López/de Ca...: Las Siete Partidas.

 Legal

Titulus. XVI. De præbendis.

Section
dSant Pablo. Vid. ad Roma. c. 12. &. 1. ad Chorinth. c. 12.
eDel coraçon del hombre. Iuxta illud omni cuſstodia ſserua cor tuũ ex eo enim vita procedit.
¶ Lex Prima.

Lex Prima.

Collatio beneficiorum in eccleſsijs cathedralibus, & conuentualibus ſspectat ad pręlatum cum conſsenſsu capituli de iure cõi, ſsi tamen aliter fe habeat longa conſsuetudo illa eſst ſseruanda, & idem eſst in digni tatibus, & perſsonatibus, & in beneficijs eccleſsiarum parrochialium, Papa tamẽ ha bet poteſstatẽ cõferendi dignitatẽ & bñficia in quacũ que diœceſsi. hoc dicit.
fLos Obiſspos. Proſsequit̃ iſsta l. notata ꝑ gl. in ſsumma. 61. diſst. & in. c. 1. i gl. ſsuꝑ verbo diſsponit ead. cauſsa. & quæſstione. & gloſs. in ſsumma. 71. diſst. ẽt gloſs. in c. nullus ep̃us. 60. diſst. & gl. in. c. poſsſseſssio nis. 16. q. 1. per Hoſst. in ſsum. tit. de elect. §. quis poſssit eligere ver. ꝗd đ p̃bẽdis vbi tra dit, ꝙ ad ep̃m ſspectat collatio bñficiorũ: nã dñs cuiꝰ vices gerit ep̃us, vt in. c. mulierẽ. 37. q. 5. & 21. diſst. in nono duodecim apłos. et ſseptua ginta duos diſs cipłos elegit. d. ca. in nouo. Matthęi. 10. et Lucę. 10. ca. & Moyſses ex p̃cepto domini Aaron in Põtificẽ & filios eius in ſsacerdotes elegit. 21 diſstin. §. 1. & di ſstricte præcipitur, quòd ſsi ne iudicio ep̃i nullus præpo ſsituras, decanatus, eccleſsias, vel præbẽdas, tribuat vel recipiat: et ſsi quis hãc po teſstatem quæ epiſscoporum eſst ſsibi vendicare præſsumpſserit, ab eccleſsiæ liminibus arceatur. 16. q. 7. c. nullus omnino. 12. q. 1. c. præcipimus. & c. præcedenti. c. oẽs Baſsilicæ. 16. q. 7. adde etiã Abb. in. c. cũ veniſstent. colũ. 2. de inſsti. vbi alleg. c. cũ ex iniũcto. in fi. de hæret. & dicit Abb. in. c. mã datũ de reſscrip. 3. notab. ꝙ pñt hodie ordinatij multũ cõqueri, cũ ex reſse ruatione ſsummi pontificis & ex expectatiuis literis, ius conferendi eſst quaſsi abdicatum ab ipſsis, & vt dicit Ioannes Andre. in additio. ad ſspecul. tit. de cõceſsſs. præbẽd. in rubrica olim Romani põtifi fices rarò faciebant gratias bñficiales. vi. oino in iſsta materia ad quẽ de iure communi pertineat collatio beneficiorum & dignitatũ per Abb. in. c. cum eccleſsia vulterana. 2. &. 3. colum. & colum. 4. de elect.
aAbades, o priores. Habes hic ꝙ prouiſsio beneficiorum eccleſsiæ colle giatæ inferioris à Cathedrali ſspectat ad prælatum talis eccleſsiæ collegiatæ. de quo vid. per Abb. in dict. cap. cum eccleſsia vulterana. col. 3. &. 4. vbi refert opinio. Ioan. Calderi. ꝙ prælatus & capitulum talis eccleſsiæ irrequiſsito epiſs copo ꝓuidebũt, ſsicut per agunt alia ipſsius eccleſsiæ negotia, & fuit principaliter opinio. Hoſst. in. ca. 2. de inſstitu. ipſse tamẽ Abb. poſst Ioan. de Lignia. & Frederi. de Senis. tenet, ꝙ præſsentatio pertineat ad eccleſsiam inferiorem, & ſsic ad prælatum, & capitulum. in ſstitutio verò ad epiſscopũ.
bCon conſsentimiento de ſsus cabildos. Sibona ſsunt cõmu nia pręlato et capitulo intellige, ſsecundũ Hoſst. in ſsumma. de electio. §. quis poſssit eligere ver. ꝗd de prębendis. & ſsic intelligit. ca. 1. 2. &. 3. 4. &. 5. de his quæ fi. à præ. ſsine con. cap. ſsecus ſsi bona eſsſsent diuiſsa, tunc enim epiſscopus cũ con ſsilio capituli prouidebit, ſsecundùm eum vel intellige, ſsecundũ Abb. in. d.c. cum eccleſsia vulterana. de electio. poſst glo. ibi quando præbẽ dæ fuerunt inſstitutæ de bonis communibus ipſsius eccleſsiæ, vt tunc ad prælatum & capitulum pertineat præbendarum collatio, ſsi eccleſsia non haberet patronum. & in dubio pręſsumuntur inſstitutæ de bonis communibus, ſsecundùm eum allegat, §. fi. 12. quæſst. 1. & procedit dicit ipſse necdum in canonicatibus & alijs beneficijs eccleſsiæ collegiatæ verum & in dignitatibus illius.
cCoſstrumbe. Seruanda eſst in hoc conſsuetudo, vt tradit Hoſsti. in. d. §. quis poſssit eligere. & vid. in. d.c. cum eccleſsia. de elect. c. fi. de inſsti. & ca. ea noſscitur de his, quæfiunt à præla. c. Abbate ſsanè, de verb. ſsign.
dDignidad es. Nota ad ea quæ dixi in gl. 3. huius. l. & adde glo. in cap. nullus epilcopus. 60. diſstinct.
eLas ygleſsias parrochiales. Regulariter de iure cõmuni prouiſsio iſstarum ſspectat ad epiſscopum. c. omnes baſsilice. 16. quæſst. 7. & in maioribus rectorijs prouidebit cum conſsilio capituli ſsui: in minoribus ſsine conſsilio, vt notatur. in. c. quanto. de his q̃ fi. à præla. ſsine conſs. capi tuli Abb. in. d.c. cum eccleſsia. col. pe. verſsi. 3. & vltimo caſsu vid. latè de iſstis & alijs per Abb. in. d.c. cum eccleſsia vulterana. de elect.
fHa poder. Adde. c. oẽs. 32. diſst. c. 2. de præbend. lib. 6. cle. 1. ad fi. vt lit. pend. c. propoſsuit. de conceſs. præb. per præpoſsitum. in. c. 1. 10. diſst.
gA quien quiſsiere. Nam papa etiam ceſsſsante negligentia pręlatorum poteſst conferre beneficia totius orbis, vt in. c. quia diuerſsitatẽ. de cõceſs. præbend. & ibi notat Abb. &. c. 2. de præb. lib. 6. & hinc eſst ꝙ papa abſsque alia reſseruatione põt ex ſsola voluntate præuenire oẽs col latores beneficiorum, vt tradit Frederi. in tracta. permuta. beneficiorum. 4. quæſst. Feli. in. c. quæ in eccleſsiarũ. col. 17. de conſsti. in iſstis beneſsicialibus eſst in papa pro ratione voluntas. glo. in. d.c. ſsi gratioſsæ. in verbo à Romano & ibi Domini. de reſscript. lib. 6.
¶ Lex secunda.

Lex ſsecunda.

Dignitates perſsonatus & eccleſsiæ parrochiales curam habentes animarum conferri debent viris honeſstis & literatis, qui prædicent & fi dem catholicam doceant populos, & ꝗ eccleſsiaſsticũ vſsum ſsciãt: mi nora vero beneficia conferri pñt ſscientibus grammaticam & vſsum eccleſsiæ ꝗ eſst legere & cantare, in vtriſsq; tñ requirit̃ vo luntas & poſsſsibilitas ſseruiẽ di quotidie eccleſsię perſsona liter in his q̃ cuilibet ex eis incumbũt, & ſsicut vna dignitas nõ debet dari multis, ſsed tm̃ vni: ſsic eccłia parrochialis vni rectori, qui eã regat in ſspiritualibus & tẽ poralibus, alij clerici debent duci mandato iſstius. hoc dicit.
hQue entiendẽ el latin. Facit text. in capit. quæ ipſsis. 38. diſstinctiõe. & vi. in hoc quę notant Innocent. & Doct. in capit. cum in cunctis. de electio. & dixi ſsuprà titul. quinto. in. l. 37. & vid. per Hoſstien. de æta. & quali. in ſsumma. §. fin.
iEn la ley. Eſst titul. 5. l. 37.
kPor ſsi miſsmo. Adde. c. grane. &. §. volentes. de præbend. &.c. extirpã dę. §. 1. &.c. ſsuper inordinata. eod. titul.
lA muchas perſsonas. Adde. c. maioribus. & ca. tuæ fraternitatis. & ca. dilecto. de præbend.
mLa deue ordenar. Quia eccleſsia ſsibi eſst commiſsſsa, vt in capitulo. preſsbyter. 32. diſstinctione. & tantam poteſstatem habet rector in eccleſsia, quantam prælatus, & capitulum in eccleſsia collegiata. gloſs. in capitul. potuit. de locat. Abb. in capitul. primo. colum. fina. de dolo. & contumacia.
¶ Lex tertia.

Lex tertia.

Beneficium ſsine cuta vt canonicatus, & portiones, ſseu aliud ſsimplex beneficium conferri poteſst maiori ſseptennio diſscretionem, & primam tonſsuram habenti: & non poteſst vnus habere duo beneficia in titulum in diuerſsis eccleſsijs reſsidentiam requirentia: poteſst tamen ex conceſssione prælati habere vnum beneficium in vna eccleſsia quod requirat reſsidentiam, & in alia vnum præſstimonium non requirens reſsidentiam. Nec poteſst vnus habere duo beneficia curata, vel duos perſsonatus, vel dignitates, imo per receptionem ſsecundi vacat primum, & ſsi vtrunque vſsque ad litis conteſstationem retinere contendat auferetur ei etiam ſsecundum, & is cu pertinet collatio primi debet illud conferre alij clerico infrà ſsex menſses & ex eius negligentia conferet capitulum vel ſsuperior: & in ſsuper qui fuit negligens in cõferendo infra dictũ tẽpus ſsoluet tantũ de ſsuo quantum ille detentator habuit de redditibus talis beneficij in vtilitatem eccleſsiæ conuertendum Papa vero & non alius poteſst vni cle rico conferre duas dignitates vel eccleſsias præſsertim nobilibus & literatis. hoc dicit.
aLos niños. Adde. c. indecorum. de æta. & quali. &.c. ſsuper inordinata de præben. & cõtra iſstos clamat. S. Bernardus epiſsto la. 42. ad Henricum Senonenſsem Archiepiſscopũ. col. 9. ſscholarespueri et im puberes adoleſscentuli ob ſsanguinis dignitatem pro mouentur ad eccleſsiaſsticas dignitates, & de ſsub ferula tranſsferuntur ad principandum presbyteris, lætiores interim, quòd virgas euaſserint, quam ꝙ meruerint principatum, neque tam illis blanditur ade ptum, quam ademptum magiſsterium. & hoc quidem in initio: proceſsſsu verò temporis paulatim inſsoleſscentes docti ſsunt in breui vendi care altaria, ſsubditorum marſsupia vacuare: magiſstris nimirũ in hac diſsciplina vtentes idoneis. ambitiõe, & auaritia, & paulo inferius cur ritur in clero paſssim ab omniętate & ordine à doctis pariter & indo ctis ad eccleſsiaſsticas curas tanquam ſsine curis iam quiſsque victurus ſsit, cum ad curas peruenerit.
bCatorze años. Adde. d.c. ſsuper inordinata, vbi Hoſsti. hoc voluit in ca nonijs, propter maturitatem conſsilij glo. tamen in verbo ætatem in c. ſsi eo tempore. de reſscrip. lib. 6. vult ꝙ ſseptenes & maiores ſseptẽnio habiles ſsunt ad iſsta beneficia ſsimplicia, ex quo poſsſsunt ad minores ordines ordinari: niſsi eſsſsent talia beneficia, quæ ſsacrum ordinem ex priuilegio, conſsuetudine, vel ſstatuto, vel alio modo requirerent: tu la tius diſstingue, ſsecundùm Abb. in. d.c. ſsuper inordinata vbi & Ioan. Andr. ꝙ aut loquimur in epiſscopatu, & requiritur ætas triginta annorum. c. cum in cunctis in princip. de electio. aut eſst dignitas inferior, & requiritur, ꝙ attingat. 25. annum, vt in. d. ca. cum in cunctis. §. inferiora. epiſscopus tamen diſspenſsat in perſsonatu non curato duntaxat, vt tunc ſsufficiat ætas viginti annorum, in alijs non diſspenſsat, vt in. c. 1. de ęta. & qualit. lib. 6. ſsi verò eſst beneficiũ ſsine cura, ſseu ſsimplex in hoc fuerunt opiniones, vt dixi Abbati placet opinio Calde. qui voluit, ꝙ ſsi beneficium ſsonat in nomen rectorię, vt putà, quia eſst eccleſsia vel capella per ſseſstans & habens clericum ad ſsuum regimẽ, & tunc ad minus requiritur tempus quatuordecim annorum. vt in d.c. indecorum neque in hoc beneficio rectoriæ requiri debet tempus. 25. annorum, cum illud tempus exigatur ſspecifice in curatis, vt in. d. §. inferiora, neque ſsufficiet ætas ſseptem annorum: quia cum habeat regere eccleſsiam, indecens eſst, vt talis dicatur idoneus, qui neſscit gubernare ſse ipſsum. vt in. d.c. indecorum & hoc intellige, quãdo talis rectoria à conſsuetudine vel ſstatuto ſseu alias non requirit ordinẽ ſsacrum, vt dixit glo. in. d.c. ſsi eo tempore, aut non ſsonat beneficium in nomen rectoriæ: ſsed eſst beneficium in eccleſsia ſsimplex, & tunc ſsi requirit maturitatem conſsilij, vt eſst canonicatus eccleſsiæ Cathedralis, & tunc, ſsecundùm Hoſst. vbi ſsuprà, & Archid. in. d.c. ſsi eo tempore requiritur ætas quatuordecim annorum, & licet hoc de iure communierat diſsputabile, & iſsta. l. partitarum non bene ſse declarat vide tur vell erequiri ætatem 14. annorum. hodie tamen regula cãcellarię point nos in claro quod in Cathedralibꝰ eccleſsijs, minor quatuordecim annis, canonicus eſsſse non poteſst, & ira eſst magis communis opi nio, ſsecundùm præpo. in. c. de his. colum. fina. 28. diſstin. Si verò non requirit maturitatem conſsilij, tunc ſsufficit ætas ſseptem annorum, & ita procedit glo. in. d.c. ſsi eo tempore. & in. d.c. ſsuper inordinata: niſsi alias requireret certum ordinem, vt dixi: & hæc procedunt in benefi cijs ſsecularibus, in regularibus dic vt per Ioan. Andr. & Abb. in. d. ca. ſsuperin ordinata, & præpoſsitum. in. d.c. de his.
cHabla la ley. De canonijs, ſscilicet & rationarijs.
dMas ayna. Vult. l. iſsta quòd minoribus. 14. annorum ſsi ſsint doli capaces, ſseu prudentiores alijs illa ætate poteſst cõferri canonicatus: ſsed dic, vt dixi ſsuprà, & tene menti iſstam legem.
eOtro en otra ygleſsia. Concor. cum. c. ſsanctorum. vbi per gloſs. 70. diſst. c. literas. de conceſsſs. præbend. glo. notabilis. in. c. gratia. de reſscrip. lib. ſsexto. & eſst materia diffuſsa an poſssit quis habere plura beneficia de iure communi, & quando ſsunt in eadem eccleſsia clarum eſst, quòd non vt in. c. 1. de conſsue. lib. 6. vbi reprobatur conſsuetudo contraria, vt canonibus inimica, & in. d.c. ſsanctorum. &. c. literas. glo. in. d.c. gratia. & procedit etiam ſsi ſsint talia, quæ non requirunt reſsidentiam in conformibus titulis, nam ſsi eſsſsent difformes, poſsſset ſsi de hoc eſsſset ſsta tutum vel cõſsuetudo, non alias: vt habetur. in. d.c. 1. & tradit præpoſsi. in. d.c. ſsanctorũ. & Abbas. in. d.c. literas in fine. & in. cap. cum iam dudũ. de præbend. vnde per diſspenſsationem epiſscopi vel ſsi de hoc eſsſset ſstatutum, vel cõ ſsuetudo poſsdẽ eccleſsia habere dignitatẽ & canonicatũ, vel canonicatũ & altare, ſseu bñficiũ alicuius capellæ in eadem eccleſsia: nam quẽ admodũ poteſst in diuerſsis eccleſsijs: ita in eadem ex quo beneficia ſsunt diuerſsa, argumento. d. ca. ſsanctorum. Si verò beneficia ſsint in diuerſsis eccleſsijs & ſsi ſsunt dignitates, vel beneficia curata, clarum etiam eſst, quòd non vt habetur. in. c. de multa. de præbend. & in extrauaganti Ioan. 22. quæ incipit execrabilis. Si verò loquamur citra beneficia curata, & dignitates, ſsunt variæ opiniones: nam glo. in. d.c. ſsanctorum. dicit quòd regulariter non poteſst quis habere duas eccleſsias, vel præbendas in eodem epiſscopatu, vel diuerſsis: niſsi in caſsibus expreſssis in iure de quibus per gloſs. 21. quæſst. 1. in ſsumma. & habes infrà eod. l. proxima. & iſsta opinio Ioan. approbatur hic per iſstam. l. quãdo vnum be nefitium ſsufficiens eſsſset ad victum Inno. verò in. c. dudum. el. 2. de ele ctio. & in. c. cum iam dudum de præbend tenet ꝙ citra curata & dignirates poteſst quis habere plura beneficia in diuerſsis diœceſsibus, & ſsequitur Ioan. And. in. d.c. gratia. de reſscript. lib. 6. & hoc ſsi non re quirant reſsidentiam ſstatuto, vel conſsuetudine. & dicit Inno. non eſsſse peccatum talia plura tenere Gofre. etiã in. c. 1. de cler. non re. dicit, qđ poteſst quis habere plura beneficia, quando alterũ non ſsufficit, quod etiam vult. l. iſsta partitarum allegat. c. conquerente. eod. titu. & ſsi velis omnia iſsta & alia videre, videas plene per Abb. in. c. extirpandæ. §. qui verò in repetitione de præbend. à. 10. colũ. per quam plures alias. vbi recitat varietatem opinionum & motiua doctorum, & ibi tradit latè pulchra dicta Ioan. de ligni. in cle. gratiæ. de reſscrip. & tandẽ ipſse. col. 14. concludit, ꝙ de iure communi non poſssit quis plura beneficia talia per ſse ſstantia intitulata retinere. Item & concludit, ꝙ dato ꝙ de iure ſspeciali, ſseu conſsuetudine beneficia non exigant reſsidentiam: ſsi tamen vnum de per ſse ſsufficiat, ita ꝙ clericus commodè & ſsine penuria viuere poteſst, non poteſst habere plura beneficia: ſsi verò non ſsufficiat de per ſse poteſst habere vſsque ad tantum numerum ꝙ ex eis viuere poſssit, & credit ꝙ hoc caſsu poſssit habere plures præbẽdas etiam intitulatas. Item concludit, ꝙ de conſsuetudine non poteſst introduci, vt quis habcat plures eccleſsias parrochiales: quia talis con ſsuetudo periculoſsa eſst animabus, & in talibus conſsuetudo nõ excuſsat c. fi. de conſsue. Item neque plura beneficia ſsimplicia, ſsiue exigãt reſsidentiam ſsiue non, quia talis conſsue. ex quo vnum beneficiũ per ſse ſsufficit. eſst contra omnia iura. & eſst bonus tex. in. d. ca. 1. de conſsue. lib 6. quem ad hoc ponderat, ibi Archidia. & quia quotlibet beneficium ſsuum debet habere rectorem, & tot ſsunt in eccleſsia inſstituendi, quot ex eius fructibus & redditibus viuere poſssint. c. 1. de inſstitu. ca. cum. m. de conſstitu. c. vnico. de ſstatu. regu. lib. 6. Item pluralitas beneciorum eſst contra ſstatuta ſsacrorum canonũ, vt in. d.c. ſsanctorum. ca. quia m tantum, de præbend. neque poteſst quis duobus dominis ſseruire, & ſsingula beneficia ſsingularitatem perſsonarum exigũt. ca. cum ſsingula de præbend. lib. 6. 89. diſstinct. c. ſsingula. & cõſsuetudo, de qua loquimur, eſst contra omnia iſsta & ſsic eſst dicenda corruptela, & eſst ir rationa bilis: quia procedit ex ambitione, & inducit vagatiõis & ambitionis materiam. & continet periculum animarum: ergo eſst in præ ſscriptibilis. c. fi. de conſsue. & in iſstis ſspiritualibus conſsuetudo habẽs originem ex ambitiõe eſst in præſscriptibilis. c. in ſscripturis. 8. quæſst. 1. bonus tex. in. d.c. 1. de conſsue. lib. 6. in ſsuper ſsubtrahit alimenta pauperibus clericis ibidem conſstituendis, contra mentem cõcilij, & ſsum mi pontificis, vt in. c. ad aures. & cap. poſstulaſsti. de reſscrip. Item ratio nulla permittit, vt quod pro cõmuni vtilitate datũ eſsſse dignoſscitur, vſsibus alicuius applicetur. c. 2. de præbend. cũ ergo beneficia ſsint inſstituta pro cuſstodia diuinorum, & pro cõi vtilitate clericorũ & pauperum, vt in cap. videntes. 12. q. 1. non debebunt plura cedere vtilitati vnius, & illa quæ ad publicam vtilitatem pertinẽt præſscribi nõ poſsſsunt. 16. q. 3. §. põt. c. 1. de conſsue. 25. q. 1. c. quę ad perpetuam operariorum diminutio eſst contra bonum publi cum. & ibi reſspondet ad in ductionẽ, quę fieri põt ex. d. c. 1. de conſsue. libr. 6. & ad alia quæ ibi videas. Itê cõclu dit etiã ibi, ꝙ ille cũ quo di ſspenſsatur per Papam circa pluritatẽ bñfi ciorum vtilita te publica nõ ſsuadẽte, quòd non ſsit tutus quo ad Deũ, ſsi papa diſspẽſset ſsine cogni tiõe cauſsæ nõ habens intuitum rationis, & boni vniuerſsi & cauſsæ propter quàm diſspẽſsat, quæ cauſsa in bñficijs poteſst eſsſse triplex neceſssitas vtilitas, euidens prærogatiua meritorum. c. de mul ta. &.c. expoſsuiſsti. de præb. quibus ceſsſsantibus, vt quia diſspẽſsans ſsola voluntate, mouetur non habens intuitũ ad aliquid prædictorum non meretur dici diſspenſsatio: ſsed diſssipatio & idem eſst de mente. S. Tho. quotlibet. 9. quæſst. 7. Si tamen deformitates prædictæ quæ ſsequuntur ex pluralitate beneficiorũ ex circunſstantijs, poſsſsent totali ter cuacuari aliud eſsſset, veluti ſsi in pluribus eccleſsijs eius obſsequium ſsit neceſsſsarium, & poſssit plus vel tantũdẽ ſseruire abſsens, vt alius præ ſsens & huiuſsmodi confert quod beatus Bernardus ſscribit in epiſstola ad Theobaldum Abbatem cum dicit honores & dignitates eccle ſsiaſsticos non ignoro deberi his qui eas digne ſsecũdùm Deum adminiſstrare & velint & poſssint, neque cuiquam plures in pluribus eccle ſsijs habere licet, niſsi diſspenſsatione quidem ob magnam, vel eccleſsiæ vtilitatem vel perſsonæ neceſssitatem non propriam ſsed communem Aduertant hæc multum habentes plura beneficia, & dato ꝙ habeãt diſspenſsationem ſsuper pluralitate beneficiorum, videant ſsi diſspenſsationem habere poterunt ſsuper perpetratione prædictorum malorũ ex tali pluralitate proueniẽtium. Pauperum namque neceſssitatib us ſsubtrahitur quicquid diuitum vanitatibus accedit: & multitudo ſseruorum multitudinem pauperum facit: plura beneficia habentibus paratur vagandi & delinquendi materia: diuinus cultus & hoſspitalitas in ipſsis beneficijs minuitur, eccleſsiarum commodis & honori detrahitur, quæ per hoc in ſspiritualibus & temporalibus multipliciter collabuntur, & interdum vnus ad vnum, etiam beneficium minus idoneus plura occupat: & qui vnicum quãuis modicum vix officiũ implere ſsufficeret, plurimorum ſstipendia ſsibi vendicat, quæ quidem mala, vt Ludolphus Cartuſsienſsis tradit. prima parte in cap. 68. tanta ſsunt, quòd ſsola ad damnationem ſsufficiũt, & reum in infernũ detrudere poſsſsunt. iſstos ſsecundùm Bernar. ſsuprà montem excelſsum valde diabolus ducit, quibus etiam omnia regna mundi, & eorum gloriã oſstendit: & oſstenſsa ſsi procidentes eum adorant dare promittit. & re vera poſstquàm auaritiæ ſsuæ conſsulendo multa beneficia adepti ſsunt. eum adorant, & poſst eum in tenebris demerguntur, & refert Ludolphus Cartuſsien. vbi ſsuprà qualiter Guiliel. Pariſsienſsis Epiſsco pus in Theologia regens conuocationem fecerit magiſstrorũ, & pro poſsita quæſstione de pluralitate beneficiorum ſsolerti & longa diſsputatione, probatum eſst duo beneficia dummodo vnum quindecim li bras Pariſsienſses valeret, ab vno teneri cum ſsalute non poſsſse, & quòd hoc determinauit prædictus Epiſscopus & alij magiſstri Theologi: ſsimiliter determinauerunt exceptis magiſstro Philippo Pariſsienſsi Cãcellario & magiſstro Arnaldo poſstmodum Ambienſsi epiſscopo, ibiq; refert, quòd prædicto Philippo agonizante in morte Guilielmus Epiſscopus eum viſsitauit, rogans, vt ſsingulari opinioni de pluralitate beneficiorum cederet, & omnia beneficia ſsua vno excepto in manꝰ eccleſsiæ reſsignaret, qui renuit dicens ſse velle experiri vtrum eſsſset dãnabile plura beneficia ab vno teneri, qui mortuus eſst, & poſst paucos dies dicto Epiſscopo Pariſsienſsi apparuit in tetra et miſserabili for ma, dicens intercætera pro pter pluralita tem beneficio rum eſsſse dam natũ vbi etiã tradit & alia quæ poteris ibi videre, & tandem concludit dicens: quis ergo erit ſsapiens, quiſse fallar, & tanto diſscrimini committat: eſsto. quòd mul ti dicant hoc & multi alij, in cõtrarium opinẽtur, hoc ſsolum tñ mor tale ab Auguſstino Doctorum maximo indicatur, cũ quis incertitu dinis periculo aut mortalis peccati diſscrimini ſse committit.
aComo preſstamo. Id eſst in commendam. vt in capitul. qui plures. 21. quæſstione prima. gloſs. in capitul. ſsanctorum. 70. diſstinct. & quæ dicantur propriè præſstimonia, & quot ſsint beneficia eccleſsiaſstica. vi. per Oldral. conſsi. 81. & conſsi. 141.
bOtro tal. Ortum habet à capitul. quia nonnulli. de cleri. non reſsidẽ. & à capitul. de mulra. de præbend. & capitul. literas. de conceſsſs. præbendæ. & vide hodie in extrauaganti execrabilis. Ioannis vigeſsimi ſsecundi.
cDe ſseruirle. Vt quia habet curam animarum, vel alias requirebat reſsidentiam, & nota, quòd ſsi habens primum beneficium ſsimplex acceptaret aliud curatum, non vacat ipſso iure primum ſsimplex, licet requireret reſsidentiam: ſsed debet eo priuari, vel dari ſsibi electio, quod velit, ſsecundùm Abbatem in capitul. fina. de clerici. non reſsid. & in dict capitul. de multa. de præbend. & in capitu. cum in cunctis. §. 1. de electio.
dToller. Nota ad id, quòd dixi ſsuprà in gloſsſs. proxima. Si tamen habens primo beneficium curatum, vel perſsonatum recipiat ſsecundo, aliud tale tunc ipſso iure vacat primum, in dict. capitul. de multa, & ſsubditur hic.
eVaca el primero. Adde dict. cap. de multa. vnde hoc ſsumptum eſst & quæ ſsequuntur, & quid ſsi, ſsecundùm beneficium non compatibile cum primo euincatur, an poſsſset habere recurſsum ad ſsuum primum beneficium? poteris reſspondere exhis quæ notat Abbas. in ſsimili in capitulo. qualiter. de electio. verſsicul. quid autem ſsi electus. Item an diſspoſsitio dict. capitul. de multa procedat in Epiſscopatibus cardinalatibus, & ſsimilibus. vide Abba. in capitulo. bonæ. el primero. tertio. notabili. de poſstula. præla. dicit quòd plerique conſsuluerunt, quòd capitulum. de multa non habet locum in epiſscopatibus, Cardinalatibus & quod nouiſssimis temporibus ſseruatum eſst, quòd epiſscopus promotus in cardinalem non perdit ipſso iure Epiſscopatum, imo retinet illum titulum, vt prius: niſsi papa aliter diſsponat. dicit tamen ipſse, quòd quo ad mentem & in iſstis videtur militare mens. d. c. dicit etiam Io. And. in regula quod ob gratiam in mercuria de reg. iur. lib. 6. poſst Ioan. Monach. quòd ſsi papa tranſstulit prælatum abſsentem ad maiorem eccleſsiam, propter meritum perſsonæ, non videtur prima eccleſsia vacare à tempore promotionis factæ per papã: ſsed à tempore quo conſsentit tranſslationi: ſsecus vbi papa principaliter tranſslationem illam feciſsſset ad vtilitatem, ſseu neceſssitatẽ eccleſsię, ꝗa tunc incipit prima vacare à tempore promotionis, quod verbum di cit notab. Abb. in. c. cum nobis. de electio. 9. notab.
aOtro perlado. Approbat communem opinionem quòd indiſstinctè in omnibus dignitatibus, perſsonatibus, & curatis ſsolus Papa diſspenſset in pluralitate, quam tenet glo. in capitul. non poteſst. de præbend. libr. 6. & in cap. 1. de off. ord. lib. 6. & cap. 1. de conſsue. eod. libro. quod tamen ſstante neceſssitate vel vtilitatce ecleſsiarũ epiſscopus poſsſset, tenet Abbas. poſst gloſs. in. d.c. demul ta. & latius in repetitionę. c. extirpandę. §. ꝗvero. 18. col. cod. tit.
¶ Lex. IIII.

Lex. IIII.

Ponit quinq; caſsus in quibus vnus põt etiam ſsine diſspenſsatiõe pa pę habere plu ra beneficia, primus quan do eccłię ſsunt pauperrimæ, ita, quòd vna non ſsufficiat vni, ſsecundus quando vna eccleſsia ſsubiacet atteri: & tunc prælatus maioris ponit presbyterum in minori, tertius quando vna eccleſsia ẽ alteri annexa & tunc deſseruietur minori per vicarium authoritate epiſscopi, quartus ꝓpter clericorũ penuriam: quintus per modũ cõmendæ, nõ tamen debet epiſscopus ſsine iuſsta cauſsa cõ mendare beneficium: & ſsic commẽdatum põt quãdocunque vo luerit auferre. hoc dicit.
bPerſsonajes. Quid ſsit perſsonatus, vide Abb. in. d. ca. de multa. de præben. colũ. penul.
cCinco. Vide de iſstis per gl. 21. q. 1. in ſsum.
dTan pobre. Adde capitul. vnio. 10. quæſstione tertia.
eSo poder de otra. Adde cap. eam te. de æta. & qualit.
fAyuntada. Adde cap. extirpandæ. §. quia vero. de præbend. & cap. ſsuper eo. eod. titul. libr. ſsexto.
gPocos. Adde capit. 1. 21. quæſstio. 1. & intellige niſsi reperiantur extranei habiles qui ibi intitulentur, ſsecundùm Ioan. de ligni. in clemen. gratiæ. de reſscript.
hFuera de las ciudades. Idem eſsſset intra ciuitatem ſsi eſsſset paucitas clericorum, ſsecundùm Hoſst. in. c. graue nimis. de præbend.
iE comendare. Adde cap. qui plures. 21. quæſstione. 1. & ibi not. & cap. dudum. el ſsegundo. de electio. cap. nemo deinceps. de electio. lib. 6. & ibi quanto tempore duret.
kQuando quiſsiere. Glo. dicit contrarium. in capitu. nemo deinceps. da electio. libr. ſsexto. in gloſs. magna. verſsi. ſsed quæro. an per ordinariũ. vid. Ludo. Roma. conſsil. 350. incipit in caſsu propoſsitæ conſsultationis vbi colum. prima. diſstinguit, quòd aut commenda fit in ipſsius eccle ſsiæ vtilitatem, & tunc commendatarius, poteſst quandocunq; amo ueri & conferri, tanquã vacans aut fit ad vtilitatem ipſsius cõmenda tarij, ꝓut eſst in vſsu hodierno: & tune nõ dicitur vacare quatenus durat ipſsius cõmẽdatarij vtilitas, neq; debet ſsine cauſsa dari alteri, q̃ forte haberẽt locum quando daretur cõ menda nõ ha benti aliã eccleſsiã, ſseu beneficium: nã ſsi alias haben ti daretur, videt̃ quòd ad nutum epiſsco pi ſsit reuocabilis, vt hic dicitur: & quia tunc non fauore commẽdatarij: ſsed fauore eccleſsiæ fieri videtur.
lRazon derecha. adde. c. no mo deinceps. de electio. libro ſsexto.
¶ Lex. V.

Lex. V.

Beneficiũ eccleſsiaſsticũ debet ſsine diminutione conferri & nõ debet diuidi inter plures, nec ante vacationem põt promitti vel conferri, ex cauſsa tñ ſsi redditus ſsufficiunt pñt de vna portio ne vacante fieri duæ: niſsi cer tus numerus ſsit in eccleſsia taxatus & iuratum de non augmentando, tunc enim non poteſst fieri ſsine licentia papæ. Item pro eccleſsiæ ſsuæ vtilitate poteſst Epiſscopus & capitulum redditus alicuius beneficij in eccleſsia ſsu a vacantis deputare ad tempus certo vſsui, in alijs verò eccleſsijs diœceſsis non poſsſsunt ſsine Papæ conceſssione. hoc dicit.
mSin menoſscabo. Adde. c. vnicũ. vt eccle. benefi. ſsine. dimi. confe.
nPartan. Adde. c. maioribus. de præben. &.c. tuę. & ibi glo. eod. titul.
oQue vacaſsſse. Adde. c. vacante. eodem titulo.
pIurado. Adde cap. dilecto. eod. titu. vnde hoc ſsumptum eſst.
qEn perjuro. Actus tamen teneret, ſsecũdùm communem doctrinam Docto. in dict. cap. dilecto.
aBien lo puede fazer. Vt habetur. in. dict. c. vnico. ad fin. vt eccle. bene. ſsine dimi. confe. & ibi notat Abb. 14. notab. adde Hoſstien. ibidem in ſsumma in verbo eſst autem regula. ad fin. colum. ibi quanuis autem beneficia. vbi exemplificat. quæ ſsit iuſsta cauſsa, vt hoc poſssit fieri: releuatio. ſs. oneris debitorum. c. tua. de verb. ſsignifi. expenſsæ nimis graues & intolerabiles imminentes, putà propter guerram pro iure eccleſsiæ tuendo ortam pro pter emptionem magnã, quam facit: ꝓ fabrica eccleſsiæ nimis ſsum ptuoſsa, et alijs ſsimilibus: an autem ꝓ debitis ipſsiꝰ præ lati poſsſset hoc facere. gloſs. in d.c. vno. vult, ꝙ ſsic & etiam in. d.c. ſsi propter tua debita. in verbo cõ cedimꝰ. de reſscript. libro. 6. quas Abb. in d. ca. vno. i gl. fin. intelligit, & limitat, quã do debita fue runt nomine eccleſsię, ſseu ꝓ eius neceſssitate contracta. & adhuc vide tur, ꝙ & tunc non poſssit & Epiſscopus au thorizare in cauſsa propria vt in clemen. 2. de rebus eccle. nõ alienã. vnde tutiꝰ eſst recurrere tũc ad Papam. vi. latè per Ioan. de Imo. & Ab ba. in dict. ca pitul. vnico. ſsuper gloſsa finali.
bEn todos los otros beneficios. Gofredi dictum fuit hoc, per tex. in cap. tua. de verbo. ſsignifi. & tradit glo. in ca. ſsi propter tua debita. in verb. concedimus. de reſscript. libr. 6. Hoſstien. tamen in ſsumma. vt eccle. be ne. ver. eſst autem regula ad fin. vult quod ex ea ratione, qua poteſst fa cere de vno, ex cauſsa eadem poteſst de duobus, & de tribus & pluribus ex cauſsa, argumento cap. tua. de conſsang. & affi. &. C. de dila. l. 1. & ex alijs iuribus quæ ibi allegat & idem vult Ioan. Andre. dicens ſse conſsuluiſsſse valere ſstatutum factum per Epiſscopum, & capitulum. de certa parte fructuum primi anni beneficiorum vacantiũ in diœceſsi conferenda ad fabricam eccleſsię Cathedralis dummodo ncceſssi tas fabricæ faciendę vel reparandæ hoc requirat & pars deputata fa bricæ non ſsufficiat: neque epiſscopo & capitulo ponderato ipſsorum ſstatu ſsupereſst, quòd ſsufficere poſssit ad fabricam ſsumptuoſsam de quo. & vid. per Domi. ibi, & dixi ſsuprà titul. 10. in. l. 11. & certe quando fieret pro vtilitate & neceſssitate eccleſsiæ Cathedralis cui decet vt omnes eccleſsiæ inferiores ſsubueniant videtur ꝙ ad metam neceſssitatis poſsſset epiſscopus cũ capitulo ſstatuere, necdum circa fructus vnius beneficij, verum etiam plurimorum. tutius tamen erit attenta iſsta. l. & opinione Gofred. ad Papam recurrere quãdo vltra fructus vnius beneficij vacantis hoc ſstatueretur.
¶ Lex. VI.

Lex. VI.

Sine conditione aut pacto eſst ſspirituale beneficium conferendum, bene tamen poteſst apponi beneficio vacanti per conſstitutionẽ certa conditio ſseruitij, vel ſsi apponatur conditio, quæ tacite ineſst, vel ſsit ſspiritualis conditio, vt ſsi te ordinaueris, vel ſsi patronus de conſsenſsu ep̃i, apponat conditionem, quòd in capella quotidie celebretur. h.d.
cDiere. Adde cap. fina. de pactis. & cap. quam pio. prima quæſstiõe. 2. & cap. vnicũ. vt eccleſs. bene. ad fin. & text. cum glo. in cap. 2. de elect. libro. 6.
dEſstableſscieſsſsen. Adde. c. ſsi gnificatum. đ pręben. à quo lex iſsta ſsumpta eſst.
eSi te ordenares. In ſspiritua libus apponi poſsſsunt pacta annexa tacite. d. cap. ſsigni ficatũ. & Bal. in rubrica. C. de vſsu. colũ. 1. c. ſsignificaſsti. de electi.
fCada dia. ſsed nõne videtur illicita talis cõ ditio quia ſsepe daret matetiam pecan di cum facile non cõtingat ſsacer dotẽ quo tidie deuotũ exiſstere ad ce lebrationẽ, & ſsic non admittitur indiſstinctè talis cõditio. vt in. d.c. ſsignificatum. & ibi Abba. 3. notabi. ſsed limitatur, & intelligit̃, vt ibi in text. dic, ꝙ quando non refertur iſstud onus ad eundem ſsacerdotem, licite apponitur talis cõditio, quia ſsi ſsacerdos inſstitutus ſsit im peditus poterit alius celebrare. vnde ſseruãda erit diſspoſsitio, & ita cõſsuluit Abb. conſsil. 99. incipit quidam condidit teſstamentum. colũ. 2. volumi. 2. & facit iſsta. l. cum dicit cada dia algun clerigo. Et ſsic non ſse refert, ad eundem ſsacerdotem. & quid de relicto fratribus vt dicant miſsſsas quotidianas & ipſsi dixerunt longo tempore poſstea nolunt an auferatur ab eis legatum? Bald. in. l. ab eo. in fine. C. de fidei commiſsſs. dicit quòd ſsic pro tempore futuro. l. liberto. §. lucius. ff. de annuis lega. & conuerti debet ad eoſsdemvſsus pios officio epiſscopi, non autem debet hæres lucrari. & dubium faciebat ſsecundùm eum, quia non videtur quòd fratres poſsſsunt grauari onere non burſsali. l. plane. la ſsegunda. §. primo. ff. de lega. 1. ſsed contrariũ dicit eſsſse verũ: quia ob cauſsam eſst relictũ. l. pe. C. de lega. l. meuia. ff. de manu. teſstamẽto.
¶ Lex. VII.

Lex. VII.

Non debent clandeſstinè beneficia conferri propter cuitandã ſsuſspicionem: ſsi tamen clam conferantur infra tempus debitum valet collatio ſsiue præſsenti ſsiue abſsenti: & ſsi aliquis non habens mandatum abſsentis loco, poſsſseſssionem adipiſscatur, non per hoc acquiritur abſsenti proprietas, nec poſsſseſssio beneficij, niſsi ratihabitione ſsequuta, & redditus beneficij non poſsſsunt haberi ſsine canonica inſstitutiõe. h.d.
gEſscondidamente. Concord. cum cap. vnico. §. porro. vt eccleſs. bene. l. ita fidei. ff. de iure fiſsci. 18. quæſst. 2. c. pernicioſsam.
hValdria. Licet electiones clandeſstinę reprobentur capitul. quia pro pter. de elect. ad finem. non tamẽ collationes beneficiorum, dũ modo is cui prouidetur capax ſsit vt hic & argumẽto. l. 1. C. de dela. lib. 10. ſsecundùm Gofre. & ſsecundùm Hoſstien. in ſsumma. de præben. §. & qualiter. ſsic obtinet conſsuetudo, nam & epiſscopi in cameris ſsuis pau cis præſsentibus conferunt beneficia: verum tamen ex diutina occul tatione & ex quibuſsdam alijs circunſstantijs oritur ſsuſspicio contra conferentem. vt in dict. cap. vnico. §. primo. & ſsequenti.
aDelãte aquel. Et etiã ſsi ſsit ab ſsens vt hîc habet̃. & in. c. ac cedens. de prę bend. &.c. ſsi ti bi abſsenti. eo. tit. lib. 6. & qñ beneficiũ con fertur abſsenti nulla perſsona mediante per talem collation nẽ nihil quæritur abſsenti, neque abſsens poteſst dicere beneficiũ eſsſse ſsuũ antequã acceptet. vt in dict. cap. ſsi tibi abſsenti. & l. abſsenti. ff. de dona. conferens tamẽ nõ põt retro cedere, ab illa collatione, do nec abſsens de clarauerit animum ſsuũ, vt in dict. capi. ſsi tibi abſsenti. Si vero collatio facta fuit aliqua perſsona mediãte: quæ tamen nõ habebat manda tum, non acquirit̃ abſsenti quia requiritur eius animus. l. ſsi ego, & ibi nota. ff. de nego. geſst. quouſsque habeat ratum. vt in. d.l. ſsi ego. & adde gl. no tabilẽ. in cap. quam ſsit de electio. libr. 6. ſsi vero perſsona media habebat mandatũ, aut erat generale aut ſspeciale ſsi generale nõ ſsufficit in iſstis beneficia libus, neq; in alijs ſspirituali bus ſsecũdùm. Doct. cõmuniter in. d. ca. accedẽs. & ibi allegant deciſsionẽ Rotæ. vnde infert Abb. ꝙ cõiuncta perſsona nõ põt acceptare beneficium pro coniuncto vt cõiuncto ſsta tim quæratui: ſsi vero habebat talis media perſsona mandatum ſspeciale ad beneficia tunc beneficium quæritur abſsenti ſsiue abſsens inueſstiatur per procuratorem, ſsiue procurator nomine abſsentis, vt in. d. c. accedẽs. & hic. & procedit etiã ſsi ꝓcurator ſsit laicus, ſsecũdũ Doct. cõmuniter. in. d.c. accedens.
¶ Lex. VIII.

Lex. VIII.

Perdit Epũs negligẽs per lapſsum ſsex menſsiũ ius cõferendi bñficiũ, niſsi fuerit impeditus, electio vero prælati infra tres menſses fieri debet: alias deuoluitur ad ſsuperiorem. hoc dicit.
bLo que deue y puede. Nota hanc diffinitionem negligentiæ vnde negligẽtia ęꝗ parat̃ volũtati. vi. in. c. fi. 11. q. 3. & negligẽtia q̃ nõ põt velari dicit̃ lata culpa & q̃ velari põt minor cul pa Bal. in. l. 2. C. arbi. tute.
cSeys meſses. Concord. c. 2. de conceſs. prę bend.
dVedado, o deſscomulgado. Cõ cor. c. ꝗa diuer ſsitatẽ. de conceſsſs. prębend.
eNo ſsupieſsſse. Adde. d.c. ꝗa diuerſsitatẽ in fi. & in. c. licet. de ſsupplen. ne gli. prælat. ad probationem tñ ſscientię ſsufficeret, ꝙ vaca tio eſsſset nota in loco. vt in cle 1. in fin. de cõce. p̃bẽ. Anto. i d. ca. licet. in. 1. opiniõe. & non credit̃ ep̃o dicenti ſse non cõtuliſsſse bñficiũ infra tẽpora Latera nenſsis cõcilij, de quo. in. di. c. 2. ꝗa ignorauit: nã cũ ex officio teneat̃ viſsitare eccleſsias præſsumit̃ ꝙ ſsciret ſsecun dũ lapũ allega. 51. col. fin. ver. ad tertiũ. Decius. conſsi. 135. in fi.
fTres meſses. Adde. c. ne ꝓ defectu. de cle ctio.
gEn el titulo. Vi. S̈. ea. part. tit. 5. l. 17.
¶ Lex. IX.

Lex. IX.

Si collatio bñ ficij ſspectat ad ſsolũ ep̃um, eo negligẽte con ferre ꝑ ſsex mẽſses, collatio de uoluit̃ ad capi tulũ, & ſsi ſspectet ad capitu lũ ſsolũ, eo negligẽte deuoluit̃ ad epiſscopum. Si vero collatio pertinet ad vtrũq;, deuoluit̃ tunc ad proximum ſsuperiorem: niſsi in collatiõe Ep̃s non vt prælatus, ſsed vt canonicus adeſsſset, quia tunc ex negligẽtia capituli deuoluitur ad Epiſscopum. Item ad capitulum ſsede vacante non tranſsit poteſstas cõ ferendi beneficia. h.d.
hMayoral. Et ſsi Metropolitanus vel alij ſsuperiores negligant vltimo loco deuoluitur ad Papã, vt in. c. cum acceſssiſsſsent & ibi Abb. primo notab. de cõſsti. & generaliter ad quẽ fiat deuolutio in collationibus bñficiorũ. vid. notabiliter per Abb. in. c. cũ in cunctis. §. inferiora. de elect. & quod dicit in. c. bonæ. in fi. eo. tit. & vbi non eſst certus numerus canonicorũ, ſseu diſstinctè prębendæ nõ fit deuolutio poteſstatis ad ſsuperiorem negligentia nõ conferẽtis. vid. Abb. poſst glo. in. ca. cũ eccleſsia. col. 2. de electio. vbi hoc notabiliter limitat. & an ſsuꝑior ad quẽ deuoluit̃ collatio đbcat eligere ſsecundum illas qua litates, ſsecundùm quas pri mi electores, vel collatores debebant pro videre? vi. Ab ba. in. ca. ne ꝓ defectu. col. 2. de elcet. & Rochũ in tracta. de iure patro. i verbo honoriſsicũ. q. 32. bonus text. i cle. vnica. in ver. illa debet. de ſsupple. negli. præla. & vi. ꝑ Feli. in. c. cũ ac ceſssiſsſsent. col. 7. cũ ſsequenti bus. de cõſstit. vbi pulchre đ clarat & limitat. et ſsi ad prę latũ pertinet collatio iure deuoluto eo negligẽte non deuoluit̃ pote ſstas ad ſsuũ ca pitulũ ſsed ad ſsuperiorẽ Ab ba. in. d. ca. ne ꝓ defectu. co. fi. & an poteſstas cõferendi q̃ cõpetit pro pter negligentiam patroni nõ præſsentan tis deuoluatur ad ep̃m, vł ad inferiorẽ prælatũ qui deberet ad præſsentationẽ inſstituere. glo. ſsingu. in dict. clem. vnica. in verbo diſspoſsitionem concludit, quòd deuoluitur ad eum qui debebat inſstituere. Alij tenuerũt aliter & fuerunt ſsuper hoc opiniones ita, ꝙ hæc quæſstio reputatur difficilima, vt tradit Rochus. in. d. verbo honorificum. quæſstione. 33. ſsed quòd dictum eſst tenetur communius, ſse cundùm, eum & in conſsulendo & indicando abhoc non eſst receden dum, & ſsi collatio beneficij pertineat ſsimul ad epiſscopũ & capitulũ & epiſscopus conſsentit in vnum, & capitulum in alium, & ſsic neuter. ſsit admittendus ſsi non conueniant intra dictum tempus ſsex menſsiũ fiet deuolutio ad ſsuperiorem per iſstorum negligentiam, ſsecundùm Abb. i.d.c. cum eccleſsia. in fi. & probatur in. d.c. 2. &. c. poſstulaſstis. de conceſsſs. præbend. Si tamen collatio pertinet ad epiſscopum, & capitulum, tamen epiſscopus eſsſset ibi vt canonicus nõ vt ep̃s tunc procederet ꝙ ſsubditur in iſsta. l. vt ad ep̃m redeat iure deuolutionis.
aEl perlado. Adde cap. poſstulaſstis. in fine. de conceſsſs. præben.
bLos beneficio. Concord. cum. c. illa. ne ſsede vacante.
¶ Lex. X.

Lex. X.

Beneficia non conferuntur antequã vacẽt, ne captãdę mortis detur occaſsio. & intelliguntur non vacantia reſspectu impetrantis, cum ab alio poſssidentur de iurevel de facto, epiſscopus tamen beneficium vacans de iure licet non defacto: poteſst conferre. h.d.
cCobdiciar la muerte. Adde. c. 2. &.c. ex tenore. de conceſsſs. præbend. & c, ne captandæ. eo. titul. lib. 6.
dDiziendo que vacaua. Vbi beneficium vacat de iurc ſsed nõ de facto conferri prohibet̃ quouſsque ren ũciauerit is qui de tinet quatenꝰ de facto tenet vt in. c. cũ noſstris. & in. c. literas. de conceſsſs. præbẽ. & hoc qñ cõfert̃ ad impetratio nem ſsuggerẽdo, ꝙ vacat & quis impetrat ꝙ ſsibi conferatur alias autẽ cõferri põt beneficiũ vacãs de iure per or dinariũ licet đ facto nõ vacet debet em̃ impetrans facere mẽtionem de poſsſseſssiõe facti alias talis poſsſseſssio ſsibi obſstat & hoc qñ is ꝗ poſssidet habet cau ſsam ab illo ꝗ donare põt & ſsic vicium, ſseu defectꝰ eſst ex parte recipientis nõ ex parte donãtis: ꝗa ſsi defectus eſsſset ex ꝑte donãtis puta: ꝗa nõ habet pote ſstatẽ donandi tũc nõ obſstaret impetrãti poſsſseſssio facti ca. illa ne ſsede vacã. ca. fi. de ſsup. negli. p̃la. ꝗa talis nõ ha bet poſsſseſssionem licet habeat detentionẽ & ſsic decre talis cũ noſstris. &.c. literas loquunt̃ de poſsſseſssiõe facti colorata ita de clarat Hoſst. de cõce. præb. in ſsum. §. & vtrũ beneficiũ. in princi. & dic latius. vt ꝑ Abb. in. d.c. cũ noſstris. ſsuꝑ gl. in verbo iuſsta cauſsa. col. antepe. ver. & gñaliter. vñ & ſsi collatio ſsit facta ab ordinario collatore eo caſsu quo eius manus erant ligatę veluti ꝓpter decretũ poſsitũ in literis vel ꝓpter inhibitionẽ executoris, vel alia de cauſsa de qua ꝑ gl. in. ciſsi ſsoli. in glo. magna. eo. tit. lib. 6. nõ dicet̃ tunc poſsſseſssio collorata, ſsecundùm Lapum alleg. 103. & Ioan. de Imo. in. d. cap. cum noſstris. colum. 12. Videas ibi per eum.
¶ Lex. XI.

Lex. XI.

Solus papa poteſst, conferre beneficium antequã vacet: eſst enim papa ſsuper omnia iura ſsanctæ eccleſsię & poterit cõtra ea diſspẽſsare, prę ter articulos fidei: qui & à nullo hoie coercet̃, niſsi in crimine hęreſsis manifeſstę, bñ tñ põt ep̃s in gñre ꝓmittere alicui, ꝙ prouidebit eũ de beneficio ſsi oportunitas adſsit, ſseu cũ poſssibile fuerit, & tunc prouidebit ſsibi & ſsi per mortem vacauerit. h.d.
eEl papa. Adde. l. 5. tit. 5. ſsuprà ea. parti. & quæ ibi dixi.
fEn los aticulos de la fe. Adde. c. ſsicut. 15. diſst. &.c. & ſsi illa. 1. q. 7. gl. in. c. quæ ad perpetuam. &.c. ſsunt quidã. 25. q. 1. & in. c. ex multis. 1. qõ. 3. & vi. Bal. in. l. bene à zenone. C. de quadr. præſscrip.
aHeregia. Concord. cum. c. ſsi papa. 40. diſstinct. & adde glo. in. c. man daſstis. 2. quæſst. 4. & in. c. nemo. 9. quæſst. 3.
bDeſsta manera. Proſsequitur ea quæ habentur. in capitu. accedens. de conceſsſs. præbend. & tradit Hoſstien. in ſsumma. de conceſsſs. præbend. §. & vtrum verſsi. quod verum eſst &c. hodie tamen vid. quod habetur in capitul. de teſstãda. de cõceſsſs. prębend. libr. ſsexto. vbi reprobãtur iſstę promiſssio nes ex ꝗbꝰ ape nit̃ via ad bñficia vacatura. vid. ibi.
¶ Lex. XII.

Lex. XII.

Receptus in canonicũ: cũ promiſssione, quòd ſsibi pro uidebitur, de præbenda cũ vacauerit poterit eam pete re & cõſsequi cum vacauerit, non virtute promiſssionis ſsed receptionis in canonicũ. h.d.
cPor compañero. Concor. cũ capitu. relatũ. de præbend. &. ca. cum ſsuper de conceſs ſsio. præbendę neque hoc eſst hodie reuocatum per capitulum de teſstanda. eod. titu!. libro ſsex to. vt dicit ibi glo. pe. in verbo. in directè, & ibi domini cus.
¶ Lex. XIII.

Lex. XIII.

Recipiẽs ſsciẽter beneficiũ viuẽtis: efficitur inhabilis ad habita, & habẽda, & de bet infamia notari excuſsa tur tamen ab infamia, quan do ignorauit, ſseu probabili ter credidit, ꝙ poſsſseſsſsor erat mortuus, & tunc epiſscopꝰ ei prouidebit de alio beneficio. Item ſsi poſsſseſsſsor fuit priuatus beneficio etiam iniuſstè per prælatum, neque appellauit, recipiens non patitur prædictas pœnas. hoc dicit.
dOtro. Pœna facientis ſse ſsubſstitui in beneficio viuentis eſst vt à communione eccleſsiaſstica repellatur. vt in capitul. primo. de conceſsſs. prę bend. & debet deponi. 2. quæſstione prima. cap. in primis glo. in dict. cap. primo. efficitur infamis vt hic ſsubditur & habetur. 3. quæſst. 2. ca. audiuimus & nõ poteſst amplius illud beneficiom obtinere & ſsolus papa ſsecundũ Abb. in. d.c. 1. põt cũ eo diſspenſsare & in quantum ponitur pœna ex pulſsionis à communione eccleſsiaſstica non intelligas, quòd ſsit excommunicandus vt ſsentit glo. ibi niſsi forte ratione contumacię ſsi forte nollet dimittere beneficim: nam tunc poſsſset ex cõmunicari ita declarat Ioã. de Imo. in. d.c. 1. & iſsta procedunt quando ſsciẽter fecit: nã ſsi ignorãter liberat̃ ab iſstis pœnis ꝓpter ignorãtiã, & ꝓbabilẽ credulitatẽ qđ intellige de pœna infamiæ & depoſsitionis & priuatiõis cõionis eccleſsiaſsticæ ſsed nõ de alia pœna q̃ eſst ꝙ ille ꝗ impetrauit & occupauit bñfificiũ viuentis nõ põt ampliꝰ bñficiũ illud obtinere ſsine diſspcnſsatione papę vt notat Abb. in. d.c. 1. & etiã ſsi impe traret poſstea bñficiũ illud à Papa qñ vacaret nõ facta mẽtiõe de occupatiõe p̃terita nõ valeret impetratio tã quã ſsurreptitia ꝗa ſsi papa ſsciuiſsſset non cõtuliſsſset, vel ſsaltẽ nõ ita de facili: nã iſsta pœna vr̃ ꝓre dere etiã ſsi ꝗs ignoranter id eſst qñ nõ erat certus đ morte intrauit bñ ficiũ viuentis ita vult Abb. in. d.c. 1. dũ dicit ꝙ ſsi ꝗs occupauit bñficiũ viuẽtis ma xime ſscienter ſsi poſstea ſsecuta morte illud impetrauit à papa non facta mẽtiõe de occupatiõe p̃terita non valet collatio & ſsic quoad iſstã pœnã vult idẽ eſsſse ſsi ignorãter feciſsſset, & ita conſsuluit Deciꝰ cõſs. 398. incipit in cau ſsa dñi bñdicti inducẽs, ꝙ ex qͦ nõ expectauit certitudine mortis, vr̃ ambitioſsus in tali beneficio & ꝓpter hoc gratia reddit̃ ſsurreptitia.
eCierto. Adde glo. in. d.c. 1. cuius dicta proſsequitur iſsta. l.
fTortizeramẽte. Adde gl. i.d.c. 1. & diſstingue, & dic in hoc vt ꝑ Ioã. de Imo. & Abb. ibi ſsuꝑ dicta glo. vid. omnino vt ſscias qñ ſsnia in bñficia libus tranſseat in rẽiudicatã ita ꝙ præſstet ſsecuritatem cõſscientiæ illi in cuius fauorem lata fuit.
¶ Lex. XIIII.

Lex. XIIII.

Si Epiſscopus vel capitulum indignis conferat beneficia, ſsi poſst primam & ſsecundam correctionem repertus fuerit culpabilis, cõcilium prouinciale priuabit eum vel aliũ cui collatio ſspectet, à poteſstate cõ ferẽdi alio idoneo ſsubrogato ꝗ ea cõferat: quã priuationẽ ſseu ſsuſspẽſsionẽ ſsolus papa vel patriarcha poterit relaxare, & ſsi archiep̃s in hoc deliq̃rit, cõciliũ ꝓuinciale referat ſsuꝑiori, ꝗ arbitrarie eũ puniat. h.d.
aEſstableſscio. Vid in ca. graue nimis. de præbend. à quo lex iſsta habet ortum.
bE el deue poner pena. Non ergo punietur metropolitanus à Concilio, in quo ipſse eſst caput. 21. diſstiact. ca. inferior. & ca. cum inferior. de ma io. & obed. ſsi tamen metropolitanus non præ eſsſset Concilio, ſsed Primas vel Patriarcha, tũc poſs ſset Metropolitanꝰ per Cõcilium puniri ſsecundum Ioan. de Imo. in dict. c. graue.
¶ Lex. XV.

Lex. XV.

Caueat Epiſscopus nc cleri cum alterius dioceſsis ſsine li teris commendatitijs ſsui epi ſscopi recipiat neq; beneficium ei confe rat, & in talibꝰ literis cõtinea tur: quód eſst Chriſstianꝰ, & ordinatus ad talem ordinẽ: & bonæ famę & quòd vadit de ſsui licentia non excõmu nicatus: neq; ſsuſspenſsus, neq; pro malefi cio fugiens. h. dicit.
cCarta. Et dicuntur iſstæ literæ dimiſsſsoriæ commendatitiæ. & adde ad iſstã legẽ ca. ſsraternita. ti. de cleri. non reſsiden. & ca. primatus. 71. diſstinct. dicit tamẽ pulchrè Inno. in ca. cũ iamdudũ. de præben. quòd iſstæ literæ cõmendatitiæ re quiruntur ꝓ ignotis: hi autem qui ſsunt bene noti, ſsiue ſsint clerici, ſsiue laici, poſsſsunt abſsq; huiuſsmodi literis recipi. & idẽ tenet Abbas in dict. cap. fraternitati. quia clericus ſsæcularis vel laicus non ſsunt ita ſsubiecti proprio Epiſscopo, quo minus poſsſsunt domicilium tranſs ferre, & acceptare alibi beneficium ſsine licentia prælati.
¶ Lex. XVI.

Lex. XVI.

Cum ſse abſsentat clericus de licentia Epiſscopi ad certum tempus: eo elapſso, non veniens: niſsi ex iuſsta cauſsa fuerit impeditus, priuari poteſst. Sed ſsi tempus non fuit in licentia præfixum: & licentia non erat perpetua, ſsed temporalis, debet prius moneri, & per aliquod tempus congruum expectari: & poſstea priuari: niſsi oſstendatur clericum ex aliqua iuſsta cauſsa eſsſse impeditum. Si verò licentia non fuit limitata ad certum tempus tacitè vel expreſssè præfixum: ſsed pro quanto tẽpore velit abeſsſse, & conſsuetudo ſsit in eccleſsia illa, quòd abſsentes quo cunq; tempore retineant ſsuas præbendas, ac ſsi ſsint præſsentes: tunc non debet prinari beneficio: ſsed debet moneri vt veniat ad ſseruitium eccleſsiæ: & ſsi non venerit, de præbendæ fructibus faciet Epiſscopus per alium Eccleſsiæ deſseruiri: & quod ſsuper fuerit in eccleſsiæ vtilitatem conuertatur. h.d.
dOtorgaſsſse. ad uerte § ſsine li centia prælati non poteſst cle ricus beneficiatꝰ ſse abſsentare, etiam ſsi ſsit abſsentia ex iuſsta cauſsa. ſsecundum Ioa. And. & Abb. in. c. relatum. de cleri. nõ re ſsidẽ. poſsſset tñ ſsi eſsſset neceſssitas ſsubitò occurrens, & de facili non poſs ſsit haberi licẽtia. ſsecundum Abb. ibi. quẽ etiam vi. in. c. inter quatuor co. tit. vbi glo. & ibi vid. an valeat conſsue tudo, ꝙ ſse abſsentet ſsine licentia. & vid. in. l. fi. j. eo. & talisab ſsens cũ licentia percipiet fructꝰ beneficij, duran te licentia: licèt non quotidianas diſstributiones, ſseruata in hoc di ſspoſsitione ca. vnici. de cleri. non rcſsident. lib. 6. ſsic & officiales cum li centia abſsenſsentes percipiũt ſsalaria ſsibi de publico deputata: neq; patiuntur in eis diminu tionẽ. ſsecundũ Lucã de Pen. per tex. ibi in l. hac lege. col. pe. C. de ꝓxi. ſsacro. ſscrinio. li. 12. ſsi tñ ocio ſsè morẽtur, di cit ibi, ꝙ dedu ctionẽ patientur, & etiam ſsi licentiã ſsine iuſsta cauſsa conſsecuti eſsſsent. allegat. l. qui mittuntur, in fi. ff. ex quibꝰ cau. maio. &. l. 1. ff. de romili. &. l. Mæuia. in princi. ff. de. annu. lega. & adde ad praedicta. l. 3. §. ſsi diẽ. & ibi. g. cum. §. ſsequen. ff. de re mili.
eFaſsta tiempo cierto. Nota ꝙ licentiatus vſsq; ad certum tempus, ſsi abeſst vltra ſstatim lapſso tẽpore poſsſset priuari beneficio, niſsi ex iuſsta cau ſsa poſst tempus impediretur: nam cũ dies apponitur, pro homine interpellat. l. magnã. C. de contra. & commi. ſstipu. c. potuit. de locato. & ita tenet Gofre. & Hoſsti. in fumma. de cleri. non reſsi. §. fi. quorum dicta ſsequitur iſsta. l. & conſsuluitibi Hoſstien, ꝙ non nimis properet: quia puerile eſst, & pudibundum, hodie conferre, & die craſstina reuocare: aduerte tamen quòd gloſs. in capit. quoniam frequenter. §. porrò. in verbo, in ſsacris canonibus. dicit, quod etiam ſsi licentia data ſsit ad certum tempus, tamen illo elapſso, adhuc debet clericus moneri vt redeat: licèt illud reprobant ibi Anto. & Imo. item Hoſstien. & Imo. in ca. ex tuæ. de cleri. non reſsident. Iaſso in. l. ſsi ex legati cauſsa. 8. limitatione. ff. de verbo. obliga. dictum tamen Gofredi, de quo in iſsta. l. limitat & intelligit procedere Ioan. And. in dict. §. porro. ſsi rem pore datæ licentiæ monitus fuiſsſset redire in termino, ſsub pœna priuationis. & idẽ vult in ca. ex parte. de cleri, non reſsi dentib. & ſsic videtur velle quòd licèt licentiatus quis fuerit ad certum tempus, nihilominus, ſsi non redeat poſst terminũ erit citandus, antequam pri uetur. qͦd dicit eſsſse menti tenendum Ioan. de imola in dict. cap. ex parte. ad fi nem.
aAlgun tiempo guiſsado. Videas in. ca. ex parte. & cap. inter quatuor cum ſsequent. de cle. non reſsiden.
bToller la egleſsia. Et ad ꝓ cedendum cõ tra beneficiatum, ratione non reſsidentiæ, non eſst ne ceſsſsaria ſsolennis citatio, neq; ſsolennis pri uatio, ſsed ſsufficit requiſsitio & ſspoliatio de facto. dict. ca. ex parte. el. 1. & ibi notat Abb. de cleri. cis non reſsid.
cQue lo embargaſsſse. Nam & abſsens ſsine iuſsta cauſsa, nõ debet priuari, ſsi poſstea ſsuperuenit iuſstum impedimentum non redeundi, etiam ſsi abſsentauerit ſse ſsine licentia Epiſscopi. vt in cap. inter quatuor. & ibi nota Abb. vltimo notabi. de cleri. non reſsidentib.
dCoſstumbre. Videtur probari hic ꝙ valet conſsuetudo, quòd clericus non teneatur reſsidere in beneficio: de quo latius videas Abb. in repe titione cap. extirpandæ. §. qui verò. 14. &. 15. colum. de præbend. vbi diſstinguit inter beneficia curata & ſsimplicia: nam in curatis non poteſst conſsuetudine induci ꝙ beneficiatus percipiat fructus in abſsentia: ſsiue ſsit conſsuetudo ꝙ percipiat, nullo vicario inſstituto, ſsiue vicario poſsito: in ſsimplicibus verò dicit valere conſsuetudinem, ꝙ non teneatur ad reſsidentiam, vicario inſstituto. Si verò in his eſsſset conſsuetutudo, etiam nullo vicario inſstituto. & tunc ſsi omnes Canonici ſse abſsentant, & pauci bcneficiati reſsident, non valet conſsuetudo, tan quã eccleſsijs oneroſsa. c. 1. de conſsuetu. aut non indiget ſseruitoribus: quia ſsunt bcneficiati in eccleſsia, qui tenentur ad reſsidentiam: & fortè pauci obtentu conſsuetudinis ſsc abſsentant, tunc dicit valere conſsuetudinem. videas ibi latius per eum qui & alias opiniones refert. & nota ꝙ de iure communi etiam beneficia ſsimplicia requirunt reſsidentiam: neq; ſsafficit deſseruire per alium. vt probatur in. c. penul. de cleri. non reſsidentil. & ibi notat Abb. in quarto notab. vid. per eum ibi. & in. c. fina. eodem tit. & ca. ad hæc. & in. c. cum non ignores. de præbend.
eE lo que ſsobrare. Adde. c. pe. de cleri. non reſsid.
¶ Lex. XVII.

Lex. XVII.

Si clericus ſsine licentia de ſserat beneficium, transfe rens ſse in aliũ locum, vbi aliud beneficium reſsidentiam requirẽs recepit: de qͦ poſssit cõgrue ſsuſstentari, vel ſsi vxorem du cat, vel miles, ſseu ioculator efticiatur, poteſst epiſscopus alij conferre: nam ex dictis cauſsis colligitur animus de ſserendi beneficium: ſsi verò ſsolum ſse abſsentat, non de bet ſstatim eo priuari, ſsed de betmoneri ad reſsidẽtiam, & congruo tp̃e expectari: & ſsi non veniat, priuabitur: & ſsi non ſsciatur vbi ſsit, citetur ter in ſsua eccleſsia, & poſstea eſst expectãdus per ſsex nienſses: & ſsi nõ venerit, po teſst beneficio priuari: vel ſsi prælato videbitur (ꝗa fortè eſst clericus vtilis eccleſsię) eum compellere ad reſsidẽtiam. h.d.
fEn otra egleſsia. Adde cap. 1. de cleri. non reſsid. & vid. ad limitationem glo. in c. ſsi quis iam tranſslatus. 21. q. 2. &.c. admonet. de reuntiat. &. ca. ſsi quis epiſscopus. 7. q. 1.
gO ſse faze cauallero. Vid in ca. fi. de cleri. coniu. vbi vid. Abb. & glo. in c. qualiter. de cleri. non reſsid.
hIuglar. Adde Hoſstien. in ſsumma. de cleri. non reſsid. §. fi. in princi.
iSe caſsaſsſse. Adde ca. 1. de cleri. coniu. & glo. in dict. c. qualiter.
kSegund que fuere lexos. Erit ergo hoc arbitrarium. ſsecundum Hoſsti. eo. tit. in ſsumma. §. fi.
lSi non lo pudieſsſsen fallar. Adde. c. ex tuæ. de cleri. non reſsi.
mTres vegadas. Et non ſsufficit vna peremptoria pro omnibus. ſsecun dũ Ioan. And. & Abb. in dict. c. ex tuæ.
nA ſsu obediencia. Adde dict. c. ex tuæ. & ibi Abb. 7. notab.
¶ Lex. XVIII.

Lex. XVIII.

Si clericus ſsit leproſsus eius beneficium alij conferatur: & de eius red ditibus leproſsus ſsuſstentetur: ſsi verò alia infirmitate detineatur, datur ei coadiutor: & viuent ambo de redditibus: qui ſsi non ſsufficiant, habeat eos coadiutor: & Epiſscopus prouideat ægrotanti. h.d.
aSera perlado della. Sequitur opinionem Tancre. & Vincent. quam & ſsequitur glo. in cap. tua nos. de cleri. ęgro. Sed primam opinionem illius glo. ꝙ etiam leproſso detur coadiutor, & non remoueatur à præ latura quæ fuit Hugo. ſsequuntur Ioan. Andr. & Cardina. Anto. Petrus, Abb. & Imo. in dict. ca. tua nos. & ſsic iſsta eſst magis communis opinio. & vid. in materia gl. in ſsumma. 7. q. 1. & in ca. ꝗ̈uis. & 7. q. 2. in ſsumma. & ca. 1. &. 2. nota etiam quòd vbimagnitudo officij requirit, vel vtilitas reipublicę ſsua der, poteſst ꝗs ſsibi coadiutores in officio eligere. vi. per Ioa. de Plat. in l. 2. c. de coarcta. lib. 12. & of ficium adiuncti finitur: finito officio eius cui adiungitur. l. 1. C. quãdo tuto. vel cu rat. deſsinant.
bOtra enfermedad. Et ſsi ſsit in curabilis. vt in ca. ex parte. de cleri. egro.
cDar al enfermo. Sequitur dictum glo. fi na. in. c. de rectoribꝰ. de cle ric. ægrotant. Cardi. tamen Florentinꝰ ibi quem refeit & ſsequitur Imo. dicit ſse de facto conſsuluiſs ſse, quòd ipſsi infirmo debet prius prouideri de bonis beneficij: & ſsi nõ ſsufficiunt redditus pro coadiutore, dicit quòd Epiſscopus prouidebit coadiutori vel parrochiani: quorum fauore datur, & ad iura allegata per glo. reſspondet quòd ſsolùm illa dicunt quòd Epiſscopus de bet prouidere pauperibus qui ſsuis manibus victum quærere nõ poſsſsunt: neq; plus dicitur de laicis quàm de clericis: neq; de beneficiatis, quàm de non beneficiatis: & quia ſsecundum eum eſsſset ſsatis magna abſsurditas, quòd rector beneficij aliàs probus, neceſsſse habebit mendicare propter caſsum infirmitatis: quia ſsubſsidia Epiſscoporum quan doq; ſsunt valde remota. & ita dicit Card. fuiſsſse obtentum, & in iſstam partem inclinat etiam Abb. in dict. c. de rectoribus.
¶ Lex finalis.

Lex finalis.

Valet conſsuetudo, quòd clericus cauſsa peregrinationis vel ſstudiorũ poſssit ſse abſsentare de eccleſsia ſsua ſsine licentia prælati: & gaudebit fructibus ſsui beneficij: dum tamen capitulo Eccleſsiæ ſsuæ notum id faciat. item ſsi ſsit in ſseruitio Papæ, vel ſsui Epiſscopi, vel ſsuæ eccleſsiæ: nã habet fructus in abſsentia præter quotidianas diſstributiones: & põt Epiſscopus duos Canonicos habere in ſsuo ſseruitio. h.d.
dEn romeria. Adde ca. non oportet miniſstros. de conſsecra. diſst. 5. cap. magnæ. de voto.
eEn las eſscuelas. Adde ca. perlatum. de cleri. non reſsiden. & cap. conſsul tationibus. de ofſsi. delega.
fCon otorgamiento de ſsus perlados. Adde dict. c. perlatum. & ca. ex tuæ. de cleri. non reſsiden. & dixi. ſsupra. eo. in. l. 16. in glo. 1.
gCoſstumbre. Approbat dictum Inno. in. c. ex tuæ. de cleri. non reſsid. quod dictum Abb. dicit valde notabile in ca. inter quatuor. eo. tit. licèt dicat, quòd iure non probatur illud dictum Innocent. valet ergo conſsuetudo, quòd ex iuſsta cauſsa poſssit clericus ſse abſsentare, etiam ſsi ne licentia prælati, licèt non poteſst induci conſsuetudine, quòd ſsine li centia vagentur. ſsecundum Innocent vbi ſsuprà.
hA ſsu cabildo. Nora hoc.
iCon el apoſstolico. Adde ca. cũ dilectus. &.c. ad audientiã. de cleri. non reſsident. & Oldrald. conſsil. 47. incipit ius cõmune. vbi de Cardinali bus. & Barto. in. l. teſstamento. ff. de aliment. & ciba. lega.
kCon ſsus obiſspos. Vid. in. c. de cætero. & cap. ad audientiam. de cleri. non reſsidenti bus. & intelligitur de duobus, vt ſsubij cit. & idẽ vult Gofred. relatus à Ioanne de imo. in dic. cap. audientiã de his qui ſsũt in ſseruitio Papæ. vel de ſstu dentibus in Theologia. ne eccleſsia patiatur defectum in miniſstris.
lEn ſseruicio de ſsus egleſsias. Ad de ca. ex parte de cleric. non reſsidentibus. idem, ſsi ſsit in firmus. ca. ad audientiã. eo. titu. l. 3. §. ſstichus. ff. de ſsta tulib. vel ſsi nõ poteſst ſsecurè in eccleſsia mo rari propter inimicitias. 7. q. 1. c. paſstoralis. c. bonæ me moriæ Magũ tinæ. de elect. aut quia aer eſst infirmꝰ, & peſstilens. argum. cap. quorundam. 73. diſstinct. & cap. ad ſsupplicationem. de renunt. Hoſsti. in ſsumma. eod. titu. §. fina. col. fi. verſsi. aut cau ſsa neceſssitatis.
mLas diſstribuciones quotidianas. Adde ca. licet. de præbcn. & glo. in. ca. cum dilectus. de cleri. non reſsiden. &.c. 1. eod. tit. lib. 6. infirmo tamen dantur etiã diſstributiones quotidianæ, vt in dict. c. 1. quod intelligit Ioan. And. quando infirmitas priuauit ipſsum facultate intereſsſsendi diuinis. vt quia illa ceſsſsante intererat: ſsecùs, ſsi ceſsſsante infirmitate nõ intererat diuinis officijs: quia tunc nõ poterit ratione infirmitatis re cipere diſstributiones: quia infirmitas non videtur tunc eſsſse cauſsa pri uationis: ex quo etiã ante infirmitatem non intererat. & tenet etiam Ioan. de imo. in. c. ad audientiam. de cleri. non reſsiden. & nota ꝙ iſstæ diſstributiones quæ non dantur taliter abſsentibus accreſscunt intereſs ſsentibus. vi. gl. in clem. vt hi qui. ad fi. de æta. & quali. & in Clem. 2. de vita & ho. cleri. & dic, vt ibi. & adde glo. in, c. clericus victum. 89. diſst, & an poſssit quis ratione dignitatis & canoniæ, vel duplicis iuris aliàs concurrentis in eo percipere duas diſstributiones vid per Abb. in ca. cum olim. de re iud. & vid. in iſsta materia quæ tradit Decius conſsil. 280. & bene nota quòd ſsi ex priuilegio quis habere debeat in abſsentia diſstributiones quotidianas habebit tantùm illas quæ ſsunt in pe cunia, nonpan em, & vinum & alia. ſsecundum Archi. in ca. ſsacerdos 1. q. 2. quod videtur intelligendum quando quædam eſsſsent in pecu nia quædã in pane &, vino: ſsecùs ſsi oẽs eſsſsent in pane & vino: & tali bus & nullæ in pecunia. arg. l. fundus qui locates eſst. cum. l. ſsequen. ff. de fundo inſstru. l. quibus diebus. §. dominus. ff. de condi. & demon ſstra. pro hoc vid. bonam glo. in. c. quamuis. in verbo non extendit. verſsi. ſsed pone. de præbend. lib. 6. item nota ꝙ valor beneficij non de bet conſsiderari. ſsecundum diſstributiones quotidianas. ſsecundum cõ mentato. regul. chan. regu. 60. alleg. deciſsionem Rotæ, quæ incipit, item quando imponitur.
Loading...