Cano: Relectio de Poenitentia ...

Legal Inf. & Privacy

fol. [1]r
RELECTIO DE POENITENTIA HABITA IN ACADEMIA SALMANTICENSIS, ANNO M. D. XLVIII.

A FRATRE MELchiore Cano ordinis Prædicatorum, ſacræq́;sacræque Theologiæ profeſsſsore, ſsuper. 14. diſstinctione quarti ſsententiarum. Compluti, Ex officina Ioannis Brocarii 1558

fol. [1]v
Prior Concluſsio.

Pœnitentiam infuſsæ virtutis actum, his qui mortaliter peccauerunt ſsemper fuiſsſse neceſſariãnecessariam, nõnon ad ſsalutem modò, ſsed ex præcepto quoque peculiari.

Poſsterior concluſsio.

Pœnitentiæ verò ſacramẽtumsacramentum, peccatoribus poſst baptiſmũbaptismum ad vitam æternam conſsequendam, neceſſariũnecessarium eſsſse. Quo fieri, vt & mortalia peccata omnia ſsacerdotibus confiteri, & ad eorum arbitrium ſatiſſaceresatisfacere, diuino iure teneamur.

fol. 2r
Andreas a PortoNARIIS LECTORI. S. D.

CVM ad amuſsin perpendiculumq;perpendiculumque apud me reuoluerẽreuoluerem, lector beneuole, quãquam aliquod iam annis per vniuerſsam hanc Hispaniæ regionem à te celebrata, ſsparſsa, ac diſsſseminata fuerit nominis mei fama, in ciuile ſsat, atq;atque in humanũhumanum à me fore exiſstimaui, ſsi à tam præclaro pro repub. & hactenus inuiſso instituto meo nunc deſsiſstere viderer, & de me conceptam fidẽfidem inter priuatos ſaltẽsaltem parietes non conſseruarem. Ac me prorſsus huiuſsce almæ, ne dicam vniuerſsitatis, ſsed etiãetiam totius Hiſspaniæ indignum officio ipſse prædicarẽprædicarem, ſsi ad extremum vſsque ſspatium aliquem vitæ meæ ſspiritum pro rep. ocioſsum atq;atque |
fol. [2]v
tranquillum ducerem. Tanta enim est in me reip. beneuolentia, tantus deniq;denique ardor, vt ſsi officia duntaxat, nõnon autem animum atque voluntatem remetiar, ingratus ꝓculdubioproculdubio ſsim moriturus. Quæ quidem officia animũanimum meũmeum noctes dieſq;diesque concitent atque admonent: non cum vitæ tempore dimittendam eſsſse commemorationem nominis mei, ſsed cum omni poſsteritate adæquandam. At cum elapſsis ſseculis nec non præſsentibus, ſstatuas & imagines animorum ſsimulachra ſsed corporum, ſstudiosè multi ſsummi homines in ſsui commemorationẽcommemorationem reliquerint: ego tamen præclarius ſsemper præstantiusq;præstantiusque duxi: laborum virtutumq;virtutumque mearum effigiem in ſsempiternam mei memoriam, ac reip. vtilitatẽvtilitatem relinquere. Quare quis tandem me reprehendat? aut quis mihi iure ſuccẽſeatsuccenseat? ſsi quantũquantum cæteris ad ſsuas |
fol. 3r
res obeundas, quãtumquantum ad alias voluptates, quantũquantum ad ipſsam requiem animi & corporis conceditur temporis: quantum alij tribuunt in tẽpeſtiuistempestiuis cõuiuijsconuiuijs, quantum deniq;denique aleæ, tantũtantum mihi egomet ad hæc ſstudia his meis characteribus recolenda ſsumpſsero? Verùm cum ſsuperioribus his diebus domini Ioannis Medinæ volumen de pœnitentia tãtam acutè, ac ſsubtiliter tractantem, ac disputantem tibi obtulerim: nihilominus quia varia lectio auditoris & lectoris animum oblectat, ego nunc tibi domini Melchioris Cani codicẽcodicem non minori cũcum ingenij acumine de pœnitentia & ſsacramentis diſsſserentem prodo, & quò clarior, elucidiorquè per docta virorum ora volitaret postremam in excudendo ab eo adiici manum curaui. Quamobrem, lector celeberrime, à te iterum atque iterũiterum con|
fol. [3]v
tendo, vt codicem hunc à tanto viro editũeditum, ſsemper præ manibus habeas hic enim est, qui ardet amore iuuandi recta studia, in quo tanta est in disputando præ cæteris eloquentia, vt perlectis eius à te dogmatibus ipſsum prorſsus Ciceronem audiſsſse, aut perlegiſsſse videaris. Conſserua quæſso hominem hunc pudore eo: quẽquem amicorum ſstudiis vides comprobari, tũtum dignitate, tum venustate, ingenio autẽautem tanto, quanto id conuenit existimari, quod ſsummorum hominum ingeniis ex petitũpetitum eſsſse videas. Vale. Ex officina noſstra typographica. Anno D. 1550. die verò. 17. menſsis Martij.