QVidam etiam nouum hunc orbem Chriſsto expugnandum idque Hiſspanica vi longe ante in ſsacris & arcanis literis prophetatum volunt. Nam extremum Abdiæ Vaticinium ita interpretantur. Et tranſsmigratio exercitus huius filiorum Iſsrael omnia Chananæorum vſsque ad Sareptam, & tranſsmigratio Hieruſsalem quæ in Boſsphoro eſst poſssidebit ciuitates Auſstri, & aſscendent Saluatores in montem Sion iudicare montem Eſsau, & erit Domino regnũregnum. Sic nos le gimus iuxta vulgatam. Illi vero ex Hebræo, vt | dicunt, hoc modo: Et tranſsmigratio exercitus huius filiorum Iſsrael qui Chananæi ſsunt vſsque Sarphat, (ideſst, Galliam) & tranſsmigratio Hieruſsalem, quæ eſst in Sepharad (hoc eſst, Hiſspania) hæreditate poſssidebit ciuitates Auſstri, & aſscendent ſsalutem procurantes in montem Sion ad iudicandum montem Eſsau, & erit Domino regnum. Sed cur Sepharad, quod Hieronymus ver tit Boſsphorum, ſseptuaginta verò Euphrata deſsignet Hiſspaniam, nullum ex antiquis proferunt teſstimonium, nullam certam rationem, ſsicut etiam Sarphat, vbi vtra̈;vtraque editio habet SareptãSareptam, Galliam Guido patriæ fauens interpretatur. Nos vero qui de linguarum peritia certare non poſsſsu mus, illud iure requirimus, quid nam cogat ciuitates Auſstri ſsiue Nageb, vt habent ſseptuaginta noui orbis gentes accipere? Quid etiam tranſsmigrationem Hieruſsalem in Sepharad gentem Hiſspanicam intelligere? Niſsi Hieruſsalem ſspiritualem cogitemus, noc eſst, EccleſiãEccleſiam, vt per tranſsmigrationem Hieruſsalem, quæ eſst in Sepharad Spiritus ſsanctus ſsignificet Eccleſsiæ ſsanctæ filios, qui verſsantur in finibus terræ aut portibus, id enim Sepharad Syriace notat, at̈;atque in Hiſspanias ſsatis congruit, vbi & fines orbis terrarum à veteribus poſsiti ſsunt, & mari cinctam regionem fere omnem Hiſspanicam conſstat. Auſstrum vero ſsiue Nageb hunc orbem accipi poſsſse inde fortaſssis oſstendent, quod totus pene hic mundus inuentus ſsub meridie iaceat, & plurima ex parte Auſstralem polum ſspectet. Nam q́uod ſsequitur. Et | aſscendent ſsalutem procurantes in montem Sion ad iudicandum montem Eſsau, non difficile eſst ex ponere, quod ad Eccleſsiæ ſsanctæ doctrinam arcemque confugiant, qui errores profanos gentium (hoc enim Eſsau notat) euertere cupiant. Ac tunc erit non tam Hiſspanis, aut Europæis quam Chriſsto domino Regnum. Ad hunc ſsane modum, qui Abdiæ vaticinium accipere velit, non valde improbandus eſst. Nam ſpiritũſpiritum omnia noſsſse certum eſst, & tantæ huius rei hoc eſst noui orbis inuenti & Chriſsto ſsubacti ſsatis probabile eſst in diuinis eloquijs nõnulla extare veſstigia, Eſsaias ait, Væ alis nauium trans Æthiopiam. Trans Æthiopiam profecto nullas alias alatas, ideſst, celerrimas naues intellexiſsſse videri poteſst, niſsi Claſs ſsem Oceani Atlantici, qui Æthiopia vlterior eſst, regionem Iudæam incolentibus. Et quamuis nauibus tam ſsuperbis propheta ominetur in fauſsta, tamen fructum etiam domino inde acceſsſsurum alius propheta prænuntiat, Vltra flumina Æthiopiæ, inquit, inde ſsupplices mei filij diſsperſsorum meorum deferent munus mihi. Quod rur ſsus ad Inſsulas longe & Tharſsis ituros eſsſse, qui ſsaluati fuerint de Iſsrael & congregaturos Domino varias gentes Eſsaias loquitur, vbi & Græciam, & Italiam, & Hiſspaniam, & Africam, & alias plurimas nationes numerat, quid vetat, quo minus ad harum etiam gentium vocationem deriuemus? Nam & Tharſsis, & Inſsulæ longe poſsitæ, & fines terrarum hæc extrema orbis inſsinuant. Iam vero quod Saluator tanto pondere verborum prædi|xit, Prædicabitur Euangelium in vniuerſso orbe, & tunc veniet conſsummatio, re vera quandiu fi nis mundi moratur, gentes reſstare adhuc, quibus Chriſstus non ſsit annuntiatus, perſspicuè demonſstrat. Ita̈;Itaque & veteribus plurima orbis pars reſstabat incognita, & nobis non minima hodie quoq́ue reſstat.