c ¶ Tan ſsolamente. vni homini & non cæteris animalibus natura ſsermonis vsũ tribuit, quæ quidem res, ad parandam & alendã beneuolentiam in primis valet nequid omnino ꝑ vim inter homines gereretur.

d ¶ Gran pro. eſst enim magna ſsermonis vtilitas & frequẽ ter in lingua fructus precioſsiſssimus re peritur Bern. in ſsermonibꝰ. fo. 89. col. 2. & mors & vita in manibus linguę ꝗ diligunt eam, co medent fructus eius prouerbio. 18.

e ¶ Ante que la diga. qui in di ctis ſsuis repro bationem me tuit, ipſse priꝰ debet examinare quod di cit quatenus inter cor & linguã ęquus quidã diſscretusq́; arbiter ſsedeat Greg. 8. moralium. cap. 2.

f ¶ Quatre. Vi. Bernar. in ſser mone. de triplici cuſstodia cordis, linguę & manus.

g ¶ Al que las dize. Lingua cum non reſstringitur, ne quaquam vbi ceciderit iacet: ſsed ſsemꝑ ad deteriora deſscẽdit. Grego. 16. moralium. c. 1. & ſsicut vrbs patẽs abſsq; murorũ ambitu: ita vir qui nõ põt in loquẽdo cohibere ſspiritũ ſsuum. ꝓuer. c. 5. infi.

h ¶ De cordoua. adde. l. 5. tit. 9. j̈. ea. par. & ibi dixi.

a ¶ Egual. iſsta potius eſst deſscriptio, quã diffinitio veritatis & quid ſsit veritas humana vide ꝑ gloſs. in auth. de inſstru. cau te. & fid. in prin. in gloſs. ſsuper parte mutatio colla. 6. vbi dicit ꝙ eſst notitia certæ rei maximè per viſsum & ſsecundum philoſso ph. veritas eſst adęquatio rei ad intellectũ, qua manent immutata, q̃ ſsunt, quæ fue runt, & quæ futura ſsunt: & ſsi compromittitur in aliquem, vt iudicet ſsecundum iuſstitiã, ius, & veritatem, debet iu dicare ſsecundum legem fori, non ſsecundum legem poli. vid. Bal. in. l. pen. ff. de iuſstit. & iur.

b ¶ Dixo. Vide Ioan. c. 14.

c ¶ Que no mueſstre bien. hinc eſst ꝙ quando verba ſscripturæ ſsunt ita ob ſscura, ꝙ nullum habent intellectum, non valet ſscriptura gloſs. in c. 1. de ſsumma trinita. & fide catho. in parte ſsimplex. & ibi Abb. in 4. colum. vbi in uehit contra obſscurè loq̃n tes & vide Bal. in. l. volũtatis C. de fideicõ.

d ¶ Dixeſsſse verdad. Non adhibetur fides, & ſsi dicat verum, ei qui ſsæpe mentiri ſsolet vide Bal. in. c. 1. in fi. qui teſstes neceſsſsa. ſsunt ad proban. no. inueſstitu.

e ¶ Alabança deſsi. intelligerem niſsi humilitate proferantur talia verba: nam aliquando iuſsti rectè oſstendunt, & publicant opera ſsua, vt tractat Grego. 12. mora. c. 16. & li. 14. capi. 17. & li. 18. ca. 5. & lib. 19. capit. 18.

f ¶ Mas bien que. Bene dicit mas: nam qui virtutes verè laudant, non dicuntur adulatores Bernar. epiſstola. 78. & in iſsta. l. & not. ꝙ triplex eſst adulatio vel attri buendo alicui homini bonũ, quod nõ habet, vel nimium extollendo bonũ qd' habet: & vtrumque iſstorũ eſst veniale vel approbãdo malũ, qd' habet, & iſstud eſst mortale gloſs. in. §. alias ea demum. 25. di ſstinct. & gracioſsi. 1. adulatores repellũtur ab accuſsa tione clericorum tex. cum gl. in. c. ſsimiliter. 3. q. 5. & no ta ꝙ placendi cauſsa: neque ipſsi veritas hominibus annuncianda eſst, vt in cap. primum. 22. q. 2.

g ¶ Liſsonja. Peſsſsima vulpes, blandus adulator. Bernar. ſsuper cantica. ſserm̃o. 63. & adulatores deſstruunt curias principum tradit Alberi. in. l. ſsi quæſsumus iu dicem. C. de ſstatu. & imagin. & ibi ꝙ modo ſsunt chari, qui ſsciunt adulari. & vide contra adulatores. c. ſsunt nonnulli. 46. diſstinctio. & cap. ſsimiliter. cum gl. 3. q. 5. & c. primum. 22. q. 2. & Grego. 18. li. mora. c. 3. & bernar. de conſsideratio. ad Euge. li. 4. col. 4.

h ¶ Contra natura. Nota ꝙ crimen blaſsphemiæ eſst crimen contra naturam, & ideo fortè imperator in ti. vt non luxurientur contra natu. colla. 6. punitionem poſsuit huius criminis, & eandem pœnam.