Titulus. 12.

Titulus. 12.

Section
fEſstas tres maneras. &c. de diuerſsis philoſsophorum opinionibus circa naturã animæ, vide Ambroſsium. in li. de noe & archa. c. 25. dicit nanq; ꝙ pleriq; varia ſsenſserunt, vti tricias, & eius diſscipuli ſsanguinẽ eſsſse animam dicẽtes, iſstam vtique animam qua viuimus, quæ eſst ſsenſsibilis non illam animam quæ rationabilis & intelligibilis interioris hominis eſstima tur, hipocrates autem & ſsi non Tricię improbauit ingeniũ, tamẽ ſsententię nõ acquieuit, Ariſstoteles entelechiam dixit, alij vero ignem, nos igitur huiuſsmodi diuiſsionẽ teneamus, vt ſsepare mus quod eſst rationabile animæ, cuius ſsubſstãtia diuinꝰ eſst ſspiritus, ſsicut ait ſscriptura quia inſsuflauit in faciẽ eius ſspiritũ vitę, eſsſse aũt in ea nutrimẽtũ quoddã vitale quo hoc corpus animat̃, eſsſse etiam dele ctabile: vide ibi & in cle. vnica. §. porro. vbi glo. de ſsum. trinit. & fide catho.
¶ Lex. I.

Lex. I.


Duo intellectus ſsunt in aĩa rationali, vnꝰ ad cognitionem dei & cæleſstiũ, alius adintelligẽtiã & operationẽ tꝑaliũ, ꝑ primũ deꝰ eſst cõ ſsiderãdꝰ, & ꝙ omnia ſsunt ĩ eo, per ſsecũdũ eiꝰ opera & effectꝰ eorũ ex quibꝰ ꝗs cognoſscet quali ter viuere debeat, & opera ſsua ordinare, ſsciet vti donis à deo collatis ad ſsuũ cõmodũ ſsine dei of fenſsa. populꝰ igit̃ credat in deũ abſsq; du bitatione, diligat eũ efficaciter ſsuæ magnę bonitatis cõſsideratiõe, timeat eũ maxime ſsuæ potentiæ meditatione. h.d.
aPara conoſscer a dios. eſst autẽ naturale vnũ & ſsolum deũ creatorẽ colere, & nõ creaturas, vnde iu ſste indicit̃ bellum colẽtibꝰ idola. vt dicit Innoc. in. c. ꝙ ſsuper his. devoto. & adde etiã. l. ſsequentẽ. ibi que le deue conocer naturalmẽte. & vide q̃ late in hoc adducit Abulen. ſsu per Ioſsue. c. 11. & Caietanus. ſsuꝑ. 2. 2. b. tho me. q. 66. arti. 8. vi. quæ latiꝰ dixi in. l. 2. tit. 23. j̃. ea. part.
¶ Lex. II.

Lex. II.


Oportet po pulum deum cognoſscere, non ſsolum naturali ratione verum etiam fide, ſsine qua deus perfectè non poteſst cognoſsci. habeat ſspem, vt ad id quod credit valeat peruenire, habeat & charitatem, per quam cũ eo quem diligit requieſscat. h.d.
bPorque el entendimiento. &c. Vide. c. quia. 24. q. 1.
cPorque la fe. &c. ſsi nõ prima in corde noſstro gignit̃ fides, reliqua quoq; eſsſse bo na non poſsſsunt, etiam ſsi bona videantur. Greg. 2. li. mora. c. 33.
¶ Lex. III.

Lex. III.


Fides ſsecũdũ yſsidorum eſst vere credere quod non vides, ſsecundũ Auguſstinum eſst meditari ĩ rebus credibi libus, & in eis firmari, & ſsecundum apo ſstolũ fides eſst ſsubſstantia rerum ſsperandarum, argumentum non apparentiũ, fi des illuminat hominis intellectum, erga cognitionem dei eiusq́; po tentiæ, miſseri cordiæ & iuſstitiæ, & rerũ ſspiritualium quæ naturali ter cognoſsci non poſsſsunt, & ducit ad vi tam, fides eſst quę facit mor tem non timeri ab hominibus, & nullum bonum manet in homine ꝑdita fide. hoc dicit.
dSanto Iſsidro. nota, in laudem beati Iſsi dori.
eDepartio los nombres. &c. hoc dicit pro pter libros ethimologiarum.
fE dixo. in libris. ethimologiarum. lib. 8. c. 2.
gSant Pablo. Ad hebræos. cap. 11.
hNueſstro Señor. Ioannis. cap. 11.
¶ Lex. IIII.

Lex. IIII.


Spes ſsecundũ auguſstinũ eſst deſsiderium cum fiducia habendi bonũ durabile vitę ęternę: omnis Chriſstianꝰ habere debet ſspem tam ex ratione naturali, quam exadmonitio ne profetarũ h.d.
aEſsayas propheta. Vide Eſsay. ca. 59. & 60.
bEl rey Dauid. Pſsal. 9.
cDixo hieremias. Vide Hieremi. c. 17.
dDixo Hieremias. Hier. 17.
¶ Lex. V.

Lex. V.


Per ſspem timor humanꝰ abiicitur, auxilia diuina occurrunt ve ritatis notitia panditur, nec aliquid prodeſst habere fi dem ſsine ſspe. h.d.
eEl propheta Dauid. pſsal. 117
¶ Lex. VI.

Lex. VI.


Charitas eſst dilectio dei, & proximi propter deũ, populus amare debet deũ ſsuper omnia. h. dicit.
fCharidad. vi de in. c. charitas. el. 2. de pœ niten. diſst. 2. & adde de ex cellentia charitatis Grego riũ. 10. mora. c. 6. 7. &. 8.
aSus caras baxas. Adde Ambroſsium ſsuꝑ Pſsal. 118. ſserm. 1. verſs. 1.
¶ Ley. 7.

Ley. 7.


Debent homines amare Deũ propter eius nimiam charitatem, qua miſsit filium ſsuum in mundum, ad eos redimendos, plꝰ debet homodeo, ob redemptionẽ quam ob plaſs mationẽ. h.d.
bQue fueſsſse medianero. 1. ad Thimotheũ. c. 2. & vide Gi libertum ſsuꝑ cantica. Sermone. 5. in fi.
cEſsto fizo. quẽ poſsuit Deus ꝓpitiatorẽ ꝑ fidem in ſsanguine eius ad oſstentionem iuſstitiæ ſsuę ꝓ pter remiſssio nem præcedẽ tium delictorũ, ad Rom. 3.
dSan Pablo. 2. ad Corinth. c. 8.
ePorque le redimio. Vide Bernar. ſsuper cãticis ſsermone. 11. col. 4.
fEl apoſstol ſsan Pablo. 1. ad Co rinthi. c. 2.
gSantiago. c. 1. in epi. Iacob.
¶ Lex. 8.

Lex. 8.


Timor Dei eſst fauor cordis hũani ſspiritualiter timẽ tis eius amorẽ perdere. Item timor eſst amor à ſse contraria elongãs ſseu eſst ſspes mali, ſsuſspicando perdere quod amat & conſsequi malum. time re igit̃ debet populus Deũ vt nõ perdat eius amorem & ne in eiꝰ incidat irã. h.d.
hE dixeron. adde. l. 14. j̃. ti. 13. ea. parti.
iQue el temor, Timor Dñi. fons vitę. Pro uerbiorũ. 14. & nota bene ex iſsta. l. ꝙ timor eſst amoris cuſstos. & Adde. j̃. ti. 1. l. 15. in prin.
aIeſsu Chriſsto dixo. Matth. 10.
¶ Lex. 9.

Lex. 9.


Ex timore dei multa bona proueniũt, au fert nanq́ue demonis metum & corroborat ad pericula & mundi labores ſsuſstinendos: deuiat eũ à peccatis, eſst animę medicina, ditat hominẽ & fortificat & perducit ad gloriam æternam, Decet ergo populũ timere deum. hoc dicit.
bDales esfuerço. Not. & adde Grego. 5. li. mora. cap. 13. dicentẽ quòd mens noſstra, in timore domini conſstitu ta non inuenit extra qͦd metuat.
cEs les dado. Prouerbi. 29.
Loading...