Quod eadem Plinij & complurium veter um ſsententia fuerit. Cap. X.

ARiſstotelis ſententiãſententiam ſsecutus eſst Plinius. Lux inquit, media terrarum, qua ſsolis orbita eſst,
Plin. lib. 2. c. 68.
exuſsta flãmis, & cremata cominus vapore torretur. Circa quãquam duæ tantũtantum inter exuſtãexuſtam & rigẽtes tẽperantur, hæ̈;hæque ipſsæ inter ſse non peruiæ propter incendiũ ſsideris. Hæc eadẽeadem fuit vulgaris ſsentẽtia veterum, quãquam etiam Poeta ſsuo carmine celebrat.
Quin́; tenent cœlum Zonæ, quarum vna coruſsco

Semper ſsole rumbens, & torrida ſsemper ab igne.
Idem̈; alias, Et ſsi quẽquem extenta plagarum. Quatuor in medio dirimit plaga ſsolis iniqui. Et alius poeta apertius.
Totidem́; plaga tellure premuntur.
Ouidius. 1. Meta.

Quorum quæ media eſst, non eſst habitabilis æſstu.
Ea vero veterũveterum ſsententia, perſspicua at̈;atque inuicta, vt ipſsis videbatur, ratione nitebatur. Nam vt | quæque regio ad meridiem propius accedit, ita ſsolis ardoribus magis expoſitãexpoſitam animaduerterant, id̈; adeo verum eſst, vt in eadem Italiæ prouincia Apuliam Liguria, & in noſstra Hiſspania Bæticam Cantabria vſsque adeo feruentiorem nota re liceat, vt per gradus vixdum octo grande frigoris & æſstus diſscrimen ſsit. Hinc iam conſsequi videbatur, vt eadẽeadem ratione ſseruata ea regio, quæ ſsolis radijs ſsubiecta eſsſset, intolerabili prorſsus per petuoq́; ardore vrgeretur. Præterea inter ipſsum anni decurſsum hyemis, veris, æſstatis, autumni, viciſssitudines non alia ex re fieri videbant, quam ex ſsolaris globi acceſssionibus. Et cum æſstiuos calores longe adhuc à ſsolſstitiali circulo poſsiti vix ſse ferre poſsſse cernerent, iam ſsuo iure colligebant, ſsi tam propinquum haberent ſsolem, vt directo illius radijs ferirentur, idque per totum propemodum annum, futurum eſsſse omnino, vt ſsummis perpetuiſsque ardoribus abſsumeretur ge nus omne mortalium. Hæc antiquorum, quod regio media inculta eſsſset, ratio fuit. Quam, niſsi nos ſsecus vſsus ipſse docuiſsſset, non phyſsicam, ſsed mathematicam demonſstrationem, hodie quoque reputaremus, adeo ad ipſsas etiam naturæ leges peruidendas humana ingenia imbecilla ſsunt, verum illa duo naturæ miracula immenſsi, inquam Oceani certa traiectio, & torridæ Zonæ ſsuauiſssima habitatio, noſstræ ætatis felicitate patuerunt. Et quoniam de Torridæ habitatione & natura fuſse dicendum eſst libro ſsequenti, Oceanum per nauigandi ratio, quę ad inſstitutum ma|gnopere confert, hoc ipſso explicãda eſst, ſsi prius, quæ de genere Indorum veteres, recenteſsq́ue ſscriptores tradidiſsſse vidẽturvidentur, perſsecuti fuerimus.
Loading...