Las Casas, Tratado co[m]probatorio (2025 [1552]), sect. 1 paragr. "¶ Ad propoſitũ…", in: The School of Salamanca. A Digital Collection of Sources <https://id.salamanca.school/texts/W0035:3.11>
¶ Ad propoſitũpropoſitum ergo redeundo patet: ꝙquodſolꝰſolus papa vni
uerſsalis xp̃ichristi vicarius: cuz in vniuerſso orbe / ſsimpliciter
et abſsolute (et nemo alius vt ſsic) ſsit ille vir bonus plu
rimun potens (de quo auguſstinus loquitur) qui de iu
re diu ino et legis eterne auctoritate gratia promouẽdipromouendi et di rigendi homines in beatitudinis finem: predi
cande fidei/ diuulgandi nominis xp̃ichristi / ampliandi eius
cultus diuini: nec non diſsponendi et ordinandi et preparandi rem publicam cuiuſscunqz gentis vel nationis
fidelis vel infidelis. Fidelis quidez vt inutolabiliter fi
dez xp̃ianaz obſseruent: et ea qui promiſserunt in baptiſs
mo: infideles aũtautem nationes vt ad fidez ſsuſscipiendaz diſs
ponantur et expeditiores reddantur et optime preparentur: dimiſsſsis ſseu reiectis aut ſsublatis ſaltẽsaltem directis
et propinquis probabilibꝰprobabilibus impedimentis: poteſst tan̈
ydoneꝰ miniſster dei in nouo teſstamẽto: iudex vniuerſsa
lis ⁊et publica perſsona loco xp̃ichristi vti ſsua iuriſsdictione coer
ciua in toto terraꝝ orbe: atqz omnimodãomnimodam poteſstatez in
quemcũqz exercere: ac depoſsitionis prtuãdo eun in to
tũ vl̉in partez dominio/ iuriſsditione / poteſslate / digni
tateqz regia ferre ſsententiam: ſsi tamen (vt prefatũprefatum eſst)
vi derit expedire aut neceſſariũneceſſarium eſsſse ad fidei et religio
nis xp̃iane ꝓmotionẽ / cõſseruationẽ / fenſsionẽ: hõiũqz
infinẽ beatitudinis directionez / nec nõnon ad impedimẽ
toꝝ eiuſscemodi remotionẽ cognouerit: ꝗuemadmodũ
poterat ipſse dominꝰdominus jeſsus xp̃ꝰ. Et per cõſequẽsconsequens vniuer
ſsi alij mũdi homines / reges / principes / vel etiãetiam imꝑator
|
in quantuz imꝑator quantunqz prepotẽtes exiſtãtexiſtant de
facto: ſũtſunt iure ab hac vniuerſsali cura / iuriſsdictioẽ / officio/ ⁊et adminiſstratione ſsecluſsi: niſsi in caſsu neceſsſsitatis
extreme alicuiꝰalicuius terre vel prouintie ſsi eis cõſtaretconſtaret ex de
bito charitatis: hoc tamẽtamen caſsu facere berent tan̈ priuate ꝑſsone nõnon publice: quẽquemadmodũadmodum alias tenẽturtenentur ad cetera miſsericordie oꝑa: vbi nõnon appareret aliꝰalius qui ſsupple
at. In quo etiaz quidẽquidem caſsu: vbi per papaz iam prouiſsũ
exti tiſsſset aut ꝓuidereprouidere vellet alicui publice ꝑſsone puta
regali vl̉ etiaz priuate munꝰmunus eiuſsmodi indicens: nullo
modo leſse de huiuſsmodi poſsſsunt intromittere. Lum. 1
Qula iam ſsunt extra debitũdebitum et obligationẽ qua ad ſsub
ueniendũ proximis eruendũqz eos a morte / oppreſsſsione aut alia iniuſsta calamitate obligantur ex charitatis
precepto. Eſst enim iaz q́ ſsuppleat et ꝓuiproui deat ex officio
et debito charitatis ſsimul et iuſstitie. Scilicet proṗus
curatꝰ / paſstor vniuerſsalis et p̃latus omniũomniumhominũhominum loco xp̃i. Lum. 2. quia ſolũſolum Petruz et ſsucceſsſsores illius
us cõſtituitconſtituitvicariũvicarium vniuerſsalẽ et miniſtrũminiſtrumydoneũydoneum noui teſstamẽti cũcum poteſstate plena / maxima et omnimoda
iuriſsdictione tẽporalitemporali et ſspũali: paſstorẽ inſsuper / curatũcuratum / caput ſsuꝑ omnia et ſsuper gentes: et totꝰtotusmundꝰmundus eſst
ei pro dioceſsi / territoriũterritorium⁊et parrochia: et nullũnullum aliuz: vn
de ad ipſsum ſspectat ſsolum loco dei ac chriſsti eius curaz
habere de omnibꝰomnibus mundi hominibꝰhominibus: et influere tan̈
caput ſsecũdũ exteriorẽ gubernati onẽ actu in ſspũalibꝰ
et per cõſequensconſequens cauſsaliter in tẽporalibꝰtemporalibus in omnes/ modis quibꝰquibusſsupra monſtratũmonſtratum eſst. Si quisautẽ poſst eius
prohibitionem abſsqz licentia eiꝰeius vel cõmiſsſsione de huiuſsmodi ſse occuparet extra regnuz cuiuſsqz: ꝓfectoprofecto mit
teret falcem in meſsſsem non ſsua et offenderet papalẽ ma
ieſstatẽ: iudiciũiudicium et officiũofficium apoſstolicum indebite vſsurpa
ret turbans opꝰopusdiuinũdiuinum. argu. cap̃. cuz ad verũverum. 96. diſst.
et. cap̃. Quoniam. 10. diſstin. cũcumſsuis concordan. Incur
ret quoqz omnes penas quas talibꝰtalibus indixerit. Lum. 3
|
quoniam ſsi quilibet potens de facto ſse de talibus intro
mitteret: ſsepe occurrent plures/ vnde magna diſsſsenſsſsio
contentio / et confuſsio/ turbationes et ſcandalũſcandalum pernicioſsum poſsſsent oriri: et eorũeorum ad inuicẽ de facto potenti
um qui hoc niterentur efficere: et gẽtibus quibus ſsub
uenire aut alias cõſulereconſulere vellent. Quod patet: quia im
pedirent eorũeorum vtilitatem publicam: que ſsine pace atqz
quiete minime haberi poteſst: et per conſsequens preclu
derent eis conuerſsionis et ſsalutis viam: vnde ꝑper hoc en
tia male diſponerẽturdiſponerentur quod eſst contra naturalem rerũ
inclinationem et legem eternaz: que vult omnia eſsſse ordinatiſsſsima. Sicut enim cum plures vnius nauis volunt eſsſse magiſstri: que contentio facile poteſst naui eſsſse
naufragij et ſsubmerſsiõis cauſsa: ita quãdoquando plures conã
tur adminiſstrationi vt officio / quod vni cõuenitconuenit vl̉per
vnũ vtilit fieri poterat/ ſseimiſscere: neceſsſse eſst cauſãcauſam eſsſse
deſstructionis totiꝰtotius reipublice: ſsic dicit tulliꝰtullius. 1. officio
rũ. Similit (inq́t) ſsacere q́ interſse cõtenderẽt: vter po
tiꝰ rẽpublicã adminiſstraret: vt ſsi naute certarẽtcertarent q́seoꝝ
potiſsſsimũ nauẽ gubernaret ⁊ab ipſsa natura nullꝰnullus i dominio vl̉poteſstate ſsiderat nec facile tolerat cõſortemconſortem.
23. q. 7. ca. quod autẽ. Onde HyeronimꝰHyeronimus: in naui vnꝰvnus
gubernator: in domo vnꝰvnus dñs: in quouis grãdigrandi exercitu
rnũ ſignũſignumſspectat ⁊c. c. In apibꝰapibus. 7. q. 1. ⁊et. c. vnũvnum. Ad vi
tãdũ igr̃ iſsta ⁊et infinita alia incõueniẽ tia: ꝓuiditprouidit lex et
na ⁊etſapiẽtiaſapientia patris induta carne: vt vnicus eſsſset vicarius ſuꝰſuus vniuerſsalis loco ſsui ſsuꝑ orbẽ vniuerſsuz: q́ omniũ
tam magnorũmagnorum ̈ paruorum rector / director ⁊et moderator prorſꝰprorſus exiſsteret: quatenꝰquatenus vniuerſsa in hoc mũdoviſsi
bili quoad fieri poſsſset: eſsſsent ordinatiſsſsima. Reliquit̃
ergoꝙ vbi papa in huiuſsmodi ꝓuideritprouiderit aut munꝰmunus tale
alicui cõmiſserit: ſsiue ꝓuidereprouidere voluerit: nemo potẽtiuz
de ouili xp̃ichristicuiꝰcuius modi xp̃iani ṗncipes vniuerſsi exiſstũt/
poſsſsit aut beat de iure/ diſspoſsiti one/ ꝓuiſsione/ ſsiue
ſsubuẽtione tali ſse ſollicitũſollicitum reddere. Et hactenus de. 1.
parte propoſsitionis.