QVOD ſsi ſsuſspicionibus & coniecturis tantum cõcediconcedi debet, ego ſsanè Ophir & Thar ſsis in diuinis literis ſsæpius non certum aliquem definitumq́ue locum ſsonare ſsuſspicor, ſsed generale potius eſsſse vocabulum, idemq́ue efficere apud Hebræos quod apud nos vulgo Indiarum vocem. Nihil enim aliud vulgari tritoque vſsu Indiarum nomine accipiunt noſstrates, quam remotam procul regionem, eamque opulentam, & à conſsuetudine noſstrarum rerum mirifice differentem. Ita Indiam æquè vocant noſstri Hiſspani & Americam, & Mexicum, & Sinas, & Malacam, & Braſsiliam regiones certè & ſsitu & forma latiſssime diſssidentes. Quanquam negare nõ | poſsſsumus inde ductum nomen Indorum & deriuatum ad hunc nouum orbem, quod India ipſsa verè Indica, opinione antiquorum, omnium ter rarum haberetur extrema. ltaque idem Indos intelligunt homines, quod fines orbis terrarum. Ad hunc plane modum Tharſsis apud Hebræos videtur mihi non certum aliquem locum deſsignare frequentius, ſsed communiter regiones omnes remotas, eaſsdemque opinione hominum mirabiles & opulentas. Nam quod Ioſsephus & alij nonnulli pro eodem Tharſsis & Tarſsum Ciliciæ vrbem ſsumunt, non eſst ſsatis probabile, vt etiam Hieronymus docet. Non ſsolum quod ſscri ptio in aſspiratione per Θ & Τ prorſsus diſscrepat, ſsed quod pleraque etiam in ſsacris literis dicta de Tharſsis in Tarſsum nullo modo congruere queãt. Quanquam ſsancta ſscriptura nonnunquã Tharſsis in Cilicia collocari inſsinuat, ita enim de Holopherne ſscribitur in libro Iudith. Cumque pertrãſsiſsſset fines Aſsſsyriorum, venit ad magnos montes, Ange, id eſst, Taurum, qui ſsunt à ſsiniſstro Ciliciæ, aſscenditq́ue omnia caſstella eorum & obtinuit omnem munitionẽ, effregit autem ciui tatem nominatiſssimam Melithi, prædauitq́;prædauitque omnes filios Tharſsis & filios Iſsmael, qui erant contra faciem deſserti & ad Auſstrum terræ Cellon, & tranſsiuit Euphratem & cætera. Verum vt dixi rarum eſst, vt Tarſso conueniant, quæ de Tharſsis legimus aliâs. Iam vero Theodoretus & quidam alij, verſsionem ſseptuaginta interpretum alicubi ſsecuti, Tharſsis in Africa eſsſse, eamque a noſstris | Carthaginem dictam volunt. Aiunt enim eo cur ſsum intendiſsſse Ionam, cum ſscribitur fugere voluiſsſse à facie dñidomini in Tharſsis. Quod præterea cer ta Indiæ regio Tharſsis vocetur in ſsacris literis, quod D. Hieronymus vult, non equidem repugno. At vnam eandem̈;eandemque definitò regionem ſsemper ſsignificare, id certè nego. Etenim reges Thar ſsis, quos munera Chriſsto oblaturos Pſsalmus canit, Magos fuiſsſse ab Oriente veniẽtes, eoſsdem̈; Sabæos, & Ephaæos & Madianitas ſsatis ſsacra ſscriptura docet, quos & Aethiopes, & Arabas, & Perſsas viri docti fuiſsſse tradunt, ſsed Tharſsis vocabulum homonymum eſsſse ac plura variaque ſsignificare in ſsacris literis Hieronymo aſsſsentior, ita̈; interdum Chryſsolitus aut Hyacinthus eſst, interdum Indiæ regio quædam, quin etiam mare ipſsum quia cæruleum eſst, & illorum lapidum co lores radijs percuſsſsum imitatur. Sed bene idem Beatus Pater in Eſsaiam ſscribens negat Tharſsis, quo Ionas peteret, eſsſse aliquam Indiæ regionẽ. Neque enim, inquit ille, Ionas de Ioppe nauigãs ad Indiam poterat peruenire, ad quam illo mari non poteſst nauigari. Nam maris mediterranei, non rubri, vnde in Indiana nauigari poteſst, olim Ioppe nunc Iapha portus eſst. Longe ergo alia fuit Claſssis Salomoniæ nauigatio ſsiue in Ophir ſsiue in Tharſsis per mare rubrum. Nam̈;Namque à Sion gaber, vbi Regis Ioſsaphat naues confractæ ſsunt, portum eſsſse conſstat vrbis Idumeæ ad ſsinum Ela miticũ poſsitæ prope fretum ipſsum, vbi Erithręũ mare magno Oceano committitur. Salomoni au | tem & aurum, & argentum, & ebur & ſsimias & pauos de Indica illa regione triennali nauigatione, quæ non poterat, non eſsſse longiſssima, afferri ſsolita legimus cum & metallis pretioſsis, & Elephantis, & cęteris delitijs India abundet, quẽ admodum Plinius locuples autor eſst, & noſstri tẽ poris certa fama. Atqui ex noſstra America ebur nullum exportari potuit, cum Elephantos prorſsus ignoret, aurum alioqui & argentum & ſsimios elegantiſssimos abunde præbere poſsſset. Sed vt di xi hæc mea ſsententia eſst, Tharſsis nomine aut immenſsum mare aut regiones ſsemotiſssimas & valde peregrinas accipi ſsolere. Quamobrem quæ de Tharſsis dicta ſsunt, ea propheti coſspiritu ad no uum orbem interdum accommodari poſsſse non dubito.