Non verò vt authoris cuius dicta præfata ſsonant, ſsed vt docti, ac grauis Senatoris Pinciani ſsunt accipienda, ideò vnumquẽquevnumquemque de dictis ſsex caſsibus declarabimus: præmittendũprætermittendum tamẽtamen eſst huius ordinarię fori ſsolere, & eſsſse quotidianũquotidianum fieri prouiſsionem, præſstarique non ſolũsolum viduis, ſsed pupillis, & minoribus, orphanis, miſerabilibusq;miserabilibusque perſsonis, additis addẽdisaddendis, & detractis detrahẽdisdetrahendis. SecũdòSecundo, permittendũpermittendum ſsub vi*duæ nomine, etiãetiam quoad dictum Curiæ forum admitti mulieres, quæ habẽthabent maritos inutiles, vel* lõgalonga abſsentia impeditos, ſseu ad trirremes, vel ad exiliũexilium condemnatos, ex doctrina Fel. in c. ſignificãtibussignificantibus, n. 8. de offic. delegat. Couar. in pract. c. 7. n. 4. reſsoluit Gail. d. obſseruat. 1. n. 44. etenim propter naturalẽnaturalem cõmiſerationẽcommiserationem dignæ ſsunt, ob fortunæ, ſseu calamitatis, ſsiue aduerſsæ erumnę iniuriãiniuriam, & euẽtũeuentum miſerabiliũmiserabilium, ſseu viduarũviduarum numero contineri, tametſsi* nuptæ ſsint, pro quo facit text. in c. 20. §. ſsed nec iſstud, de translatione Epiſscopi, vbi habetur, quòd Eccleſsia dicitur viduata, quæ habet Epiſscopum, ſsed inutilem, explicat Gail vbi ſsupra. In ea verò* quæ nunquam maritum habuit, celebſsque eſst, adeſst maior dubitandi ratio, tamen verior, praxiquè recepta à noſstratibus, eſst reſsolutio domini Præſsidis Couar. in pract. cap. 7. n. 2. cum pulchra limitatione, ſsic eam appellat ex exteris illum ſsequutus Gail vbi ſsuprà n. 44. obſseruationis primæ lib. 1. Limitatio verò eſst, vt in fœmina honeſsta, & graui ætate, quæ ne caſstè vixerit locum habeat caſsus Curiæ: ſsi verò dictæ qualitates non concurrant, contrariũcontrarium eſst obſseruandum ex mente Couar. & Gail vbi ſsup.