Nec ex eo quod non ſsit que*rela præſsentata coram perſsona domini Regis, & eius magni CõſilijConsilij, impeditur pars litigans eam proponere in Chancellaria Regia coram Præſside, & Prætoribus eiuſsdem Regij Senatus, qui cognoſscunt, & cognoſscere poſsſsunt eam delegare, iudicemque dare ad eam diffiniendam per ſsententiam, vt patet ex l. 4. tit. 7. lib. 2. Recop. Bobadilla vbi ſsupra num. 11. quia hoc eſst proprium, & reſseruatum magno CõſilioConsilio Regis. In noſstra autem ChãcellariaChancellaria, & in cæteris Indiarum Occidentalium, quarum ordinationes ſsunt vnæ, eædemque, extat ordinatio 17. per quam facultas tribuitur Præſsidi, & Audito*ribus, ad delegandas cauſsas criminales in his rebus, quæ euenerint extra quinque leucarum ſspatium, dummodo ſsit prouiſsio iuſsta, & quando committitur cauſsa, eſst ad ordinationem proceſsſsus, non verò ad diffinitiuam ſsententiam proferendam: nonnunquam tamen prouidemus iudi*ces delegatos, quos vulgo, Peſsquiſsidores dicimus, ſsi cauſsæ qualitas hoc requirit, & timor non aſsſsequendæ iuſstitiæ coram ordinario iudice, maximè præcedente querela partis, vel promotoris Fiſscalis cum delatore: quod ita obſseruatum eſst, præcipuè in ChãcellariaChancellaria Limenſsi, & ſsic procedit l. filius, ff. de falſsis, ibi: Sic audiui Senatum cenſsuiſsſse cum ſsimilibus. Et credo hoc ex Regio reſscripto proceſssiſsſse, quia hæc facultas dandi iudices delegatos ad cauſsas criminales cognoſscendas, & diffiniendas, Præſsidi, & Auditoribus competit in Limenſsi Senatu, & eſst reſseruata; non verò Præſsidi, & Prætoribus eiuſsdem Chancellariæ: in noſstra verò cũcum ſsit Prætorialis, & in ea Senatores ſsumus Auditores, & Prætores, hac eadem facultate quæ in Limenſsi vti poſsſsumus, & hoc iure vtimur.