APOLOGIA IOANNIS GENESII SEPVLVEDAE PRO LIBRO DE IVSTIS BELLI CAVSIS

AD ampliſſimumamplissimum, & doctiſſimumdoctissimum præſulempræsulem. D. ANTONIVM RAMIRVM Episcopum SegouienſemSegouiensem.

ANT. AVGVSTINVS IO. GENESIO SEPVLVEDAE. S.

SVMMAM illius quæſtionisquæstionis de bello Indico, quæ a te in libro de iustis belli cauſiscausis pluribus uerbis perdocte perq;perque eleganter disputatur, cum optimo antistite Philippo Archinto Pontificis Maximi Vicario, & cum religioſiſſreligiosiss. Viro Eegidio FoſcararioFoscarario Sacri Palatij Magistro, atq;atque alijs grauiſſimisgrauissimis & doctiſſimisdoctissimis theologis ac iurecõſultisiureconsultis cõmunicauicommunicaui, ſicsic enim mihi per litteras mãdauerasmandaueras. Omnes ſingularẽsingularem in omni genere litterarum eruditionem & acre ingenium tuum ſsemper admirati ſumussumus, atq;atque coluimus. Hæc etiam nobis quæstio digna uiſauisa est, quæ in omniũomnium hominum theatro tractaretur. Res enim maxima est, & ad plurimos homines nostræ natiõisnationis ac gẽtisgentis pertinet, neq;neque est a republica Christiana aliena. Itaq;Itaque libellum ipſumipsum pluribus exemplis deſcribidescribi ediq;edique permiſimuspermisimus, te fortaſſefortasse non inuito. qui quãuisquamuis hæc non eo animo ſcripſerisscripseris, ut in uulgus manarent, tamen comprimi ea abs te & abscõdiabscondi oportuerat; ſisi non te digna euolatura fuiſſefuisse putaueras. Tu nos ama, & vale. ROMA Kal. April.