IGitur vi tempeſstatis eiectos primos homines has regiones incolere cępiſsſse probabile eſst. Ve rũ illud me non bene habet ita opinãtẽ, quod vt demus viros & fęminas, vnde propagaretur genꝰgenus hominũhominum, mari de latos, belluas profecto at̈;atque animantia multa & magna & noua, quæ nutrit hic orbis, nõnon video quẽadmodũquemadmodum naui imponere at̈; hue deferre poſssimus. Quod ſsi propter ſscripturarũ ſanctarũſanctarum ſseruãdã fidẽfidem oẽsomnes huius orbis accolas ex altero huc veniſsſse cõfitericonfiteri cogimur, ne homines vllos ex alio quãquam ex primo Adamo propagatos faciamus, profecto eadẽeadem diuina autoritate tra dente belluas oẽsomnes at̈;atque animãtia terrena in magno mũdi cataclyſsmo per vnãvnam ſsancti Noe arcãarcam cõſseruata, cætera omnia ſsine vlla exceptione interijſsſse, oportebit nos iam etiãetiam quærere horũhorum animaliũ ex illis montis Ararat reliquijs, vbi arca cõ quieuit, propagationẽ. Ita̈;Itaque ſsicut hominibus, ita beſstijs debemus ex veteri orbe in nouũnouum hunc viã quærere. D. quidẽquidem Auguſst. in hãchanc quæſstionẽ inci dẽs, quomodo quædãquædam Inſsulæ lupos habeãthabeant & pãtheras cęteraſ̈;cęteraſque feras quę nõnon pertinẽtpertinent ad procura tionẽ ſstudiũq́; hominũhominum (nãnam de elephãtiselephantis, equis, bo bus, canibꝰcanibus reliquiſ̈;reliquiſque vitæ humanæ vtilibꝰvtilibus facile eſst intelligere induſstria hominũhominum nauibꝰnauibus eſsſse delatas, vti hodie quo̈;quoque fieri cernimꝰcernimus lõgiſssima naui gatione ab OriẽteOriente in EuropãEuropam, at̈;atque ab Europa in hãchanc AmericãAmericam) illas igit̃igitur beſstias quę nulli vſsui ſũtſunt, ac potiꝰ perniciẽ afferũtafferunt, quales lupi ſsunt, quomodo | Inſsulę habeãthabeant, ſsi vniuerſsum orbẽ inundauit, at̈; deleuit diluuium, quærens vir ille doctiſssimus ex ijs anguſstijs ita conatur euadere, vt eas feras vel natando perueniſsſse ad inſsulas, vel ſstudio venationis ab hominibus eſsſse delatas, vel diuina procuratione ex ipſsa terra eſsſse generatas, vt olim initio cum dixit Deus. Producat terra animam viuentem in genere ſsuo iumenta, & reptilia, & beſstias terræ ſsecundum ſspecies ſsuas. At certe ita ſsoluendo magis nodus noſster implicari videtur. Nam vt hoc vltimum primùm refellamus, non habet hoc natura rerum, non ordo diuinæ adminiſstrationis, vt perfecta animalia, vt leones, tygrides, lupi ſsine coitu producantur ex terra, vt ſsolẽt mures, ranæ, veſspæ, cæteraq́ue imperfecta. Deinde quorſsum ſscriptura tam enucleate diceret. Ex omnibus animantibus tolles, ſsed & de volatibus cœli ſseptena & ſseptena, maſsculum & fœminam, vt ſsaluetur ſsemen ſsuper terram, ſsi finito diluuio animantia mundus ex terræ noua origine eſsſset habiturus? Redibit quoque illa du bitatio, cur non omnes terræ & inſsulæ omnia animantia habeant? ſsiquidem non naturalis propagatio, ſsed Dei effuſsa liberalitas in procreando ſspectanda ſsit. Studio autem venationis aliqua eiuſsmodi genera eſsſse delata, non eſst incredibile. Nam & leones & vrſsos & nonnulla id ge nus magnificentiæ oſstentandæ cauſsa in regijs caueis nutriri cernimus ſsæpe ex longinquis ma xime regionibus tranſsuecta. Sed de lupis, de vulpibus, & ſsimilibus, quæ nihil habent egregium | niſsi nocere pecoribus, duriſssimum eſst venationis ſstudio tranſsuectas eſsſse credere. In nouum ve ro hunc orbem quis tandem ſsibi perſsuadeat infinita nauigatione ab hominibus curatum eſsſse, vt America haberet vulpes (præſsertim quas Añas vocant genus omnium quæ noui animantium fœtidiſssimum) vt haberent tygrides, vt leones? Re uera nimium eſst, vt homines in tam prolixo naufragio ſseruati potuerint, ne dum de euehendis ac nutriendis lupis, & vulpibus cogitarẽtcogitarent. Reſstat er go vt hæ beſstiæ natando peruenerint. Ac planè de nonnullis inſsulis, quę vel ab alijs Inſsulis velà continente non longiſssime abſsunt, vt credibile ſsit, facit oculata experientia, quaſscimus integros dies & noctes eiuſsmodi feras aliqua neceſssitate perurgente natare, at̈;atque enatare poſstremò. Verum Oceanus hic noſster tales natatores rideret, cum volucres quoque deficiant alæ in immenſsa abyſsſso. Nam ad mille & quingenta ſstadia volare certum eſst, cum in profundiſssimo Oceano ad hanc Indiam nauigantes turtures ex Africæ lito ribus in puppi ſsedentes ſsæpe notauerimus. Sed volando aut natando ſsuperari Oceanus totus certe nequit. Quid ergo faciendum? quam viam aperimus ad hanc noſstram Americam volucribus & feris? Non leuis mihi hinc coniectura fit, vt hunc nouum orbem non eſsſse penitus, ab illo altero diuiſsum arbitrer, quin potius aliqua in parte vel hærere, vel certe non longe diſsiungi iamdiu opinor. Ne̈;Neque vero hactenus certo documento patuit contrarium. Nam ad Polum Ar|cticum non eſst omnis longitudo ſsatis explorata, multi̈; putant ſsupra Floridam latiſssimam eſsſse terram Septentrionalem, quæ ad Germanicum aut Scythicum mare pertingat. Quidam etiam nauem ea regione delatam teſstem proferunt, aiuntque Bacallaos vſsque ad Europæ extrema porrigi. Vltra promontorium quoque Mendocinum non eſst ſsatis cognita terræ amplitudo, ſsed eſsſse oppido ingentem omnes referunt. Iam vero ex noſstro Auſstrali vertice quouſsque procurrat continens vltra Patagones poſsita, nemo hactenus explorauit. Terminum nullum oculis occurriſsſse Caruajalis Epiſscopi Placentini nauis retulit, quę ſsupra Magallanicum fretum aliquot millia pernauigauit. Nihil ergo neque rationis, neq́ue experientiæ, huic meæ ſsuſspicioni de totius terræ continuatione, vel ſsaltem vicinitate hactenus cõ tradicit. Quod ſsi ita eſst, vt eſsſse ſsane apparet, facile promptumque eſst exiſstimare genus hominum ex veteri orbe ad hunc nouum paulatim terreſstri itinere defluxiſsſse, ac ſsedes ſsubinde & nouas quæ rendo, & inuentas mutando pro varia regionum commoditate tot populos & nationes effeciſsſse.