Báñez: De Iure et Iustitia De ...

Legal Inf. & Privacy

p. [657]
INDEX RERVM OMNIVM, QVAE IN hoc opere continentur, summa diligentia ordine Alphabetico ita distinctus, vt nec superfluus nec diminutus videatur.

    • Acceptio personarum.

      • PERSONARVM acceptio secũdùmsescundùm fidem est peccatũpeccatum. pag. 281. col. 1. D. mortale ex genere. ibid. col. 2. 1. Iustinæ distributiuæ oppositum. pag. 282. col. 1. B. & solum contingit in bonis communibus. pag. 282. col. 1. D.
      • Huius peccati definitio traditur. pagina. 281. col. 2. D.
      • Huius vitij quatuor proprietates recẽsenturrecensentur. pag. 282. col. 1. B.
      • Quare in Deo non possit esse acceptio personarum. pag. 283. col. 1. D. & sequent.
      • Materia huius vitij sunt & honores & onera. pag. 286. col. 1. D.
      • Vt non committatur hoc vitium tria sunt spectanda circa eos quibus bona spiritualia distribuuntur, vitæ probitas, scientia aut doctrina, industria in peragendis negotijs ad quæ eligitur. pag. 286. col. 2. D. & sequent. Circa primum explicatur an possit eligi quem eligens scit esse in peccato mortali. pag. 287. col. 1. D. Quæ ex his conditionibus præferenda sit explicatur. pagina. 288. col. 1. D.
      • Electores & omnes distributores peccātpeccant hoc peccato aliquādoaliquando venialiter nōnon eligẽdoeligendo eũeum qui parũparum excedit alium in meritis. pag. 292. col. 2. B. Nisi iuramentum præstiterint de eligendo dignissimo. ibid. D. Imo etiam si alius sit alio multo dignior, poterit minus dignus eligi sine peccato. pag. 293. col. 2. B. Et quanuis eligere minus dignum sit peccatum mortale ex genere. ibid. col. 1. A. Non tamen est intrinsecè malum. ibid. col. 2. D. nisi fiat propter indebitāindebitam causam. pag. 295. colum. 1. C. Debita tamen causa recensentur. pag. 293. col. 2. C. & sequent.
      • Qualiter circa honoris exhibitionẽexhibitionem possit esse acceptio personarum. vide verbo honor. §. honoris distributio. &. §. honor si est. & §. Resalutare.
      • In ijs quæ à iure relinquuntur arbitrio iudicis in fauorẽfauorem alicuius quidquid faciat nōnon peccat hoc peccato, pag. 311. col. 1. D. in ijs tamen quæ relinquuntur arbitrio illius in fauorem causæ litigātiumlitigantium potest. ibid. col. 7. A. Imo si non sequatur opinionem probabilissimam in ferenda sententia peccat hoc peccato. ibid. C.

    • Acceptio rei.

      • Qui propriam rem non potest recuperare secundùm ordinem iuris potest illam accipere. pag. 400. col. 1. A.
      • Qui accipit rem propriam à depositario, & à latrone secretò ad quid teneatur. pag. 399. col. 2. C.

    • Accusatus, vide verbo Reus. Accusatio.

      • Quomodo & quando accusatio sit licita, vel etiam in præcepto. pag. 431. col. 1. C. QuādoQuando etiam accusationem debeat præcedere correctio. pag. 429. col. 2. B.
      • Actus idem potest pertinere ad diuersas species propter diuersos fines. p. 592. col. 1. B.

    • Adulteri.

      • Adultera non tenetur cum discrimine vitę vel famæ manifestare crimẽcrimen. pag. 264. col. 1. B. & pag. 265. col. 2. C. Tenebitur tamen quātumquantum poterit filij adulteri hæreditatem minuere. ibidem.
      • Adulter etiam tenebitur ad restitutionem totius damni. pag. 266. col. 1. A.
      • Lex permittens marito occisionem adulterorum in fragranti non excusat illum à peccato. pag. 327. col. 1. C.
      • Post latam sententiam maritus licitè occidit adulteros. ibid. D.

    • Aduocatus.

      • Quibus casibus teneatur aduocatus ferre patrocinium pauperi citra extremam necessitatem. pag. 488. col. 1. B.
      • Aduocatus qui ex ignorantia perdit causam clientis tenetur restituere. p. 489. col. 2. C.
      • Aduocatus suscipiens causam iniustāiniustam quid & quibus teneatur restituere. p. 490. col. 1. A.
      • p. [658]
        Aduocatus in ꝓgressuprogressu litis cognoscens iniustitiāiniustitiam causæ quid debeat facere. ibid. columna. 2. A.
      • An in causa euidenter iusta vtens fallacijs teneatur restituere. ibid. D.
      • An in casu dubio possit patrocinari vtramlibet partem. pag. 491. col. 2. B.
      • Quantum pretij possint accipere pro petitionibus ordinarijs. pagina. 492. columna. 2. D.
      • Quando pretia nōnon sunt taxata à lege possunt pacisci cum cliente, sex moderationibus obseruatis. pag. 493. col. 1. B.
      • Aduocatus an pro lite iniquo possit accipere pretium? pag. 495. col. 1. B.
      • An liceat illis accipere dona? pag. 496. colum. 1. C.

    • Agibile & factibile.

      • Inter agere & facere, agibile & factibile quid differat. pag. 37. col. 1. D.
      • Aggressor & inuasor, vide verbo HomicidiũHomicidium. §. Ille qui & sequenti.

    • Amicitia.

      • An amicitia possit esse inter patrem & filiũfilium, inter dominum & seruum, inter virum & vxorem, & qualis. pagina. 26. columna. 2. C.
      • Appellare vide verbo Religiosus. §. Religiosis & verbo Reus. §. Quando liceat.

    • Assecurationis contractus.

      • Quid sit & quotuplex. pagina. 634. columna. 1. D.
      • Si contractus sit verus & realis ex vtraque parte validus est. pag. 634. columna. 2. B. Si autem assecurator fingat ad assecurationem bona quæ non habet, inualidus est. ibid. D. Si autem sit fictus ex altera parte, quid faciendum sit explicatur. pag. 635. columna. 1. D.

  • B

    • Belli insidiæ.

      • NON erit licitum quòd princeps per legatũlegatum paret insidias alteri in bello. pag. 328. col. 1. B.
      • Quando liceat per insidias occidere aduersarium ducem. ibid. D.
      • Insidiosa occisio principis de Orange approbatur & iustificatur. ibidem columna secunda. C.
      • Bulla Cruciatæ. vide verbo irregularitas. §. irregularitas tantum.
      • An per bullābullam Cruciatæ habeat confessarius electus tantam potestatem quantam episcopus. pag. 379. col. 2. C.

  • C

    • Cambium.

      • QVID sit & quotuplex. 640. columna secunda. C. & pagina. 643. columna secunda. C.
      • QuāuisQuamuis sit de genere malè sonantium, potest honestari. pag. 641. col. 1. C.
      • Quando liceat pecuniam pro pecunia vel pro rebus venalibus pluris cambiare quàm lege taxetur. pagina. 342. colum. 1. A. & sequent.
      • Cambiatio pecuniæ pro pecunia quando sit venditio. pag. 643. col. 1. C.
      • Cambium ratione temporis, vel cambium fictitium vsuraria sunt, cambium autem manuale, & ratione loci & officij sunt licita. pagina 644. columna prima. C. & sequentibus.
      • Cambium ratione monetæ examinatur an sit licitum. pagina. 645. columna. 1. A. Ratione copiæ vel inopiæ. pagina. 649. columna. 1. C.
      • Vtrum licitum sit mensario exigere pretium à mercatore quando ex eius missione numerat pecuniam alicui. pag. 647. columna. 2. D.
      • Censura, vide verbo Irregularitas. §. irregularitas tantum.

    • Census.

      • Quid sit. pagina. 628. columna secunda. C. & quotuplex. pagina. 629. columna secunda. C.
      • Super nudam personam secundùm ius naturæ potest constitui census, pag. 629. colũnacolumna. 1. A.
      • Licitum est vendere censum cum pacto retrouendendi. pagina. 630. columna. 2. B. vsura tamen erit emere cum pacto retroemendi. ibid. D.
      • Vnde sit sumendum iustum pretium in venditione censuum. pagina. 631. columna. 1. D.
      • Licitum est emere censum temporalem minori pretio quàm sit tota summa annualium pensionum. pag. 632. columna prima. B.
      • Nouem conditiones necessariæ vt census sint validi. pag. 632. col. 2. B.
      • Emptor census nōnon tenetur ex iustitia admittere redemptionem census per partes, nisi ita antea conuenerit inter illos per scripturāscripturam. pag. 633. col. 2. B.

    • Christus.

      • Christus DñsDominus non fuit rex temporalis, specialiter regni Israelitici. pagina. 138. columna. 1. A.
      • p. [659]
        Quòd Christus inquantùm homo sit rex & dominus vniuersi vel quòd non sit: sine periculo erroris potest saluari, quanuis pars negatiua sit probabilior. ibid. C.
      • Christus secundùm quòd homo habuit instrumentalem potestatem dominij vniuersalis. ibid. col. 2. B.
      • Christi monarchia qualiter possit dici temporalis. pag. 140. col. 1. B.
      • Christus qualiter fuerit voluntarius & inuolũtariusinuoluntarius in sua passione. pag. 413. col. 2 C.

    • Clericus.

      • Clericis quo iure sit interdicta causa sanguinis pag. 330. col. 1. C. Sub ista lege comprehenduntur acolythi. pag. 331. col. 1 C. Imò & prima tonsura initiati. ibid. Quanuis hi non peccent mortaliter. ibid. D.
      • Aliquæ venationes sunt permissæ clericis, & aliæ interdictæ vt agitationes taurorum. pag. 317. col. 1. D.
      • Clerici in ciuilibus iure tantum positiuo sunt exempti à potestate seculari pag. 412. col. 1. B. & sequent.
      • In quibus casibus poterit potestas secularis comprehẽderecomprehendere clericos. pag. 413. col. 1. A. Quid autem ex peculiari priuilegio possit rex Hispaniæ erga causas clericoru. ibid. D.
      • Vide verbo venatio.

    • Compositio.

      • Quilibet princeps secundùm ius naturæ potest facere cōpositionemcompositionem. pag. 245. col 1. B. De facto tamen in republica Christiana solus Pontifex potest illam facere. ibid. D. Causæ iustificātesiustificantes eam quæ rectè fit assignantur. ibid. D.
      • Compositio quæ fit cum ecclesiasticis, de bonis beneficiorum malè perceptis si Pontifex sit omninò voluntarius valida est. pag. 246. col. 2. D.

    • Confirmator.

      • Debet confirmare quamlibet electionem factam de digno. p. 298. col. 1. A.

    • Consiliarius iniquitatis.

      • Consiliarius vel laudator maleficij si influant in animum iniquè agentis tenentur ad restitutionem. pag. 270. col. 1. A. Si iniquitas fuerit occisio clerici etiam si ante effectum subsecutum vituperet factum incurret obligationem ad restituendum & irregularitatẽirregularitatem, quanuis non excōmunicationẽexcommunicationem. ibid. D.
      • Contractus quid sit & quotuplex. pag. 534. col. 1. C.
      • Cont. actus assecurationis & societatis & alij huiusmodi ad reliquos cōtractꝰcontractus reducũturreducuntur.

    • Contumelia & conuitium.

      • Quid differat inter vtrũquevtrumque. p. 499. col. 2. A.
      • Vtrumque excedit detractionem & exceditur ab illa. pag. 500. col. 1. C.
      • An de ratione eorum sit ꝙquod fiat in præsentia. pag. 501. col. 1. D.
      • Peccata sunt mortalia ex genere. pag. 503. col. 2. C.
      • An liceat, contumeliam pro cōtumeliacontumelia obijcere. pag. 50. col. 1. D.
      • Obijcere falsum crimen ad infirmandam fidẽfidem contumeliantis, an sit peccatum mortale. ibid. col. 2. D.

  • D

    • Dare seu datio.

      • DATIO alia licita alia illicita: illicita autẽautem multipli. iter talis. p. 236. col. 1. B.

    • Debitum.

      • Debitum duplex & morale & legale. pag. 46. col. 2. C.

    • Definitio.

      • Qualitas multoties definitur conuenientissimè per genus mediatum. pag. 31. col. 2. D.

    • Denuncians. Vide verbo irregul. §. denuncians.

      • Clericus denũciāsdenuncians in causa sanguinis sine protestatione quam postulat ius, peccat mortaliter & manet irregularis p. 364. col. 2. C.

    • Detractio.

      • Qualiter sit perpendendum an detractio & murmuratio sint peccata mortalia. pag. 95. col. 1. C.
      • Detrahere alicui per reuelationẽreuelationem occulti criminis otiāotiam viro graui, peccatũpeccatum est mort. ex genere. p. 510. col. 1. D. aliquādoaliquando tamẽtamen licebit reuelare tale crimen. ibid. col. 2. A.
      • Referre crimina secreta ex auditu quando sit peccatum detractionis. pag. 511. col. 1. B.
      • Detractio grauius peccatum est quàm furtũfurtum, leuius autem quàm homicidium & adulterium. pag. 516. col. 1. D.
      • Qui est con causa vt alius detrahat peccat contra iustitiam. pag. 518. col. 1. A.

    • Diuisio rerum.

      • Rerum diuisio non fuisset si status innocẽtiæinnocentiæ perseuerasset. pag. 129. col. 1. D.
      • Iurisdictiones omnes de facto appropriatæ sunt earum dominis. ibid. col. 2. B.
      • Licita est rerũrerum appropriatio pro personis cuiusque status, seruata tamen proprij status conditione. ibid. D.
      • Quo iure fuerit introducta rerũrerum diuisio. pag. 130. col. 2 A.

    • Dominium.

      • Hoc nomen dominium multipliciter accipitur. pag. 115. col. 2. A.
      • Definitiones dominij. p. 115. col. 2. D. & seq.
      • p. [660]
        An dominium rei distinguatur ab vsu illius. pag. 118. per totam & seq.
      • Dominium aliud est actuale, aliud habituale. ibid. col. 2. A.
      • Fratres minoritæ in communi non habent dominium etiam earum rerum quæ vsu consumuntur. pag. 118. col. 2. D.
      • Dominium importat tria. pag. 120. col. 1. B.
      • In Deo est perfectissimum dominium. In Angelis etiam & hominibus reperitur. p. 120. col. 1. C.
      • Quod sit subiectum inhæsionis dominij & quod denominationis. pag. 121. col. 1. B.
      • Dominium est perfectio absoluta, non relatiua. pag. 122. col. 1. D.
      • Error est ponere charitatem vel fidẽfidem conferre dominium ciuile rerum externarum. pag. 123. col. 1. A.
      • Dominij omnes diuisiones traduntur. p. 123. col. 2. B. & sequent.
      • Tam res naturales quàm supernaturales sunt materia dominij nostri. pag. 125. col. 2. B.
      • Solus Deus est Dominus vitæ hominis respublica autem & ipse homo sunt custodes illius. pag. 127. col. 1. B.
      • Homo est dominus propriæ famæ & honoris. ibid. col. 2. D. Nec peccat contra iustitiam se infamando. pag. 512. col. 2. D.
      • Homo est dominus bonorum spiritualium. pag. 128. col. 1. C.
      • Nullus princeps est dominus bonorum quæ applicata sunt ciuibus. pag. 131. col. 2. B.
      • Titulus conferens ius ad acquirendum dominiũdominium rei possessæ triplex est. p. 169. col. 1. B.
      • Deus non potest abdicare à se dominium alicuius rei. pag. 283. col. 2. D.

    • Dominij translatio.

      • Dominij translatio quid sit. p. 150. col. 2. B.
      • Per contractus iure irritos quando transferatur dominium. pag. 164. col. 1. A.
      • Promissio quando transferat dominium, vide verbo promissio.
      • Dos vide vèrbo vsura. §. Fructus pignoris.
      • Dispensatio vide verbo irregularitas. §. solus Pontifex.

    • Distinctio specifica.

      • Perfectum & imperfectum quādoquando distinctionem specificam causent. pag. 51. col. 1. C.

    • Distributor.

      • Quid differat inter dispensatorem & distributorem. pag. 300. col. 1. C.
      • Distributor distribuens indignis tenetur ad reparationem omnium damnorum. p. 313. colum. 1. B. Imò aliquando non distribuens dignioribus. ibid. col. 2. B.
      • Vide verbo acceptio personarum, & verbo episcopus. §. episcopi. verbo Patronus laicus, & verbo Religiosus. §. inter religiosos.

    • Dubium.

      • Dubia esse in meliorem partem interpretādainterpretanda quotupliciter possit intelligi. pag. 94. columna. 1. B.
      • Per se loquendo in casu dubio nemo tenetur dubium in meliorem partem positiuè interpretari. ibid. D.
      • DubiũDubium de bonitate proximi quando sit peccatum mortale. pag. 94. col. 2. B. & pag. 95. col. 1. A.
      • Suspendens actum in dubio quandoque peccat mortaliter. pag. 94. col. 2. C. & pag. 95. col. 2. C.
      • DubiũDubium aliud iuris aliud facti. p. 356. col. 1. A.

    • Duellum.

      • Duellum siue solenne sit siue singulare nullo modo acceptare licet. pag. 349. col. 1. B.

  • E

    • Ecclesia.

      • COMMVNIS status Ecclesiæ iure diuino exemptus est à potestate seculari. pag. 411. col. 2. C.

    • Electio elector & electus.

      • Vide verbo acceptio personarum. §. electores & verbo lex. §. Rationes propter quas. & verbo Religiosus. §. inter religiosos.

    • Emptio & venditio.

      • Emptio & venditio quid sint. p. 535. col. 2. B.
      • Regulæ ad dignoscendum iustum pretium in rebus quæ venduntur. ibid. C. & pag. 538. col. 2. D.
      • Quando modus vendendi rem augeat vel minuat pretium eius. pag. 537. col. 1. A.
      • Ex quibus causis possit res cariùs vendi quàm valeat. pag. 538. col. 1. C.
      • Quid sit deceptio vltra medietatem iusti pretij in vendente & emente. p. 541. col. 2. A. Et an talis deceptio vel quælibet alia sit licita illis. pag. 542. col. 1. C.
      • Quando deceptio in emptione & venditione facta ex bona fide vel mala inualidet contractum. pag. 543. col. 2. B.
      • Vitium rei quando irritet cōtractumcontractum emptionis. pag. 549. col. 1. C.
      • Venditore dissimulante occultum vitium rei venditæ, vel emptore non aduertente, an irritetur contractus. pag. 551. col. 1. C.
      • Æqualis debet esse conditio ementis & vendentis. pag. 553. col. 2. A.
      • Si res venalis habeat aliquam secretam virtutẽvirtutem, emptor nōnon tenetur illāillam reuelare. ibid. C.
      • Emptor & venditor non peccant contra charitatem si non manifestent copiācopiam vel inopiāinopiam |
        p. [661]
        mercium futura. pag. 554. col. 2. B. Peccabunt tamen aliquando contra charitatem. pag. 555. col. 2. B.
      • Emptionis & venditionis negotiatio relata ad lucrum qualiter sit bona vel mala. pag. 557. col. 2. D.
      • Quando vẽditiovenditio rei qua malè vsurus est emẽsemens sit illicita. pag. 559. col. 1. A.
      • Non licet cariùs vendere propter expectationẽexpectationem solutionis. pag. 562. col. 2. C. Quando autem est periculum acerbæ solutionis, quid possit exigere venditor declaratur. p. 567. col. 1. A. Quando etiam fuisset merces seruaturus in posterum quando darius venderẽturvenderentur explicatur quid possit. ibid. col. 2. C. Quid etiam si non fuisset seruaturus. pag. 568. col. 1. C. Quando autem propter modum vendendi in magna vel parua quantitate expectata solutione possit cariùs vendere. pag. 569. col. 2. B. Vtrùm etiam anticipata solutione possit aliquid viliùs emi. pag. 572. col. 1. C.
      • Pagas acerbas aut non acerbas an liceat minori pretio emere. pag. 564. col. 1. A.

    • Epicheia.

      • Epicheiæ & iustitiæ legalis strictè dictæ ad Synesim & Gnomin comparatio. pag. 53. col. 1. D.
      • Epicheia est pars subiectiua iustitiæ legalis generaliter dictæ. pag. 52. col. 2. D.
      • Epicheia dicitur æquitas per antonomasiam. pag. 54. col. 1. B.
      • Ad Epicheiam quid spectet. pag. 53. col. 1. A. & col. 2. B.

    • Episcopus.

      • Præcipuum munus episcopi est docere & prędicare. pag. 289. col. 1. D.
      • Ad episcopale munus, Theologiæ peritos pręferendos esse Iurisperitis. ibid. licet aliquando præferendi sint Iurisperiti. pagina. 290. col. 1. B.
      • Promotiones episcoporum ab vno in alium episcopatum vt in plurimum damnandæ sunt. pag. 298. col. 1. D.
      • Episcopos in distributione etiam beneficiorum simplicium teneri eligere digniores, probabilius est. pag. 301. col. 1. C.
      • Quid possint episcopi in dispẽsandodispensando super irregularitatẽirregularitatem. pag. 377. col. 1. C. & pag. 378. col. 1. D.

    • Esus carnium.

      • Esus carnium licitus fuit ante diluuium. pag. 318. col. 1. B. Et de facto fuit. ibid. D. In statu autem innocentiæ satis probabile est vtrumque. ibid. columna. 2. C. & pag. 319. col. 1. B.

  • F

    • Filius adulterinus.

      • FILIVS adulterinus non tenebitur vt in plurimum credere matri dicenti sibi se esse talẽtalem. pag. 265. col. 2. D. Qui credit tenebitur relinquere hæreditatem. ibid. & pagina. 275. col. 2. D.

    • Filij spurij.

      • Filios spurios tenentur parentes ex iure naturali diuino alere. pag. 156. col. 1. C.
      • Filij spurij an omnino sint inhabiles ad suscipiẽdumsuscipiendum aliquid à parentibus titulo aliquo. ibid. col. 2. C. & sequent.
      • Filijs spurijs si aliquid relinquant parentes peccant mortaliter, & ipse filius ante iudicis sententiam tenetur restituere. pag. 157. col. 2. B. & D.
      • Filij spurij possunt legitimari à principe. pag. 158. col. 1. B.
      • Hi qui constituuntur hæredes à parẽtibusparentibus filiorum spuriorum ad quid teneantur respectu illorum. pag. 158. col. 2. A.

    • Furtum & rapina.

      • Quid sit furtum. pag. 391. col. 1. B. Definitio examinatur. pag. 392. col. 1. B.
      • Leges præcipientes fures interfici iustæ sunt. pag. 402. col. 2. A.
      • Documenta ad diiudicandum materiam grauem in furto. pag. 403. col. 1. B. Qualis etiāetiam materia requiratur in furto vt concedatur excommunicatio pro illo. 404. col. 2. B.
      • In extrema necessitate licitum est accipere rẽrem alienam. pag. 406. col. 2. A.

  • G

  • H

    • Hæres.

      • HÆRES institutus à parentibus filiorum spuriorum præstita fide de donanda illis hæreditate peccat mortaliter. pag. 158. col. 2. A. Est tamen verus hæres & dominus illorum bonorũbonorum. pag. 159. col. 2. B.
      • Hæres sic institutus non præstita fide, non tenetur talia bona donare filio spurio. p. 159. col. 1. B. Tenetur tamen ex iustitia alere illos, & ex gratitudine alia multa obsequia illis præstare. ibid. D.
      • Hæres institutus per testamentum minus solemne iuste possidet, nec tenetur indicare vitium testamẽtitestamenti. pag. 163. col. 2. A.
      • Qui ab intestato succederet defuncto potest iustè agere contra eum qui testamento mi|
        p. [662]
        nus solenni institutus est hæres. pag. 162. col. 2. D.
      • Hæres latronis bona fide succedens in bona defuncti, an præscribat rẽrem. vel fructus eius. pag. 169. col. 2. C.
      • Hæres vsurarij. vide verbo vsura. eodem. §.

    • Homicidium, & occisio hominis, tyrannus insidiæ belli, adulteri.

      • Qui seipsum interficit contra quod præceptũpræceptum peccet. pag. 74. col. 2. C.
      • Homicidium & occisio hominis in quo differant. pag. 322. col. 1. D.
      • Quando hominibus præcipitur, non occides quomodo sit intelligẽdumintelligendum præceptũpræceptum. ibid.
      • Error est non licere potestati superiori occidere nisi tantùm illos quos Deus speciali reuelatione vel lege iusserit interfici. p. 321. col. 2. C.
      • Per se loquendo erit iniusta lex permittens priuatis personis vt occidātoccidant malefactorẽmalefactorem ante latālatam sententiāsententiam à iudice circa factũfactum. p. 326. col. 1. B. & pag. 422. col. 1. D. Si tamẽtamen malefactor iustè sit damnatus, aliquando poterit cuilibet priuatæ personæ permittere illum occidendum. ibid. col. 2. B.
      • Clericis non est prohibita occisio malefactorum ex iure naturæ. pag. 330. col. 1. C. Nec iure diuino positiuo. ibid. D. Sed iure ecclesiastico. pag. 331. col. 1. B.
      • Prælatis ecclesiæ habentibus dominium temporale non est prohibitum concedere autoritatem in causa sanguinis iudici delegato. pag. 331. col. 2. D. Opposita sententia scrupulosissima probatur. pagina. 332. columna. 1. C.
      • Nulli licet occidere se directè, nec indirectè. pag. 336. col. 1. C. Quando autem sit ei licitum permittere se occidi, quando etiam teneatur vel etiam quando sit consilium. explicatur. ibid. col. 2. C.
      • Ab homicidio excusantur Samson Eleazarus & Razias, & alij. pag. 337. col. 1. D.
      • Qui se occidit, contra se peccat peccato opposito propriæ charitati. pag. 338. col. 2. C. In ordine ad rempub. contra iustitiam cōmutatiuamcommutatiuam, pag. 339. col. 1. A. Similiter per comparationem ad Deum. ibid. col. 2. B.
      • Innocentem aliquando per accidens occidere licet. pag. 342. col. 1. D. non tamẽtamen ex imperio tyranni. ibid. col. 2. A. nec illum tyrānotyranno occidendum tradere. pag. 343. col. 1. A. Nisi vltro exire iussus obedire nolit. ibid.
      • Qui sine occisione inuasoris propriam vitam, honorem, siue bona temporalia tueri non potest, non tenetur illum occidere. p. 345. col. 2. D. & pag. 347. col. 2. A. Imò cōsiliumconsilium erit non occidere. pag. 345. col. 2. D. aliquādoaliquando etiam præceptum. pagina. 346. columna. 1. B.
      • Quando possit aliquis præuenire inuasorem, vel etiam falsum accusatorem eum occidendo. pag. 349. col. 2. C. & seq.
      • Non licet intendere occisionem inuasoris in propria defensione. p. 357. col. 1. B.

    • Honor & fama.

      • Quid intersit inter honorem & famam. pag. 201. col. 2. C.
      • Honor quid sit & quotuplex. p. 308. col. 2. B.
      • Honoris distributio per se pertinet ad rempublicam, sed cōmissacommissa ciuibus. ibid. D.
      • Honor si est merè gratuitus in illius exhibitione nōnon potest esse personarũpersonarum acceptio. pag. 309. col. 2. A.
      • Resalutare salutantem & iuxta morẽmorem patriæ vnũquemq;vnumquemque honorare ex iustitia debemus. ibid.
      • Principibus & dominis deberi honorem certum est secundum fidem. ibid. B.
      • An honorandi sint diuites propter diuitias? ibid. D.
      • Honor annexus beneficio ecclesiastico etiam respicit bonum personæ. pag. 295. col. 1. A.
      • Honoris & famæ restitutio qualiter sit facienda. vide verbo restitutio. §. Qui infamat, & §. Honoris.
      • Infamare in vno loco infamem in alio, quando obliget restituere & quod sit peccatum. pag. 513. col. 1. A.

  • I

    • Imperator.

      • IMPERATOR non habet dominiũdominium tẽporaletemporale supra totũtotum orbem. pag. 148. col. 1. C.
      • Imperator quantum ad aliquid est superior omnibus principibus Christianis. ibid. columna. 2. D.

    • Incarcerare & detinere.

      • Quando liceat alicui alium detinere ad horāhoram ne perpetret malum. pag. 385. col. 2. B.
      • Quando liceat alicui detinere eum qui se afficit iniuria quoad comprehẽdaturcomprehendatur à iudice. pag. 386. col. 1. A.
      • Incarceratus potest fugere sine impugnatione custodum. pag. 454. col. 2. B. Religiosis exceptis. pag. 456. col. 1. C. Quod etiam iuuamen possit illi præstari ad fugam. ibid. D.
      • Iustè condemnatus ad pœnam carceris, non potest fugere ab illo. pagina. 456. columna. 1. A.

    • Inclinatio naturalis.

      • In homine est triplex inclinatio naturalis. pag. 17. col. 1. B.

  • p. [663]
    I

    • Iniustitia.

      • INIVSTITIA specificatur ab iniusto. pag. 501. col. 1. B. Distincti habitus sunt iniustitia legalis & iniustitia particularis. pag. 66. col. 2. D.
      • Sola iniustitia quæ est ex intentione & electione facit hominem iniustum. pag. 68. col. 2. D.
      • Per se nullus patitur iniustum volens, neque facit nolens, bene autem per accidens. pag. 71. col. 2. B.
      • Volitio tamen seu nolitio ex ignorantia aut violẽtiaviolentia nōnon tollit rationem iniusti. ibid. C.
      • Consensus damni circa bona quorum custodia non dependet ex hominis voluntate non tollit rationem iniusti. p. 72. col. 2. B. & sequentibus.
      • Liber consensus patientis non tollit rationẽrationem iniusti si non sit respectu eius qui illud infert. pag. 74. col. 2. A.
      • Iniustitiæ culpa quatenus contra legem est, reparatur per pœnam à iudice infligẽdaminfligendam. pag. 212. col. 1. B. C.
      • Iniustitia quam committit se occidens est cōtracontra iustitiam commutatiuam in ordine ad rempublicam. pag. 339. col. 1. C. Et etiam in ordine ad Deum. ibid. B.
      • De iniustitia accusati vide verbo Reus.

    • Inquisitores.

      • Inquisitores relaxantes hæreticos non incurrunt irregularitatem. pag. 365. col. 2. B.

    • Inuentio rei.

      • Res inuentas quæ non fuerunt alicuius, esse inuentoris quomodo sit intelligendum. pag. 394. col. 2. B.
      • Inueniens thesaurum impropriè dictum tenetur restituere. ibid. D. Si tamen thesaurus sit propriè dictus cuius sit secundùm ius naturæ, explicatur. pag. 395. col. 1. D. Qualiter tamen sit distribuendus secundum iura ciuilia declaratur. ibid. col. 2. A. & seq.
      • Princeps per legem potest applicare sibi thesauros inuentos. pag. 396. col. 2. C.
      • Qui inuenit res quas verosimile est habere dominos, tenetur illos quærere. pag. 398. col. 1. C. Si illi non compareant secundùm ius naturæ potest illas retinere. ibid. col. 2. D. Secundùm ius positiuum quid faciendũfaciendum sit, explicatur. pag. 399. col. 1. A

    • Irregularitas.

      • Quid sit. pag. 355. col. 1. C.
      • Omnis irregularitas est ex iure positiuo. ibid. D. Nec potest incurri propter actum purè internum. pag. 356. col. 1. C.
      • Bigamiæ irregularitas contrahitur ante baptismum, nec per illum tollitur. pag. 357. col. 1. A.
      • Ex homicidio ante baptismum non contrahitur. ibid. D. & pag. 358. col. 1. A.
      • Quod homicidium dicatur voluntarium aut casuale in ordine ad irregularitatẽirregularitatem. p. 358. col. 1. D. & seq. &. p. 367. col. 1. D.
      • Quanuis incurratur irregularitas ex homicidio in defensionem honoris & bonorum tẽporaliumtemporalium. pag. 361. col. 2. D. Et etiam in defensionem vitæ proximi, aut pro conseruādaconseruanda republica. pag. 363. col. 1. A. Non tamen propter homicidium in propriæ vitæ defensionem. pag. 360. col. 2. B.
      • Denuncians in causa sanguinis quando contra hac irregularitatem. pag. 363. col. 1. D.
      • Qui docent, consulunt aut præcipiunt vt malefactores occidantur quando maneant irregulares. pag. 365. col. 1. C.
      • Monachi & clerici exhortātesexhortantes bellatores nōnon manent irregulares. pag. 366. col. 2. D.
      • Qui impedit ne innocens defendatur, manet irregularis, pag. 368. col. 2. D. Imo etiam multoties qui non impedit ne occidatur. pag. 367. col. 2. D. & pag. 369. col. 1. B.
      • Quando irregularitas sequitur culpāculpam an sufficiat venialis? pag. 370. col. 1. A.
      • An ille qui dat operam rei illicitæ, ex qua sequitur occisio hominis, semper incurrat irregularitatem? pag. 3. 73. col. 1. A.
      • Quarum partium corporis humani mutilatio causet irregularitatem. pag. 3. 74. col. 1. C.
      • Irregularitas tamen quæ est pœna alicuius culpæ, intelligitur nomine censuræ in bullis cruciatæ. pag. 376. col. 1. A.
      • Sohis Pontifex potest dispensare in irregularitate ex homicidio voluntario. pag. 377. col. 2. C. Etiam occulto. pag. 378. col. 1. B. Quid autem possit episcopus circa homicidas occultos ante & post Concilium TridẽtinumTridentinum explicatur. ibid. D. & seq.

    • Irrisio.

      • Irrisio grauius peccatum est quàm contumelia, leuius tamen quàm detractio & susurratio. pag. 526. col. 1. D.
      • Irrisio virtutis pestilentissimũpestilentissimum vitiũvitium. ibid. B.

    • Iudex, vide verbo iudicium.

      • Iudicem esse iustitiam animatam qualiter sit intelligendum. pag. 84. col. 2. C.
      • Non licet illis accipere munera. pag. 496. col. 1. C.
      • Quare animum iudicis comparauerit Aristot. aræ Deorum. pag. 85. col. 1. A.
      • Deus in sacris literis appellatur iudex, & iudices Dij. ibid. B.
      • Error est asserere iudicem ob peccatum mor|
        p. [664]
        tale ipso facto amittere iurisdictionem. pag. 85. col. 1. D.
      • Iudex in peccato mortali proferens sententiam quando peccet, vel nōnon. p. 85. col. 1. D.
      • Iudex tenetur sequi opinionem probabilissimam in ferenda sententia. p. 311. col. 2. C. Imo non potest eligere æquè probabilem in gratiam amici. ibid. D.
      • Iudex extrahens reum ab Ecclesia vsurpat iudicium. pag. 415. col. 2. B. similiter si excōmunicatusexcommunicatus iudicet, quanuis si sit toleratus sententia sit valida. pag. 416. col. 1. B.
      • Iudex tenetur iudicare iuxta allegata & probata. pag. 419. col. 2. A. Quid autem facere debet quando innocens iuridicè probatur nocens explicatur. p. 421. col. 1. C. & seq.
      • Quam pœnam iuris possint relaxare iudices. pag. 425. col. 2. D. quando etiāetiam teneāturteneantur ad restitutionẽrestitutionem ex relaxatione indeuita. pag. 426. col. 1. B.
      • An iudex per iniuriam cognoscẽscognoscens crimẽcrimen possit procedere vsque ad condemnationem. pag. 467. col. 2. C.

    • Iudicium.

      • Huius nominis iudiciũiudicium variæ significationes. pag. 77. col. 2. C.
      • Iudicium formaliter est actus elicitus à prudentia per synesim. pag. 79. col. 2. B.
      • IudiciũIudicium speciali ratione pertinet ad iustitiāiustitiam. pag. 39. col. 1. D. & pag. 78. col. 1. C. & pag. 80. col. 1. D. & pag. 81. col. 1. D.
      • An iudiciũiudicium prolatũprolatum à iudice & à priuata persona sit eiusdem speciei. pag. 81. col. 2. A.
      • Tres conditiones requisitæ ad rectitudinem iudicij. pag. 83. col. 2. D.
      • Quòd iudiciũiudicium debet ꝓcedereprocedere ex inclinatione iustitiæ qualiter sit intelligẽdũintelligendum. p. 84. c. 1. D
      • IudiciũIudicium nōnon procedẽsprocedens ex inclinatione iustitiæ quando sit peccatũpeccatum mortale. p. 85. col. 1. C.
      • IudiciũIudicium secũdũsecundum legis præscriptũpræscriptum est proferendũproferendum etiāetiam à supremo principe. p. 97. col. 1. B.
      • In causis criminalibus satisfacta parte potest iudex dispẽsaredispensare in rigore legis: in ciuilibus autem rarissime. ibid. C.
      • IudiciũIudicium latũlatum à tyranno secundũsecundum formam iuris obligat in cōscientiaconscientia. p. 103. colum. 2. A. & pag. 411. col. 1. A.

    • Iudicium temerarium.

      • Grauitas seu leuitas iudicij temerarij, & materiæ illius. p. 90. col. 1. C. & col. 2. B.
      • IudiciũIudicium temerariũtemerarium, dubiũdubium & suspicio in quibus conueniant & differant. pag. 89. col. 1. A.
      • Deliberatum iudicium temerarium etiāetiam suspiciosum ex genere suo est peccatũpeccatum mortale. pag. 90. col. 2. D. & pag. 91. col. 1. D.
      • Qui temerariè iudicat, suspicatur aut dubitat vsurpat autoritatẽautoritatem Dei. pag. 102. col. 2. B.

    • Ius seu iustum.

      • Huius nominis ius multiplex acceptio. p. 5. col. 1. C.
      • Ius esse obiectum iustitiæ. pag. 8. col. 1. B. & pag. 15. col. 1. A.
      • Differentia inter ius & iustum. ibidem.
      • Iuris oẽsomnes diuisiones traduntur. p. 14. col. 1. B.
      • Tres cōditionesconditiones requisitæ ad ius seu iustũiustum simpliciter. p. 25. col. 1. D. & pag. 51. col. 2. C.
      • Ius alia ratione est obiectũobiectum iudicij & iustitiæ. pag. 81. col. 1. D.
      • Potest haberi ius ad aliquid petẽdũpetendum, vel materiale ius iustitię, vel formale. p. 234. col. 1. D

    • Ius dominatiuum.

      • Ius dominatiuum distinctum est ab omnibus alijs. pag. 115. col. 2. B.

    • Ius gentium.

      • Ius gentium esse partem iuris positiui multis probatur. pag. 20. col. 1. B.
      • Ius gentium quasi medium est inter ius naturale & positiuum ciuile. pag. 21. col. 1. A.
      • Ius gentium possibile est abrogari ex humano beneplacito, pag. 21. col. 1. C.
      • Imò aliquando piè abrogatum est quantum ad aliquid. ibid. col. 2. C.
      • Ius gentium quod alicui principi commune est cũcum altero, nōnon potest ab aliquo illorũillorum abrogari sine cōsensuconsensu alterius. p. 22. col. 1. C.
      • Qualiter ius gentium dicatur naturale. pag. 19. col. 2. A.

    • Ius naturale & positiuum.

      • Ius conuenienter diuiditur in naturale & positiuum. pag. 11. col. 2. C.
      • Errat in philosophia qui negat ius naturale. pag. 11. col. 1. A. (ibid. col. 2. D.)
      • Iuris naturalis & positiui causæ efficientes.
      • EorundẽEorundem causæ exẽplaresexemplares. pag. 12. col. 1. D.
      • Ius naturale immutabile esse, non verò ius positiuum. pag. 12. col. 2. D.
      • In iure naturali nullam vnquàm factam fuisse dispensationem. pag. 13. col. 1. B.
      • Ius naturale duplex. pag. 14. col. 1. C.
      • Dupliciter potest aliquid pertinere ad ius naturæ. pag. 15. col. 1. B.
      • Circa id quod est de iure naturæ negatiuè potest ius positiuũpositiuum aliꝗdaliquod determinare. ibid. C.
      • Ius naturale nōnon propriè sed per quādāquandam similitudinẽsimilitudinem ponitur in brutis. p. 17. col. 1. A. & B.
      • Nihilominùs ius naturale cũcum aliqua proprietate conuenit brutis. ibid. col. 2. C.
      • Ius positiuum diuiditur in ius gentium & ciuile. pag. 19. col. 2. D.

    • Iustitia.

      • Hæc nomina iustitia, iustificatio & iustus dupliciter accipiuntur. pag. 5. col. 1. D. & pag. |
        p. [665]
        31. col. 1. D.
      • Actus in quo reperitur ratio formalis iustitiæ necessario est bonus ex omnibus circunstātijscircunstantijs. pag. 6. col. 2. B.
      • Qualiter iustitia differat ab alijs virtutibus. pag. 5. col. 2. C. & sequent.
      • Rectitudo iustitiæ secundùm rationem genericam sumitur per ordinem ad agens, secundùm verò rationem specificam per ordinẽordinem ad alterum. pag. 7. col. 1. C.
      • Quæ æqualitas sit sufficiens ad veram rationem iustitiæ. pag. 26. col. 1. B.
      • Iustitia cōuenienterconuenienter definitur ꝙquod sit perpetua & constans voluntas, &c. pag. 31. col. 1. C.
      • Quare sola iustitia inter omnes virtutes in ordine ad volũtatẽvoluntatem definiatur. p. 32. col. 1. D.
      • Iustitia sola ex omnibus virtutibus est bonũbonum alienum. p. 34. col. 2. C. & pag. 35. col. 1. C.
      • Iustitia qualiter requirat diuersitatem suppositorum. pag. 34. col. 2. D.
      • Iustitia actualis potest esse ad alterum qui nōnon existat. pag. 35. col. 2. A.
      • Iustitia est in voluntate. pag. 39. col. 1. C. & pag. 60. col. 2. D. & pag. 61. col. 1. A.
      • Iudicium est actus elicitus à iustitia. pag. 39. col. 1. D. & pag. 78. col. 1. C.
      • Iustitię omnes diuisiones tradũturtraduntur. p. 51. col. 1.
      • Tres conditiones necessariæ ad iustitiāiustitiam. pag. 51. col. 2. C.
      • An omnis iustitia versetur tantùm erga operationes. pag. 60. col. 1. C.
      • Medium iustitiæ est medium rei, aliarum autem virtutũvirtutum mediũmedium rationis. p. 61. col. 2. D.
      • Qualiter iustitia excedat misericordiāmisericordiam & excedatur ab illa. p. 65. col. 1. B. D. & col. 2. A.

    • Iustitia commutatiua & distributiua.

      • Iustitiam commutatiuam & distributiuam specie differre. pag. 112. col. 2. B.
      • Iustitia commutatiua est species specialissima iustitiæ. pag. 114. col. 2. D.
      • Inter DeũDeum & hominem & inter patrẽpatrem & filiũfilium non reperitur propriè iustitia cōmutatiuacommutatiua sed aliquid altius. pag. 340. col. 1. A. Potest tamẽtamen homo peccatũpeccatum iniustitiæ cōmutatiuæcommutatiuæ cōmitterecommittere. p. 339. col. 1. B. &. p. 340. col. 1. A

    • Iustitia legalis & particularis.

      • Probabile est iustitiāiustitiam legalẽlegalem excedere particularẽparticularem secũdũsecundum rationẽrationem virtutis, excedi autẽautem ab illa secũdũsecundum rationẽrationem iustitiæ: ꝓbabiliusprobabilius tamẽtamen est excedere eāeam secũdũsecundum omnẽomnem rationẽrationem. p. 45. col. 2. D. & p. 46. col. 1. A. & p. 47. col. 2. B.
      • Quando iustitia legalis obliget ad restitutionem. pag. 47. col. 1. A.
      • Iustitia legalis est distincta ab omni virtute. pag. 49. col. 1. C.
      • Qualiter intelligendũintelligendum sit iustitiāiustitiam legalem esse eandẽeandem cum omni virtute. pag. 50. col. 1. A.
      • Iustitia legalis dirigit alias virtutes in bonum commune. pag. 50. col. 1. D.
      • Iustitia legalis generaliter dicta diuiditur in epicheiam & iustitiam legalem strictè dictam. pag. 52. col. 2. D. Differentia inter iustitiam legalem & epicheiam. ibidem.
      • Earundem ad Synesim & Gnomin comparatio. pag. 53. col. 1. C.
      • Iustitia legalis eadẽeadem est secundũsecundum speciẽspeciem atomāatomam in Principe & subditis. pag. 54. col. 1. C.
      • Qua ratione iustitia legalis quæ est in principe dicatur architectonica. pag. 55. col. 1. B.
      • An iustitia legalis vendicet sibi materiam determinatam. pag. 58. col. 2. C.
      • Vtraque hæc iustitia versatur circa operationes. pag. 60. col. 2. D.

    • Iustitia vindicatiua.

      • Vindicatio quatenùs est in iudice secundùm omnem considerationem est actus iustitiæ commutatiuæ. pag. 114. col. 1. B.
      • Petitio vindictæ in eo qui habet famam suam alijs obligatam est actus iustitiæ commutatiuæ. pag. 114. col. 1. D.

  • L

    • Lex.

      • EIVSDEM autoritatis esse condere legem & illam interpretari qualiter sit intelligendum. pag. 102. col. 1. B.
      • Leges cōcedẽtesconcedentes præscriptionẽpræscriptionem possessori malæ fidei cōtracontra legẽlegem naturę sunt. p. 167. col. 1.
      • Iniustitiæ culpa quatenus est contra legem non punitur restitutione sed per sententiāsententiam iudicis. pag. 212. col. 1. C.
      • Leges vt in plurimum tantùm puniunt peccata consummata, ibid. D.
      • Lex pœnalis si pœnam infligendam pronuntiet, ante iudicis condemnationem nōnon obligat ad pœnam soluendāsoluendam. pag. 213. col. 1. D. Imò etiam si contineat pœnāpœnam latam nisi sola cẽsuræcensuræ ecclesiasticæ pœna. ibid. col. 2. A. B.
      • Leges præcipiẽtespræcipientes ne eligātureligantur nisi qui sunt de gremio ecclesiæ sint iustæ. p. 296. col. 2. C.
      • Leges circa deceptionẽdeceptionem in contractu emptionis & venditionis sunt tantum permissiuæ. pag. 542. col. 2. B. Istarum ad leges præscriptionem differentia. ibid. D.

    • Liberalitas.

      • Liberalitas versatur circa passiones & operationes. pag. 61. col. 1. D.

    • Libertas.

      • Efficacia gratię nōnon tollit libertatẽlibertatem. p. 37. col. 1.

  • M

  • N

    • Negligentia.

      • QVANDO & quæ negligentia in custodia rei obliget ad restitutionem. Vide verb. restitutio. §. cōmodatariuscommodatarius & tribus sequẽsequen. &. §. qui ex officio. &c.

    • Negotiatio.

      • Quando liceat negotiatoribus emere magnāmagnam copiam merciũmercium, vt minutatim vendātvendant. pag. 561. col. 1. A. An liceat negotiatoribus ex officio aliquantùm cariùs vendere res quāquam alij. ibid. col. 2. A.

  • O

    • Obiectum.

      • OBIECTVM analogum potest dare vnitatem specificam habitui. pagina 32. col. 2. D.

    • Occisio & occidere.

      • Error est ManichæorũManichæorum nōnon licere occidere bruta, & euellere plantas. pag. 316. col. 2. D.

    • Officia publica secularia.

      • Rex habet dominiũdominium horũhorum officiorũofficiorum. pag. 302. col. 1. B. Ex natura sua venalia sunt. pa. 303. col. 1. D. Et de facto vẽdivendi possunt debitis cōditionibusconditionibus seruatis. ibid. Illi etiāetiam quibus donata sunt à Rege possunt vendere iustè si seruẽturseruentur cōditionesconditiones. col. 2. C. Inter ista, quę habent annexam administrationem iustitiæ vendi non possunt stando in iure communi & in legibus Hispaniæ. ibid. col. 2. D.
      • Possessor istorũistorum officiorũofficiorum habens facultatem solũsolum transferendi si vendat peccat mortaliter & venditio est irrita. pag. 304. col. 1. C.
      • Huiusmodi officia ex natura sua distribuẽdadistribuenda sunt dignioribus. pag. 305. col. 1. C.

  • P

    • PATRONVS Iaicus nōnon est distributor sed dispensator. pag. 300. col. 1. C. Sub mortali debet præsentare in episcopatum digniorem. pag. 298. col. 2. C. Imò probabiliùs est quòd etiam in quodlibet beneficium ecclesiasticum. pag. 299. col. 1. A.

    • Pœnitentia.

      • Quare præceptũpræceptum pœnitentiæ nōnon obligat statim post peccatũpeccatum cōmissumcommissum. p. 273. col. 1. C
      • PœnitẽtiaPœnitentia est specialis virtus iustitiæ quę ad cōmutatiuācommutatiuam reducitur. pag. 340. col. 1. D.

    • Posseßio rei.

      • Quid sit. pag. 117. col. 1. A.

    • Pragmatica.

      • Circa pragmaticāpragmaticam taxantem pretiũpretium tritici tria documenta necessaria. pag. 540. col. 1. D.

    • Præceptum.

      • Actione materialiter tantum pertinẽtepertinente ad aliquam virtutem potest quis adimplere præceptum. pag. 6. col. 2. C.
      • Præcepta decalogi an omnino sint indispensabilia. pag. 13. col. 1. C. D.

    • Prælatus.

      • Prælatus peccat peccato acceptionis personarum si bona, quæ gratiæ dicũturdicuntur, cōferatconferat solis sibi auxiliaribus. pag. 282. col. 2. B.
      • Prælatus præsens qui permittit sibi subditũsubditum infamare aut infamari, peccat contra iustitiam. pag. 518. col. 1. C.

    • Præscriptio & vsucapio.

      • Significationes harum vocum explicantur. pag. 165. col. 2. C.
      • p. [667]
        Qualiter apud Iuristas differat inter præscriptionem & vsucapionẽvsucapionem. pag. 166. col. 1. A.
      • Possessor malæ fidei nunquam potest præscribere. pag. 167. col. 1. C. Possidens autem sine titulo, aliquando potest. p. 169. col. 2. B.
      • Præscriptio cum debitis conditionibus confert verum dominium rei possessæ. ibidem col. 2. B. Quæ autem sint istæ debitæ conditiones explicatur. pag. 168. col. 2. D.
      • Hæres latronis qui bona fide succedit in bona defuncti si possit præscribere. pagina. 169. col. 2. D.
      • Ex quo temporis spatio incipiat tempus præscriptionis quando aliquis dubitat an res sit sua. pag. 171. col. 2. A. Si tale dubiũdubium occurrat in tempore præscriptionis non interrũpitinterrumpit illud. pag. 171. col. 2. D. Litis tamẽtamen cōtestatiocontestatio interrũpitinterrumpit illud. pag. 172. col. 1. D.
      • Vtrùm bona fides necessaria ad præscribendũprœscribendum admittat secum aliquāaliquam hæsitationem. pag. 170. col. 1. C.
      • Fructus rei vtilis præscribit spatio triennalis qui bona fide emit eam à latrone. pag. 257. col. 1. A.

    • Primogenitus, primogenitura.

      • Primogeniti bonorum primogenituræ habẽthabent verum dominium. pag 116. col. 2. C.

    • Procurator.

      • Procurator ex quātaquanta negligentia teneatur ad restitutionem damni pag. 489. col. 2. C.

    • Promißio.

      • Promissio purè interna non transfert dominium. pag. 151. col. 2. C. Nec verbis declarata in absentia eius cui fit obligat ex iustitia. pag. 153. col. 1. C. Nisi subditos legibus Castellæ. ibid. D.
      • Promissio etiam per vim extorta si iuramento sit confirmata obligat in conscientia. pag. 152. col. 1. D.
      • Obligatio ex promissione alia pertinet ad veracitatem, alia ad iustitiam. ibid. col. 2. D. & pag. 153. col. 1. C.
      • Promissio alia est interna, alia signis externis declarata. pag. 153. col. 1. A.

    • Prudentia.

      • Prudentia monastica distincta virtus est à politica. pag. 49. col. 2. C.
      • Ferè nunquam aliquis peccat contra solam prudentiam. pag. 74. col. 2. C.
      • Quomodo comparetur prudentia ad virtutes morales. pag. 81. col. 1. B.
      • Prudentia est immediata regula iusti iudicij. ibidem. D.
      • An actus iudicij in iudice eliciatur à prudẽtiaprudentia gubernatiua vel particulari. p. 82. col. 1. B.
      • Pignus, vide verbo vsura. §. Fructus pignoris.

  • R

    • RAPINA, vide verbo furtum.

    • Repercußio.

      • Nullo modo est licitum repercutere eũeum qui iam separat se ab aggressione. pag. 348. col. 1. D.
      • Regetitio in iudicio quādoquando cōcedaturconcedatur vel nōnon cōcedaturconcedatur. p. 237. col. 1. C. & 239. col. 1. D.

    • Religiosus.

      • Nullus religiosus sine licentia prælati potest alienare aliquid sibi ad vsum concessum. pag. 119. col. 2. B.
      • Inter religiosos etiam seruandæ sunt leges iustitiæ distributiuæ. pag. 297. col. 2. C.
      • Religiosis iure cōmunicommuni interdicta est appellatio. pag. 451. col. 2. D.
      • Religiosis non licet fugere de carcere, aliquibus casibus exceptis. pag. 456. col. 1. C.

    • Reus.

      • Reus qui deliquit contra legem quæ continet pœnam latam de priuatione bonorum, an expolietur illis ante iudicis sententiāsententiam. pag. 213. col. 2. C. An etiam teneatur ad restitutionem si per iniquitatem sententiāsententiam euaserit. pag. 215. col. 1. B. & pag. 445. col. 1. D.
      • Quæ requirantur vt iudex possit interrogare reum de aliquo delicto. pag. 441. col. 1. B.
      • An conuictus de aliquo crimine teneatur manifestare reliqua & cōplicescomplices. ibid. col. 2. C.
      • Quando iudex dubius sit, possit interrogare reũreum vel nōnon, possit interrogare. p. 442. c. 2. B.
      • Reus iuridicè interrogatus tenetur respondere veritatem etiam si sit occidendus. pagin. 443. col. 2. B. Si tamen mentiatur, potest solum venialiter peccare. ibid.
      • QuādoQuando cōtracontra ordinẽordinem iuris interrogatur qualiter possit respondere. pag. 447. col. 1. B.
      • An reus falsò negans crimen teneatur restituere famam accusatori. pag. 449. col. 1. B.
      • Quando liceat reo damnato appellare. pag. 451. col. 1. D.
      • Innocens probatus reus quando possit se defendere. pag. 453. col. 2. C.
      • Non licet damnare reum vt ipse sumat venenum. pag. 456. col. 2. A. Nec tamen tenetur comedere damnatus ad mortem famis. pag. 457. col. 1. B.
      • Rei & testis examinatio per tormenta quando sit licita. pag. 475. col. 2. C.

    • Restitutio.

      • Huius nominis diuersæ acceptiones. pagina 174. col. 1. C.
      • Restitutionis definitio. ibid. col. 2. B.
      • Restitutio dupliciter fit. pag. 63. col. 1. B.
      • Restituere est de necessitate salutis, necessitate præcepti. pag. 177. col. 1. B. AffirmatiuũAffirmatiuum |
        p. [668]
        est hoc præceptum includens negationem. pag. 178. col. 1. A. Qualiter illam includat explicatur. pag. 272. col. 2. D.
      • Qui infert nocumentum consentienti nihil illi tenetur restituere, aliquando tamẽtamen alijs tenebitur. pag. 71. col. 2. D.
      • Obligatio restitutionis, vel ex iniqua acceptione, vel ex re accepta oritur. ibid. C. & pag. 251. col. 1. D.
      • Non omnis redditio rei alienæ est restitutio. ibidem. D.
      • Læsio in bonis spiritualibus per se non obligat ad restitutionem. pag. 179. col. A. De auocante aliter aliquem à religione ad quid teneatur explicatur. pag. 180. col. 2. C.
      • Læsio in membris corporis obligat ad restitutionem. pag. 182. col. 1. B. Abundè satisfacit huiusmodi damnis qui per sententiam iudicis punitur. pag. 183. col. 2. C. An huiusmodi læsiones sint necessariò reparandę in alio genere bonorũbonorum. pag. 184. col. 1. A Qualiter autem se debeat habere confessarius erga huiusmodi læsores. ibid. D. Damna ex tali læsione consecuta debent restitui. pag. 185. col. 1. D. Nisi ad certamen prouocatus læserit. ibid. col. 2. D. VeletiāVeletiam nisi læsus libens ad certamen accesserit. ibid. C. Hæredibus autem necessarijs percussi tantũtantum debet fieri restitutio. pag. 186. col. 2. C. Hæredes etiam percussoris tenentur ad restitutionem. pag. 187. col. 2. B.
      • Qui ex certa malitia damni creditoris occidit debitorem, tenetur ad restitutionem. pag. 188. col. 2. B.
      • Stuprator virginis vltrò consentientis in stuprum, nihil tenetur restituere. pag. 189. colum. 2. B. Per vim autem aut fraudem, aut extraordinarijs diligentijs inducens ad stuprum tenebitur. pag. 190. col. 1. C. Non tamen in integrum dotare. pag. 191. col. 1. C. Si etiam mulierem aliâs corruptam vi oppresserit, tenebitur ad reparationem damni illati. ibid. col. 2. B. Sicut & inficiens illam infirmitate, ipsa inuoluntaria existente circa hoc. ibid. C.
      • Infamans tenetur ad restitutionẽrestitutionem famæ. pag. 192. colum. 2. C. Duobus casibus exceptis. pag. 195. col. 1. A. & C. Qualiter autem facienda sit talis restitutio explicatur. pag. 193. col. 1. B. Debet etiam infamator reparare famam cum dispendio propriæ famæ. pag. 195. col. 2. B. Verosimiliùs est infamatorem non teneri ad restitutionem famæ in alio genere bonorum, nisi sic conueniat inter partes vel mulctetur à iudice pœna pecuniaria. pagina. 197. columna. 2. D. Nullus cōdonanscondonans iniuriam infamatori peccat nisi ex circunstantijs. pag. 199. col. 2. C. Imò valde meritoria est talis condonatio. pag. 200. col. 2. C. Nisi sit prælatus, qui contra iustitiam peccabit condonans satisfactionem. pag. 199. col. 1. D. Nec valet condonatio semper, & quando valet tenetur renuntiare prælatiæ, nec infamator deobligatur à satisfactione. ibid. col. 2. D. & pagina 201. col. 1. A. Nec respectu personæ priuatæ si non potuit condonare deobligatur. pag. 200. col. 2. A.
      • Circa obligationem eius qui iniustè aliquem à beneficij cōsecutioneconsecutione impediuit explicatur mens D. Tho. pag. 203. col. 2. B. Qui iniquè per medium contra iustitiam commutatiuam tantum impediuit aliquem à consecutione boni ex liberalitate sibi cōferendiconferendi, tenetur ad restitutionem. p. 204. col. 2. B. Si autem impediuit à consecutione boni cōferendiconferendi ex iustitia distributiua ad quid teneatur, explicatur. pag. 205. col. 1. B. Qualiter autem perpendendum sit damnũdamnum in ista materia explicatur. pag. 208. col. 1. C.
      • Omnis offensa in proximum reparanda est restitutione. pag. 212. col. 1. A. Obligatio autem hæc semper prouenit ex læsione iustitiæ commutatiuæ. pag. 47. col. 1. A. & 207. col. 2. C. & 314. col. 1. C.
      • Tributa quæ non soluit venditor, vel etiam transferens merces de regno in regnũregnum quando & quādiuquamdiu restituere teneatur. pag. 217. col. 2. C. & D.
      • Lignorum cæssio, vel fructuum perceptio in syluis communitatis non obligat ad restitutionẽrestitutionem. pag. 219. col. 1. A. &. p. 220. col. 1. C. In syluis autem priuatæ personæ, sed ab ea non consitis sola deuastatio, si autem sint ab ea consitæ quodlibet damnum obligat. pag. 219. col. 1. B. & 2. C. Quanta autem debeat esse materia vt horum restitutio obliget sub mortali. pag. 119. col. 2. D.
      • Pastus pecorum in syluis circundatis statim obligat ad restitutionem, secus in non circundatis. pag. 220. col. 2. D.
      • Qui venantur aut piscantur aut aucupantur in syluis & fluminibus patentibus etiam si priuatæ personæ sint, sola deuastatio obligat ad restitutionem. pag. 222. col. 2. D. In circundatis autem quodlibet damnũdamnum. pag. 223. col. 1. C. Quanuis de animalibus liberis vt auibus, oppositum sit probabile. ibid. D. & col. 2. D.
      • Aucupantes columbas intra columbariũcolumbarium tenẽturtenentur ad restitutionem. pag. 224. colum. 2. D. Extra verò citra leucam quanuis peccent: |
        p. [669]
        nisi fecerit stragem illarum non tenentur. pag. 225. col. 1. A.
      • Qui inuoluntariè alium damnificauit non tenetur ad restitutionem. pag. 227. col. 2. B. Qui voluntariè interpretatiuè tātũtantum; siue formaliter sed secũdariòsecundariò; siue ex directa intentione, inferunt damnum, tenentur ad restitutionẽrestitutionem. Primus minimi pretij rei. ibid. C. Secundus, iustissimi pretij. pagin. 228. col. 1. A. Sed tertius rigurosissimi. ibid. C.
      • Restitutio semper fit ei à quo res ablata est, sed cũcum triplici moderamine. p. 231. col. 2. A.
      • Si ex retentione debiti sequitur damnum corporale ei soli cui reddit, non potest reddere etiam si instet petens, si autem fuerit spirituale debet reddere. pag. 233. col. 1. A. Et si ex redditione sequitur damnum contra iustitiam tenebitur ad restitutionem. pagina 235. col. 1. C.
      • Ex receptione pecuniæ vt alij damnũdamnum inferat, non obligatur recipiens ad restitutionem secundùm ius naturæ. pag. 237. col. 2. B. Iure etiam positiuo hoc ipsum probabilius est. ibid. D. Qui autem recipit illam vt desistat ab iniuria contra dantem obligatur. pag. 239. col. 2. B. Et etiam si iniuria sit contra personam coniunctam danti. pag. 240. col. 1. D. Iudex autem recipiens pecuniam vt proferat sententiam iniquam tenetur ad restitutionem. pag. 241. col. 1. C.
      • Fœmina non tenetur restituere id quod recepit pro actu turpitudinis. pa. 241. col. 2. D. & pag. 242. col. 2. A. Vir autẽautem id quod prodigè promisit, etiam si iuramento confirmet non tenetur dare, ibid. C. licèt illa recipiens possit retinere. ibid. D.
      • Quando est dubium de dominio rei restituendæ, inter illos pro quantitate dubij diuidenda est. pagin. 242. col. 2. C. Si tamen nullus comparet secundùm ius naturæ diuidenda esset suis conciuibus. pag. 244. col. 1. C. Legibus tamen ecclesiasticis pauperibus sunt applicata. ibid. col. 2. A.
      • Mortuo creditore ei qui succedit in ius defuncti necessario est facienda restitutio. pagin. 242. col. 2. C.
      • Si autem sit absens debitum transmittendum est illi. pag. 243. col. 2. A. Expensis debitoris si debet ratione rei acceptæ. pagin. 247. col. 1. C. Si autem perit in via cui pereat explicatur. ibid. col. 2. A.
      • Debitore vel parentibus eius, vel etiam maximo amico eius existentibus in extrema necessitate rei restituendæ non tenetur illam restituere creditori in eadem. pag. 248. colum. 2. A.
      • Qui rem furtiuam paruo pretio emit, domino restituendam potest reseruare pretium datum. pag. 252. col. 1. D. Si autem per ignorantiam emat illam probabile est non posse rescindere contractum, sed debere tradere domino. ibid. col. 2. C. Si talem rem bona fide emens, bona fide vendat, tenetur seruare indemnem emptorem. pagin. 255. colum. 1. A. Dum tamen bona fide possidet tantum tenetur restituere fructus qui apud ipsum manent, vel ex quibus factus est ditior. pag. 256. col. 2. A. Mala fide vel dubia emens à latrone, tenetur restituere domino rem & lucrum cessans, & damnum emergens & fructus etiam consumptos. pag. 257. col. 2. C. Sed bona fide emens à principio, postea dubitat an sit vendentis, quid debeat facere explicatur. pagin. 258. col. 2. C.
      • Commodatarius etiam si ex minima negligentia res apud ipsum pereat tenetur ad restitutionem in integrum. pag. 260. col. 1. B. & col. 2. D. Secus si fortuito pereat duobus casibus exceptis. ibid. A. & pagin. 262. col. 2. D. Mutuatarius autem in omni euentu tenetur. pag. 261. col. 1. A.
      • Depositarius si depositũdepositum apud ipsum pereat, ex sola negligentia graui tenebitur ad restitutionem. pag. 261. col. 2. C. Duobus casibus exceptis. pag. 263. col. 1. A. & B.
      • Conductor ex leui tenebitur. pag. 262. columna. 2. C.
      • Res inferioris ordinis nemo tenetur restituere cum detrimento rerum superioris ordinis. pag. 264. col. 1. B. & pag. 265. col. 1. B. Tribus casibus exceptis. ibid. col. 2. B.
      • Adulteri tenentur ad reparationem damni proueniẽtisprouenientis filijs legitimis. p. 266. col. 1. B.
      • Qui hospicio fauet iniquitati etiam tenetur ad idem. pag. 269. col. 1. B.
      • Qui ex officio & pacto sunt custodes boni cuiuscunque ex leui negligentia tenentur ad restitutionem. pag. 269. col. 1. D.
      • Socij damnificantes singuli tenentur ad integram restitutionem. pag. 268. col. 1. D. Si autem aliquis iam restituit, quando teneantur cæteri illi refundere. pag. 270. col. 2. A.
      • Quoties aliquis proponit non restituere peccat de nouo. pag. 273. col. 2. B. Et etiam quoties petenti creditori rem vel illa indigenti non restituit. ibid. C. D.
      • Res debet restitui cum proprio detrimento creditori qui simile detrimentum patitur. pag. 274. col. 2. C.
      • Quando ex iniustè acquisitis melioratur vel conseruatur status acquirentis quid resti|
        p. [670]
        tuere debeat. pag. 272. col. 1. C. & pag. 276. col. 1. B.
      • Ordo seruandus in restitutione talis debet seruari. Primò debita certa præferenda sunt incertis. pag. 277. col. 1. C. Secundò, quæ in propria specie extant prius sunt restituenda. ibid. D. Tertiò, creditores omnes hypothecarij præferendi sunt chirographarijs, & inter illos priuilegiati non priuilegiatis. pag. 278. col. 1. A. C. Quartò, inter chirographarios, debitum ex impensa funeris omnibus est præferendum. ibid. D. Quintò, debitoribus non priuilegiatis pro rata restituendum est. ibid. B. Sextò, qui autem contra prædictum ordinem præueniũtpræueniunt socios tenentur illis restituere. ibid. C.
      • Præterea vide verbo Adulteri, & verbo Aduocatus & verbo Consiliarius iniquitatis. & verbo Iustitia legalis. §. 2. & verbo Procurator.

  • S

    • Satisfactio.

      • SATISFACTIO Christi Domini qualiter fuerit ad alterum. pag. 27. col. 1. A. & 34. col. 2. D.

    • Secretum.

      • Secretum quando non possit vel etiāetiam quando debeat manifestari. pag. 465. col. 2. A.
      • Reuelare secretum non est mortale ex genere. pag. 471. col. 1. B.

    • Sententia.

      • Sententia tripliciter potest esse iniqua. pag. 97 col. 2. B.
      • Iniusta autem dupliciter. ibid. D.
      • Iniusta sententia quando obliget in foro conscientiæ vel non. ibid. C & sequen.
      • Qualiter sentẽtiasententia iusta in foro exteriori, obliget etiam in conscientia. pag. 154. col. 1. D.
      • Per sententiam iudicis potest quandoque homo obligari ad id quod antea non obligabatur, etiam si nullus fuerit error iuris vel facti. pag. 254. col. 1. B.

    • Seruus & seruitus.

      • Saraceni in bello Granatensi vltimo capti iustè potuissent in seruitutem redigi. pag. 22. col. 1. A.
      • Seruitus vnius hominis ad alterũalterum siue naturalis siue legalis potest esse iusta. pagin. 125. col. 2. D.
      • Seruitus naturalis vnius hominis ad alterum in rigore non est appellanda seruitus. pag. 126. col. 1. C.
      • Seruitus legalis duplici titulo legitimè fuit introducta. ibid. D.
      • Inter Christianos seruitus legalis non potest superuenire baptismo. ibid. col. 2. D.

    • Simpliciter siue secundùm quid tale.

      • Aliquid dicitur simpliciter siue secundùm quid tale dupliciter. pag. 25. col. 1. D.

    • Synesis & Gnomi.

      • Synesis & Gnomi inter se differentia, & eorundem ad iustitiam legalem & epicheiam comparatio. pag. 53. col. 1. C.

    • Societas.

      • Societatis contractus quid sit & quotuplex. pag. 635. col. 2. D.
      • An in huiusmodi contractu possit aliquis obligare socium vt seruato capitali integro, rependat lucrum. pag. 636. col. 1. C.
      • Qualiter sit diuidendum lucrum inter socios. pag. 268. col. 2. D. De diuisione verò iacturæ. pag 639. col. 2. C.

    • Stuprum.

      • Qualiter distinguatur ab alijs speciebus luxuriæ. pag. 340. col. 1. D.

    • Subiectum.

      • Subiectum alicuius formæ duplici diuisione diuiditur. pag. 120. col. 1. A.

    • Summus Pontifex.

      • Habet ministerialem potestatem vniuersalẽvniuersalem circa tẽporaliatemporalia in ordine ad finẽfinem spiritualẽspiritualem animarũanimarum. p. 138. col. 2. D. &. p. 145. col. 2. D
      • Directè & per se non habet potestatẽpotestatem temporalẽtemporalem supra totum orbem. pag. 144. col. 1. C.
      • Habet dominium rerũrerum quas Imperatores donauerunt Ecclesiæ. pag. 145. col. 1. C.
      • Non est dominus officiorum ecclesiæ. pagina 302. col. 1. D.
      • Se subijcere potestati seculari in rebus temporalibus. pag. 414. col. 2. A. Non tamen in omnibus. ibid. D.

    • Suspicio.

      • Suspicio, dubium & iudiciũiudicium temerariũtemerarium in quo conueniant & differant. pag. 89. col. 1. A.
      • Quæ sit materia grauis respectu suspicionis, declaratur pag. 90. col. 1. C.
      • Suspicio de malo proximi ex genere suo est peccatum mortale. pag. 90. col. 2. D.
      • Suspicionis plures gradus condistinguuntur. pag. 88. col. 2. D.

    • Susurratio.

      • An omnes susurrationes sint eiusdem speciei atomæ. pag. 520. col. 2. D.
      • Grauius peccatum est quam contumelia & detractio. pag. 522. col. 2. C.

  • T

    • Tabellio.

      • TABELLIO & falsus testis infamantes aliquẽaliquem in iudicio quando & qualiter restituere debeant. p. 265. col. 2. B
      • Tabellio faciens scripturam vsurarum quando teneatur ad restitutionẽrestitutionem. p. 620. col. 2. B.
      • p. [671]
        Testamentum, vide verbo hæres §. hæres institutus, & sequenti.

    • Testis.

      • In quibus casibus possit interrogari testis & ipse teneatur testificari. pag. 459. col. 2. C.
      • An possint examinari testes contra eum de quo nulla præcessit infamia. pag. 461. colum. 2. D.
      • Testis qui se abscondit vt non cogatur testificari, an peccet & teneatur restituere damna. pag. 462. col. 2. C.
      • Iuridicè interrogatus tacens vel mentiens ad quid teneatur. pag. 464. col. 1. A.
      • Testis etiam iuridicè interrogatus potest nōnon respondere, si per correctionẽcorrectionem speret emendam. ibid. col. 2. D.
      • An teneatur testis deponere si solus sit conscius delicti. pag. 465. col. 1. C.
      • Ex consanguineis & affinibus qui admittāturadmittantur vel nōnon ad testificandum. pag. 465. col. 2. D.
      • Quibus casibus possit testificari testis si dubitat, an legitimè interrogetur. pagina. 466. col. 1. D.
      • Qualiter respondere possit testis cōtracontra ordinem iuris interrogatus. pag. 467. col. 1. D.
      • Casus in quibus testis ex charitate tenetur vltrò testificari in causis ciuilibus. pag. 469. col. 2. B. In causis vero criminalibus. pag. 470. col. 1. A.
      • Secundùm legem naturæ, secundùm legem diuinam & humanam quis numerus testium requiratur. pag. 473. col. 2. D.
      • Quando requirantur testes cōtestantescontestantes circa factum singulare. pag. 476. col. 2. C.
      • Quando liceat reo testimonium alicuius repellere per manifestationem criminis. pag. 478. col. 2. D. Et si crimen falsum illi obijciat quòd peccatum committat. pag. 479. col. 2. D.
      • An accipiens pretium pro testimonio ferẽdoferendo teneatur ad restitutionẽrestitutionem. pag. 482. col. 1. C.

    • Theologus.

      • In examine beneficiorum Theologus præferendus est Canonistæ etiam si aliquantum excedatur propriæ facultatis peritia. pag. 290. col. 1. D. Vide verbo Episcopus. §. ad episcopale, &c.

    • Titulus ad rem poßidendam.

      • Quid sit. pag. 117. col. 1. A.

    • Tributum.

      • Tributa quo iure debeantur principibus. pag. 215. col. 2. D.
      • Genera tributorũtributorum explicāturexplicantur. p. 216. col. 2. C.
      • Quatuor obseruanda in iustificatione tributorum. ibid. col. 1. D.
      • Naturali ratione, & secundùm fidem certum est tributa esse soluenda ante iudicis condemnationem. pag. 217. col. 2. A.
      • Qui vendit merces suas sine dolo in occultanda venditione, non tenetur requirere Publicanum ad solutionem tributi. ibidem. Quando autem liceat cum cautela occultare venditionẽvenditionem explicatur. pag. 218. col. 1. A. Quando etiam & quandiu aliquis teneatur ad restitutionem ex omissione solutionis tributi. pag. 217. col. 2. D. & 218. col. 1. C.
      • Vide verbo restitutio. §. tributa.

    • Tyrannus.

      • Tyrannum qui per vim occupat rempublicārempublicam, quilibet ciuis potest occidere. pagin. 324. col. 2. D. Imò & quilibet alius extraneus iure defensionis innocẽtiũinnocentium. p. 325. col. 1. A.
      • Eum autem qui est tyrannus quia tyrannicè gubernat, nemini licet occidere. pag. 324. col. 2. D. Quid autem faciendum sit reipublicæ sic laboranti. pag. 325. col. 1. C.

  • V

    • Venatio.

      • VENATIO ferarum & agitatio taurorum licita est & honesta. pagin. 317. col. 1. D.

    • Verberare.

      • Licitum est parentibus, magistris, & dominis verberare filios & discipulos etiam clericos, & seruos. pag. 384. col. 1. B.

    • Verum vel falsum.

      • Tam verum quam falsum aliud est speculatiuum, aliud practicum. pag. 193. col. 2. B.

    • Virtus.

      • Idem actus potest pertinere ad diuersas virtutes. pag. 33. col. 1. A.
      • Qualiter sit verum faciliùs multiplicari virtutes in voluntate quàm in intellectu. pag. 54. col. 2. C.
      • Virtus residens in appetitu sensitiuo potest elicere actum in voluntate. pag. 39. col. 1. D. & pag. 61. col. 2. B.
      • Nulla virtus imperat alteri nisi vtraque sit in appetitu. pag. 81. col. 1. B.

    • Vsura.

      • Definitiones quid nominis & quid rei vsuræ. pag. 578. col. 1. C.
      • Vsura alia realis alia mentalis. pagina. 579. col. 1. D.
      • Vsuram esse prohibitam est de fide. pag. 580. colum. 2. B. Prohibita autem est iure naturæ. ibidem. D. In veteri etiam testamento. pag. 581. col. 2. C. Nec fuit concessa Iudæis erga alienigenas. pag. 585. colum. 1. A. Iure etiam Canonico & Hispaniensi est prohibita. pag. 583. col. 1. A.
      • p. [672]
        Intendere lucrum sub obligatione iustitiæ qualibet intentione est vsura. pag. 586. col. 2. A. Secus si ex gratitudine intendatur. ibid. D. & pag. 588. col. 2. D. Intendere etiāetiam signa beneuollẽtiæbeneuollentiæ ex pacto vsura est, pag. 592. col. 1. C. & pag. 602. col. 1. B.
      • Obligare mutuatarium ad colendum agrum vel aliquid simile aliquando est vsura, & aliquando non. ibid. col. 2. C. Sed obligare illum vt conducat fundum mutuantis est vsura. pag. 593. col. 2. B. Si autem obligetur vt partem mutui accipiat in mercibus, quid sentiendũsentiendum sit explicatur. pag. 594. col. 1. B. & sequentibus.
      • Recompensationem damni emergentis posse deduci in pactum, nōnon autem lucri cessantis qualiter sit intelligẽdũintelligendum. p. 595. col. 1. D. Quale autem debeat esse lucrum cessans ratione cuius possit exigere recompensationem explicatur. pag. 596. col. 1. A.
      • Mutuator rogatus vt pecuniam remouendo à negotiatione mutuet potest exigere lucrũlucrum cessans. pag. 598. col. 2. C. Qualiter autem confessarius debeat inquirere an verè sit lucrum cessans. pag. 599. col. 2. B. Quantitas autem restitutionis ratione lucri cessantis ponderatur. pag. 600. col. 1. C.
      • An possit exigi à mutuatario vt remutuet. pag. 602. col. 2 B.
      • Fructus pignoris computandi sunt in sortem principalem pag. 603. col. 2. B. Exceptis fructibus pignoris dati pro dote. pag. 605. col. 2. B.
      • Mutuatarius soluens vsuras non transfert dominium illarum. pag. 609. col. 2. D.
      • Si vsurarius alienet res vsu cōsumptibilesconsumptibiles nōnon habens aliàs vnde restituat, vel res vsu non consumptibiles, alienatio est inualida. pag. 612. col. 2. B.
      • Si creuit pretium rei per vsurāvsuram extortæ, quælibet illa sit, tenetur vsurarius totum restituere. pag. 613. col. 2. B.
      • Quælibet vsurarij bona sunt obligata restitutioni. pag. 615. col. 2. D. Quædam obligatione reali quædam autem personali. pag. 616. col. 1. D. & sequen.
      • Hæres vsurarij tenetur ad omnia debita illius persoluenda secundùm vires hæreditatis. pag. 618. col. 2. A. Si tamen sint plures etiāetiam reliquis nolentibus restituere, nullus tenetur ad restitutionem nisi pro rata suæ portionis. pag. 619. col. 2. A.
      • Cooperatores fœneratorum tenentur ad restitutionem etiam si nihil lucri illis accrescat. pag. 620. col. 1. B.
      • Vsura mentalis ex parte vtriusque, vel ex parte mutuatarij tantum admissa obligat ad restitutionem. pag. 622. col. 1. D.
      • Inducere aliquem ad mutuandum cũcum lucro, duobus casibus licet. pag. 625. col. 1. B.
      • Ab vsurario parato an liceat petere vsuras sub quibuslibet verbis. pag. 626. col. 1. C.
      • Non est peccatum mortale petere vsuras ab vsurario parato etiam sine propria necessitate. pag. 627. col. 1. C.
      • An peccet peccato iniustitię deponens pecunias apud vsurarium qui eis exercebit vsuras. pag. 627. col. 2. B.

    • Vsus rei, vel vsusfructus.

      • Quid sit vsus rei. pag. 117. col. 1. B.
      • An vsus distinguatur à dominio. pag. 118. & sequentibus.
FINIS.

p. [673]