a PRimero, e comienço. Adde. c.i. & ibi Abb. co. pen. de ſsumma trini. & fide catho. verſsi. 2. quęro & eſst pricipiũ prin cipians non principiatum, cauſsans & non cauſsatum, ꝙ autem ſsit dare vnum principium increatum ex eo patet. vt tradit ibi Ioan. An. & Abb. quia alias iretur in infinitum: vbi em̃ ponis crea tum aliquod, ponis creatorẽ, itẽ & creatoris creationẽ & ſsic aſscẽdẽdo ires in in finitũ, niſsi fatearis vnũ prĩ cipiũ increatũ, oportet ergo fateri neceſsſsario, ꝙ vnũ ſsit principiũ, à quo om nia depẽdent. neq; cępit deꝰ eſsſse, quia ſsi ce piſsſset oportet ꝙ exiuerit de poteſstate eſsſsendi ad actũ, ſsed alius eum non eduxit ꝑ ſsupradicta, ne q; ipſse ſseipſsũ quia ſsecundũ hoc pręceſssiſsſser ſsuũ eſsſse, vł ſseipſsum, ꝙ nõ eſst intelligibi le. Concluditur ergo, ꝙ nõ incępit eſsſse, & ꝙ vnũ ſsit prin cipiũ, & non plura, oñdũt ibi Ioan. An. & Abb. poſst Aegidium, vt ibi per eos.

b ¶ A guardar la fe. Ex iſsto ꝟ bo & ſsequẽti ibi, de los enemigos manifieſstos, que enella no creen. Inuitur tũc ex parte eccleſsiæ indici poſsſse bellum contra infideles, quando neceſs ſse eſsſset ad obſseruãtiã fidei inter fideles. vi. S. Tho. 2. 2. q. 10. arti. 8. vbi dicit ꝙ in infideles qui nunquam ſsuſsceperũt fidem, ſsicut gentiles & iudei tales nullo modo ſsunt cõpellendi ad fidẽ, vt ipſsi credant: quia credere voluntatis eſst: ſsunt tamen compellendi à fidelibus, ſsi adſsit facultas, vt fidem non impediant, vel blaſsphemijs, vel malis perſsuaſsionibus, vel etiã apertis perſsecutionibus & propter hoc ſsecũdũ eũ fideles Chriſsti frequenter cõtra infideles bellum mouent non quidẽ vt eos ad credendum cogant. ſsed propter hoc vt eos compellant, ne fidẽ Chr̃i impediãt. vi. q̃ latè, in iſsta materia dico in. l. 2. tit. 23. ĩ. ea. ꝑti.

c ¶ La quieren tener. Et ſsic contra hæreticos poteſst indici bellum. vi. in §. porrò. & in. c. nimirum. & in. c. diſsplicet cum ſsequentibus. 23. q. 4. &. 23. q. 5. &. 6. per totum.

d ¶ Ni guardar. Adde. c. ſsi quos. &. c. ſsicut. &. c. ſsi nõ ex fidei. &. c. quiſsquis. cum alijs. 23. q. 4. & inuocat eccleſsia brachiũ ſseculare contra impios Chriſstianos vt in. c. principes. 23. q. 5. &. c. 1. de offic. ordina.

e ¶ No pueden. Licet enim vterq; gladius ſspiritualis, & materialis ſsit in poteſstate eccleſsiæ, vt in extrauagan. vnam ſsanctam, gladius materia lis manu regũ & militũ exercetur: & quos effectꝰ habeat habere iuriſsdictionẽ in habitu licet actu non exerceat̃. vi. Abb. in. c. cum contingat. de for. compe. co. 5. & nor. ꝙ Imperator Conſstantinus. in reſsignatione regaliũ quã fecit. b. Silueſstro re aſsſsignauit gladium oſstẽdensſse non legitime vſsum fuiſsſse gladij poteſstate, neq; legitime ſse ha buiſsſse cum ab eccleſsia non receperit. vi. Bald. in verſsic. cum multa. C. de bo. libe. & adde Bar. in. l. 1. §. 1. ad fi. ff. de requir. reis. & vi. S. Tho. in lib. de regimine principum lib. 3. c. 16. &. 17.

f ¶ Otro poder temporal. Ex iſsto verbo arguitur iunctis his quæ ſsequuntur, ꝙ papa nõ poſsſset totaliter imperatore eccleſsiã priuare, ꝓut alias vidi poni inter alias cõcluſsiones in ſscholis Salmanticæ per quẽdam fratrem ordinis prędicatorũ aſsſserentẽ Papã hoc poſsſse, contra quẽ ar gumẽtatus fuit. 23. medijs ſsatis eleganter & docte licẽtiatus Chriſstofo rus Demieſses, vir doctiſssimus, qui ſsub profeſssiõe ordinis minorum poſstea diem clauſsit extremũ: & adducebat inter cętera autoritatem euangelicã de duobꝰ gladiis d'qua hic & ĩ extrauaganti vnã ſsãctã ſsub titu. de maiori, & obe. & ꝙ imperiũ proceſssit à deo vt in aut̃ qũo. oportet epiſsc. in princi. vbi Bar. & in aut̃ de nõ alienã. & emphite. §. ſsancimꝰ. & la tè comprobat Bal. ĩ.l. cũctos populos. co. 1. C. de ſsum. tri. & fide. catho. imperiũ ꝓceſs ſsiſsſse à deo per miſssiue & approbatiuè, for maliter & effe ctiuè, ibiq; dicit ꝙ eccleſsia eſst mater con ſseruans nõ ge nerans, nã imperiũ immediatè à populo proceſssit, vt in auten. de inſstru. caute. & fid. §. & ꝗa imperiũ. nõ ergo cõtra ea, q̃ ſsunt à deo ſstatuta licebit Papæ cõtrahire. c. ſsunt quidã. cũ ſsimilibus. 25. q. 1. neque in his q̃ eſsſsent cõtra generale ſstatutũ eccleſsiæ, vt not. gl. in. c. q̃ ad per petuã ea. cau. &. q. neq; illud ex quo ſstatus eccleſsiæ denigraret̃. c. & ſsi illa. 1. q. 7. faciunt q̃ tradit Inno. in. c. inquiſsitioni. ad ſsi. de ſsentent. excõic. Abb. in. c. quanto. de conſsue. & in. c. venerabilẽ. 4. &. 6. nota. de elect. & quia nõ videt̃ eſsſse cauſsa, qua moueri poſssit Papa ad priuandũ totaliter eccleſsiã imperatore: ſsi em̃ vt not. glo. in. c. ad apoſstolicæ. de re iudi. lib. 6. & Abb. in. c. venerabilẽ. per tex. ibi. in. 4. not. de elect. nõ poteſst papa priuare electores Imperij ſsine cauſsa quãto magis imperatorẽ? nõ em̃ vt ibi tradit Abb. debet Papa in iſstis tẽporali bꝰ ſse intromittere, ſseu ſse impedire ſsine maxima cauſsa, in translatiõe ꝟ ò imperii de vna natione, ſseu gẽte ſseu perſsonis in alias, maxima vi det̃ Papæ poteſstas, vt patet in translatiõe, quã fecit à Græcis in Germanos, vt in. d.c. venerabilẽ &. licèt Alber. in. l. non ambigitur. ff. de. legib. dicat ꝙ an trãslatio imperij à Gręcis in Germanos de iure fieri potuit, Deus nouit. fatendũ eſst potuiſsſse fieri, vt latè tradit. S. Tho. lib. 3. de regi. princi. c. 18. &. 19. vbi concludit in iſsto caſsu Papã habere plenitudinẽ poteſstatis pro bono ſstatu vniuerſsalis eccleſsiæ, ibiq; tradit latè ex triplici iure ſsibi cõpetere hãc ꝓuiſsionẽ: videas ibi per eũ.

g ¶ Dos cuchillos. Vi. Lucæ. 22. c. vbi Albert. magnus exponit. i. ſspiritualis & corporalis quorũ vnũ exercet eccleſsię miniſster & pugnat in eo: & hic eſst, de quo dicitur ad Ephe. c. 6. Gladiũ ſspiritus, ꝙ eſst ꝟ bũ dei: alter autem eſst defenſsionis gladius materialis, in quo non pugnat: ſsed manus laica in ipſso pugnat, qñ præcipit eccleſsiæ miniſster & vterq; eſst in eccleſsia: & ideo ſsequitur: at ille dixit ſsatis eſst: ꝗa quãuis in primitiua ecclelia pręualente iniquitate, & infidelitate nõ fuerit aliquis vſsus gladio illo: tamen vt diximus hoc præſsidiũ eſsſse in eccleſsia Chriſstus voluit, ſsciens ꝙ eccleſsia iam dilatata ſsine gladio materiali gubernari nõ potuit, ĩducit illud Epiſst. ad Ro. c. 13. Qui reſsiſstit, &c.

h ¶ Acordados. c. cũ aduerſsum. 96. diſst. c. principes ſseculi. 23. q. 5.