Qvintò & ultimò, pro eâdem opinione con
ſsiderari pote
ſst,
† quòd
ſsi
Indi ob barbariem, & dementiam naturâ ipsâ
ſservi erant, ut ex Ari
ſstot. diximus, neque illis ratio
ſsufficiebat, ut
ſse ip
ſsos regere po
ſsſsent, iu
ſstius fuit, eos
ſservire, quàm imperare: quinimò,
† & dominio particulari rerum
ſsuarum
privari potui
ſsſse videbantur. Tum quia
illius
ſsolùm e
ſst capax intellectualis
creatura, ratione liberi arbitrij, ut infrà cap.
ſsequent. dicemus: cùm etiam,
† quia, ut argumentatur idem Victor.
ſsup. numero 4.
ſsi ratione
inſipientięinſipientiæ erant
ſservi, ea planè e
ſst
ſservorum
cõditioconditio, ut neque rerum dominium, neque aliquid proprium habêre po
ſssint,
ſsed quidquid acquirunt, illico ad eorum dominos tran
ſseat, 1. placet. D. de
acquirenda hæreditate, princip. in
ſstit.
de ijs qui
ſsunt
ſsui, §. item vobis, in
ſstit.
per quas per
ſson. Atque ita
† ubi diffu
ſsi per agros, &
ſsine certo Rege, aut
Principe, vel forma Republicæ reperti
ſsunt, meritò tanquam
ſservi
ſsine domino ab Hi
ſspanis occupari, & imperio
ſsuo
ſsubijci potuerunt,
† l. quod
ſservus, ubi Bartol. D. de
ſstipulat.
ſservor. l.
ſsi u
ſsumfructum, ubi glo
ſsſsa, D. de
liberal. cau
ſsa, circa quas plura notat
idem Bartolus & Baldus in l.
ſsi
ſservus, D. de noxal. act. Forcatul. in rub.
D. de
ſservit. num. 6. & 7. & Morla in
empor. iur. tit. 6. in rub. num. 18. Quòd
ſsi
† proprios Reges & Imperatores
habebant, ut in hoc Peruano & Mexicano Regna, & in alijs provincijs
habui
ſsſse cognovimus, adhuc non minus licitè à barbaro & tyrannico
eorum iugo eximi potui
ſsſse videntur.
Nam cùm
† hi quoque Reges, iuxta
eandem doctrinam Ari
ſstotel. naturâ
ſservi e
ſsſsent, &
ſsapientiorum dominio, & gubernatione egêrent, alios
ſsub
ſse
habêre non poterant, neque eorum
feritati, aut facilitati tanti Orbis imperium, & moderatio relinqui debuit, argument.
† l.
ſsic eveniet 21. D.
de adulter. ibi:
In ſsua enim poteſstate,
non videtur habere, qui non eſst ſsuæ poteſstatis, l. homo liber, 54. §. fin. D. de acquirend. rer. domin. ibi:
Quia nec poſsſsidere intelligitur, qui ipſse poſsſsidetur. Quibus arridet Seneca declamat. 1. dum
ait:
Nec filio, qui eſst in patris poteſstate
adoptate licet. Nec enim quiſsquam poteſst
alium in manum ſsuam recipere, qui ipſse
in aliena manu eſst. Melior text. in l. ult.
C. de legitim. tut. ibi:
Et naturalis ordo
per omnia conſservabitur, cui enim ferendum eſst, eundem eſsſse tutorem, & ſsub tutela conſstitui, & iterum eundem eſsſse curatorem, & ſsub cura agere, † cap. indecorum 3. de ætat. & qualit. ordin. ibi:
IndecorũIndecorum eſst, ut ij debeant Eccleſsias regere,
qui nõnon noverunt gubernare ſse ipſsos. Facit
illud Paul. 1. ad Timoth. 3. Qui domui
|
ſsuæ præe
ſsſse ne
ſscit, quomodo præerit alienis? Vbi D. Chry
ſso
ſstom. & D. Ambro
ſs.
epi
ſst. 82.
Quis ferat, inquiens, ſsi ipſse ſse
gubernare nequeat, qui alios gubernandos
receperit? Et alia
ſsimilia, quæ tradit
Ioan. Nevizan. in
ſsylva nuptia. lib. 5.
num. 100. Simancas lib. 5. de Republ.
cap. 14. Ca
ſstillo de Bobadilla in Politica lib. 1. cap. 1. num. 29. & Nos infrà cap. 9. ex num. 57. repetimus & lib. 3.
cap. 4. num. 5.