exulabit à regno: regis per dẽs amorem, ſsi minoris cõditionis, vltra exilium perdet dimidieta tem bonorũ, recedentes ve rõ ab exercitu ſsine Regis mãdato, ante belli congreſsſsum. Si nobiles fuerint ꝑpetuo exulabunt à regno & perdent dimidum bono rũ ſsuorum. Si minoris conditionis occidẽtur, in ipſsa autẽ acie, ſseu belli cõgreſsſsu fugientes, vel ad hoſstes ſse trãsferẽtes, ꝓditores ſsunt manifeſsti & occidentur, & bona eorũ cõ fiſscabũtur, & domꝰ eorum deſstruentur, neq; filij, neq; vxores eos re cipiant in domibꝰ ſsuis neq; ſsecum cohabi tent ob in ſsignem notam ꝓditiõis. h.d.
aMuy ſsabidores. Adde. l. 2. ti. 27. ea. ꝑtita.
bQue vinieſsſsen todos. Iſstud verbum q̃ vinieſsſsen todos quod & poſsitum etiã fuit in. ll. præcedẽtibꝰ huiꝰ tituli. S̈. in. l. 3. 4. & 5. &. 6. intelligerẽ ciuili mo do prout neceſssitas inſstet & per regem vel præſsidem & decuriones cuiuſslibet ciuitatis fuerit ordinatũ: & ſsic ꝙ iſstud ꝟbum intelligatur ꝙ oẽs ſsint obligati & ex ecutio fiat, ꝓut fuerit iuſstũ & neceſsſsariũ arbitrio cuiuſslibet ciuitatis imponẽdo ꝗbuſsdam colle ctam pro ſstipendiariis, & compellendo ſstipẽdiarios: vt eant in exercitũ arg. l. ſsi cui ſsimplici via. ff. de ſseru.
cE ſsale el fecho Vnde qui vin cit ĩ bello nõ debẽt ſsibi arrogare victoriam ſsed defer re deo. Amb. 1. lib. de Abraham. cap. 3.
dHueſste. taxat iſsta lex pœnã q̃ de iure cõi erat arbitraria in his ꝗ fu giũt ante, ſseu extra aciem, vt tradit præpoſsitus Alex. in. c. ius milita re. 1. diſstin. & vide quod ha betur in. l. 3. ti. 28. ead. partit.
eDe que las hazes. adde. l. om ne delictũ. §. ꝗ in acie. ff. de re milit. ꝓcedit ergo hoc qñ quis fugam fa cit in acie ſspectãtibus vnde agrauatur pæna eo ꝙ præbeat exemplũ fugiendi aliis.
fQue les derribaſsſsen las caſsas. Nota iſstã. l. ꝑ quã põt dici in crimine læſsæ maieſstatis domus delinquẽtis poſssit deſstrui, & adde. l. 6. tit. 3. ea. parti. & q̃ ibi dixi qͦd poſsſset admitti in crimine lęſsæ maieſstatis in primo capite, nõ in oĩbꝰ, & hoc ẽt innuit iſsta. l. volẽs hũc ca ſsum ſsignare maiori ſsigno in notitiã pro ditionis.
gfijos. adde. l. 1. C. de deſserto. lib. 12. & ibi Ioan. de Plat. & tu not. iſstam pulchram. l. contra fugientes ab exercitu relinquentes dominum in prælio.
Loading...