SVMMARIVM.

• 1 CASVS Curiæ frequentes, & quotidiani.
• 2 Primus Curiæ caſsus in criminalibus eſst, quebrantamiento de camino, ò tregua.
• 3 SecũdusSecundus, riepto de muerte ſsegura.
• 4 Ceſsſsat prædictus caſsus ex diſspoſsitione Concilij Tridentini.
• 5 Tertius caſsus eſst, muger forçada.
• 6 An rapta muliere nupta, ſsi maritus raptorem non accuſset, poſssit procedi ex officio cõtracontra delinquẽtesdelinquentes, remiſssiuè.
• 7 Quartus caſsus in fure, latrone publico, famoſso, & notorio
• 8 Quod ſsit magnum furtũfurtum, iudicis arbitrio remittitur.
• 9 Graſsſsatores qui in publicis itineribus per vim, & cũcum armis graſsſsantur, mortis pœna pro primo furto, etiam minimo, puniuntur.
• 10 IntelligẽdumIntelligendum eſst ſsi occidant, vel percutiãtpercutiant eũeum, cuius bona rapiunt, vel ſsit furtũfurtum magnũmagnum
• 11 Quintus caſsus Curiæ criminalis, de hõbrehombre dado por encartado, qui propriæ eſst bãnitusbannitus.
• p. [1]v
  12 Praxis bannitorũbannitorum apud nos non extat, ſsed apud exteros.
• 13 Sextus caſsus in falſsificante ſsigillum Regis.
• 14 Septimus in fabricãtefabricante falsãfalsam monetãmonetam, ſsiue marcãmarcam Regiam.
• 15 Octauus caſsus, por razõrazon de otro grãgran yerro, ò traycion que quiſsieſsſsen hazer al Rey, ò al Reyno.
• 16 Nonus caſsus Curiæ, por pleito q̃que demanda el huerfano.
• 17 Vt ſsit locus caſsui Curiæ propter minorẽminorem ætatẽætatem, requiritur, vt pupillus ſsit minor viginti quinque annis, ſsit patre orbatus, nec ſsufficit eſsſse minor, ſsi non ſsit orphanus, nec orphanus, ſsi non fuerit minor.
• 18 ErrãtErrant qui ſsine dicta qualitate admittunt quoſcũ́quoscumque minores in Curia pro ſsuis actionibus proponendis in prima instantia.
• 19 Si minor litem ſsuam proponat contra eius patremfamilias, poteſst illam intẽtareintentare.
• 20 Pupillus qui eſst orbatus patre, & minor vigintiquinque annis, habent caſsum Curiæ, tametſsi diuites ſsint.
• 21 Miſserabiles perſsonæ quæ ſsint, & eas debet Rex tueri.
• 22 Minor vigintiquinque annis, ſsiue vir, ſsiue fœmina, poſtquãpostquam impetrauit veniãveniam ætatis, non habet caſsum Curiæ.
• 23 Denegatur́Denegaturque ei restitutio.
• 24 In cauſsa cõmunicommuni pupillo & viduæ, eſst locus caſsui Curiæ, ſsi indiuidua ſsit, nõnon autẽautem ſsi diuidua: cõtrariũcontrarium infra nu. ſseqq.
• 25 ExpẽditurExpenditur doctrina Andr. Gail obſserua. 32. n. 2. tenẽtistenentis, omnes lites cõſortesconsortes ex participatione alterutrius ſsortiri forum Curiæ.
• 26 Declara in caſsibus Curiæ actiuæ propoſsitis.
• 27 Aliqua poßũpoßum habere ab alio quæ à me ipſso non poſsſsum.
• 28 Adducitur, & expenditur textus elegans, in l. ſsi is qui duos reos, ff. de liberat. legat.
• 29 Ex duobus ſsocijs, qui incapax eſst, propter capacitatẽcapacitatem alterius capit in conſequentiãconsequentiam.
• 30 Rex dominus noſster eſst fons iuriſdictionũiurisdictionum omniũomnium in ſsuo Regno, eam́eamque exercet per ſsuos Auditores, & Prætores in Regijs Chancellarijs.
• 31 Caſsus Curiæ in vno eſst cõmuniscommunis eius cõſortibusconsortibus in lite volentibus ipſsis, ſsi ſsint actores.
• 32 Cauſsarum continẽtiæcontinentiæ quæ?
• 33 Prima ratione pluriũplurium perſonarũpersonarum, ſsi res ſsit cõmuniscommunis, exẽplũexemplum eſst de cõmunicommuni hæreditate, & etiãetiam in criminalibus cauſsis.
• p. 2r
  34 SecũdaSecunda cõtinentiacontinentia cauſsæ eſst ratione generalis actionis, vt tutelæ negotiorũnegotiorum geſtorũgestorum, &c.
• 35 Actionem mouens coram diuerſsis iudicibus litem amittit fauore libertatis, & militiæ, & non in alijs caſsibus.
• 36 Poſsſseſsſsorij, & petitorij cauſsæ ſsuper eadem re habent cõtinentiamcontinentiam.
• 37 Finis poſsſseſsſsorij est principiũprincipium petitorij, & vnius cognitio habet intelligẽtiãintelligentiam alterius
• 38 Exceptio, ne cõtinẽtiacontinentia cauſsæ diuìdatur, habet locum parte opponẽteopponente, & ante cõtestationẽcontestationem litis opponi debet, & ea nõnon oppoſsita valet proceſsſsus.
• 39 Prædicta de continentia poſsſseſsſsorij, & petitorij intelligenda ſsunt data capacitate fori.
• 40 In cauſsis executiuis locũlocum nõnon habet exceptio litiſpẽdentiælitispendentiæ.
• 41 Declaratur, vt non procedat, nec permittatur vno, eodem́eodemque tempore ſsuper eadem quantitate duas cauſsas executiuas proſsequi.
• 42 Rationes reſsolutionis numeri præcedentis ab auctore traditæ.
• 43 Praxis vtilis prædictorum in via executiua coram diuerſsis iudicibus ſsuper vno, eodem́eodemque debito.
• 44 Decimus Curiæ caſsus eſst in homine paupere.
• 45 Pauperum vox coram Deo acclamat.
• 46 Pauper quis dicatur, iudicis arbitrio relinquitur.
• 47 Ille qui viuit, & ſse alit ex alimẽtisalimentis ei aſssignatis, an pauper dicatur?
• 48 AlimẽtaAlimenta recipiẽsrecipiens non dicitur pauper, niſsi ſsit in ſsumma egeſstate, traduntur rationes & fundamenta noua, vt hæc distinctio circa caſsus Curiæ obſseruetur.
• 49 Exploditur, & reprobatur cõmuniscommunis AduocatorũAduocatorum allegatio, qui ſolẽtsolent fundare casũcasum Curiæ propter paupertatẽpaupertatem, dicẽdodicendo, illũillum intẽtãtẽintentantem viuere ex alimẽtisalimentis, quia hoc ſolũsolum nõnon ſsufficit
• 50 Vndecimus Curiæ caſsus eſst, en home muy cuytado.
• 51 Senes decrepiti, & diuturno morbo laborantes & debiles, & omnes hi, de quibus natura mouetur ad miſserendum, habent caſsum Curiæ; ſsub præcedenti capite.
• 52 Exempla prædicta non arctant regulam.
• 53 CõſtituiturConstituitur ſsub ea ille qui omnibus ſsuis bonis, ſsiue maioratu, per ſentẽtiãsententiam fuit priuatus.
• 54 Item qui paſsſsus incendium, |
  p. [2]v
  vel naufragium omnia ſsua bona amiſsit.
• 55 Comprehenſsi ſsub titulo de curatore furioſso, vel prodigo, ſseu alijs extra minores dandis, poſsſsunt intentare caſsum Curiæ in prima inſstantia.
• 56 Indus quilibet, ſsiue diuus ſsit, ſsiue pauper, caſsum Curiæ intentare poteſst vt actor.
• 57 Miſserabilis dicitur qui proprias cauſsas adminiſstrare non poteſst.
• 58 Item Senes decrepiti, & diuturno morbo fatigati, publicè pœnitẽtespœnitentes, liberti Eccleſsiæ, manumiſssi, cæci, mutilati membris, leproſsi, carcerati, & omnes, quìbus natura cõmoueturcommouetur ad miſserendum.
• 59 Mercatores quando ſsunt in itineribus, miſserabiles reputantur, & contra eos tempore quo proficiſscuntur non ſsunt admittendæ calumnioſsæ actiones.
• 60 Deinde Ætiopes, & quos vulgo nominat, mulatos, geniti ab Hiſspanis & cõcepticoncepti à mulieribus Ætiopenſsibus.
• 61 Quod fallit ſsi ſsint diuites.
• 62 Cauſsa libertatis eſst caſsus Curiæ, ſsiue actiuè, vel paſssiuè proponantur agendo, vel defendendo.
• 63 Decimustertius Curiæ caſsus in cauſsis & litibus viduarũviduarum, quantumuis diuites ſsint,
• 64 Lite cœpta & conteſstata coram iudice ordinario, non habet locum Curiæ caſsus.
• 65 Vidua vna contra aliam non habet caſsum Curiæ.
• 66 Stylus prouiſsionis ordinariæ, quæ vulgo dicitur, del fuero, & eius exceptiones.
• 67 Sub viduæ nomine admittuntur mulieres, quæ habent maritos inutiles, vel longa abſsentia impeditos quoad caſsum Curiæ.
• 68 Seu ad trirremes, vel exilium damnatos.
• 69 Eccleſsia vidua dicitur quæ habet EpiſcopũEpiscopum, ſsed inutilẽinutilem.
• 70 In ea muliere quæ nunquãnunquam maritum habuit, ſsed celebs eſst, maior adeſst dubitandi ratio, an habeat forum Curiæ, vt actrix in prima inſstantia reſsoluitur affirmatiuè.
• 71 Prima exceptio prouiſsionis ordinariæ ſsori eſst, no ſsiendo cauſsa criminal.
• 72 Intellige ſsi ſsit vidua rea, nõnon actrix, vel accuſsatrix, quia agendo habet caſsum Curiæ, & constituitur ratio & auctoritas adducitur.
• 73 Idem tenendum de quoli|
  p. 3r
  bet ſsortiente caſsum Curiæ, quod de vidua numero proximiori eſst dictum.
• 74 Cauſsæ criminales grauiores ciuilibus, ex Iulìo Claro, & eius fundamentis.
• 75 Perquiſsitores quando & quomodo prouideantur.
• 76 Iudices prædictos ConſiliũConsilium SupremũSupremum Caſstellæ nominat, & non Chancellariæ.
• 77 In IndiarũIndiarum ChãcellarijsChancellarijs extat ordinatio 17. per quam tribuitur facultas nominandi perquiſsitores ad cognoſcendũcognoscendum, & ordinandũordinandum proceſsſsum, non ad definiendum.
• 78 Nonunquam etiam ad diffinitiuam ſsententiam pronũciandampronunciandum nominantur, & hoc iure vtimur.
• 79 Secundus caſsus exceptionis ordinariæ fori est, en marauedis pertenecientes al Rey.
• 80 Tertia exceptio, ò ſsobre execucion de carta executoria, ò contrato guarentigio, que trae aparejada execucion.
• 81 Ardua quæstio, an ſsuper executione Sententiæ, vel contractus, poſssit intentararí caſsus Curiæ, & executio peti in regali Chancellaria?
• 82 Distinctio caſsuum, quando eſst deuoluenda executio ſsententiæ iudici inferiori, qui primam tulit in cauſsa ciuili, vel criminali.
• 83 Semper ex ſstylo remittìtur executio in Chancellaria inferiori iudici, niſsi ex iustis cauſsis retineatur.
• 84 Referuntur quæ ſsint, & ſstylus, & praxis exequendi in Chancellaria, vel dandi executorem.
• 85 Potiùs agitur termino ſsententiæ confirmantis, quàm confirmatæ, & ideô de iure communi executio expectat ad iudicem ad quem.
• 86 In arbitrio dominorum de Chancellaria eſst, in cauſsis ciuilibus quantitatis debitæ, vel executionem per ſse ipſsos facere, vel remittere eam faciendam.
• 87 Intellectus ad leges 27. tit. 23. par. 3. & ad l. 11. tit. 5. lib. 2. Recop.
• 88 Stylus RegaliũRegalium Senatuum Limenſsis, & de Panamà, q̃que en auiendo eaſso de Corte, que el actor pudiera pedir è intentar en via ordinaria, ſse admita en las executiuas, pidiendo execucion.
• 89 Quid ſsit obſeruãdumobseruandum in Re|
  p. [3]v
  galibus Senatibus, Valliſsoletano, Granatenſsi, & Audientia Hiſspalenſsi, & Regni de Galicia.
• 90 Executio ſentẽtiæsententiæ quando, & in quibus caſsibus retineatur à iudice ad quem ex ſsententia & diſstinctione Cardinalis Thuſschi.
• 91 Si ſentẽtiasententia iudicis ad quem fuerit partim confirmatoria, partim reuocatoria, executio ei competit, vel ſsi ſsit prima modificata.
• 92 Priuilegiatus contra alium priuilegiatum æqualiter an vtatur foro Curiæ? quid de iure communi.
• 93 De iure noſstro Regio cõcaſſanturconcassantur priuilegia, & confunduntur, nec vnus aduerſsus alium eo vtitur, etiamſsi vidua ſsit.
• 94 Decimusquartus Curiæ caſsus eſst, contra algun poderoſso.
• 95 In conſspectu Principis nullus est potentior altero, quia non est in Principe ſsupremo conſsideratio perſsonarum.
• 96 Idem quod proximiori numero eſst intelligendum in eìus Supremo Conſsilio, ſseu Regia Curia, & ChãcellariaChancilleria.
• 97 Potens, vel potentior, quis ſsit; conſsiſstit in facto, & reſsidet in arbitrio iudicis.
• 98 Decimusquintus caſsus Curiæ eſst contra Duces, Comites, & Marchiones.
• 99 Decimusſsextus in dominis vaſsſsallorum, etiamſsi non habeant titulum.
• 100 Quod extenditur, etiamſsi ſsint pupilli, & minores viri, vel fœminæ, ſseu viduæ.
• 101 Decimusſseptimus caſsus Curiæ erit, contra las juſsticias y oficiales dellas.
• 102 Domini Præſsides, & Senatores, ſseu Regiorum Conſsiliorum, vel Chancellariarum, ſseu Audientiæ Hiſspalenſsis, & Regni Galleci, ſsortiuntur caſsum Curiæ, & quomodo.
• 103 Adducitur lex 5. tit. 3. lib. 4. Recop. & declaratur.
• 104 Senatores, & Prætores Regij, non poſsſsunt cauſsas ſsuas, nec vxorum, vel filiorum, ad Chancellariam, in qua aſssiſstunt, trahere.
• 105 Poterit tamẽtamen aduerſsa pars, ſsi voluerit eos conuenire in eadem Chancellaria.
• 106 Non datur prorrogatio iuriſsdictionis, quando lex eam tollit, limitat, vel inhibet.
• p. 4r
  107 Non datur prorrogatio diuerſsæ ſspeciei.
• 108 Adducitur ordinatio 27. quæ inter alias eſst emiſsſsa cuilibet ex Chancellarijs Indiarum Occidentalium.
• 109 Cauſsa adduci poteſst ad ſuãsuam Chancellariam per eius Senatorem, ſsi executor contra eum datus excedat limites ſsuæ iuriſsdictionis.
• 110 Remedia quando executor excedit.
• 111 Propter neceſssitatem imminentem, vel periculum inſstans, plura permittũturpermittuntur, quæ aliàs nõnon admitterẽturadmitterentur.
• 112En las AudiẽciasAudiencias del Perù, ſse lleuan en apelacion los negocios tocantes a las executorias que para eſstas partes ſse deſspachan en el Conſsejo de Indias, exempla adducuntur.
• 113 Ioannes MatiẽçoMatienço Regius in Argentina Chancellaria Senator laudatur, eius mores, & modus procedendi.
• 114 Decimusoctauus caſsus Curiæ, en las juſsticias ordinarias.
• 115 Iudices Pedanei, & qui invicis aſssistunt, non comprehenduntur ſsub prædicta regula.
• 116 Decimusnonus, en el Teniente de Corregidor, y Alcalde Ordinario.
• 117 Plures caſsus Curiæ ex mente legum de his diſponentiũdisponentium, licèt non ex verbis.
• 118 Vigeſsimus caſsus Curiæ in Alguacello maiori, vel executore iuſstitiæ.
• 119 In Alguacellis minoribus traditur diſstinctio.
• 130 Vigeſsimusprimus caſsus Curiæ eſst contra decuriones, vulgo, Regidores, ò Ventiquatros.
• 131 Quod attinet ad Tribunos plebis, vulgo, los Iurados, erit arbitrarium, y en los Seſsmeros donde no ay Iurados.
• 132 Vigeſsimusſsecundus caſsus erit in tabellione Concilij ciuitatis, vulgo, el eſscriuano de Cabildo, qui conueniri poteſst in Curia Chancellariæ.
• 133 Quod procedit, etiamſsi ille qui conuenerit tabellionem del Cabildo, por caſso de Corte, ſsit decurio, quia potentior est tabellio.
• 134 De tabellionibus numerarijs fit diſstinctio.
• 135 Tabellionum aliquorum mores.
• p. [4]v
  136 Vigeſsimus tertius caſsus Curiæ procedit contra eos, qui ſsunt de familia iudicis ordinarij.
• 137 Comprehenſsi ſsub numero proximiori referuntur.
• 138 Lex qui iuriſsdictioni, ff. de iuriſsd. omn. iud. adducitur, & declaratur.
• 139 Eius inhibitio in ciuilibus & criminalibus intellecta contra Gregor. Lop.
• 140 Vigeſsimusquartus caſsus Curiæ contra SyndicũSyndicum Reipublicæ, vulgo, el Mayordomo de la ciudad o villa.
• 141 Vigeſsimusquintus in Exactore tributorum, vulgo, el Receptor del ſseruicio.
• 142 Vigeſsimusſsextus contra Receptorem alcaualæ, vulgo, el Teſsorero.
• 143 Vigeſsimus ſseptimus in Caſstellano alicuius fortalicij, ſseu caſstelli.
• 144 Regium reſscriptum exẽptionisexemptionis militaris, & eius inhibitionis.
• 145 Vigeſsimusoctauus caſsus in cauſsis denegatæ iustitiæ.
• 146 Praxis proximioris numeri.
• 147 Auocatio cauſsæ fieri poteſst, & ad Curiam trahi per denegatam iuſstitiam ab inferiori iudice, qui de ea cognoſscit.
• 148 Iudices priùs monendì, antequam cauſsæ ab eis auocentur.
• 149 Si conſstet ex teſstimonio actorum de nimia negligentia, & remiſssione ordinarij iudicis, abſsque citatione poteſst fieri auocatio cauſsæ à dominis.
• 150 Declaratur reſsolutio domini Præſsidis Couar. dicentis, Regios Auditores non poſsſse auocare cauſsas ab inferioribus, vt procedat non interueniente iuſsta cauſsa.
• 151 Negligentia inferioris, quæ & qualis ſsufficiat, vt ab eo auocetur cauſsa, pẽdetpendet ex arbitrio dominorum de Conſsilio, vel Chancellaria.
• 152 Regiæ Chancellariæ cognoſscunt de todos los pleytos que ſson ſsobre caſsos de Corte, ex l. 11. tit. 5. lib. 2. Recop.
• 153 Regales Senatus, & Prætoria Indiarum Occidentalium vtuntur eodem iure, quo Regia Valliſsoletana, & Granatenſsis Chancellaria.
• 154 Ordinationes ſsunt vnius formæ, & eædẽeædem in qualibet Audientia Indiarum.
• p. 5r
  155 Refertur ordinatio tertia, & eius littera.
• 156 Chancellariæ Prætoriales quæ.
• 157 Diuerſsitas in forma, ordine, & pœna ſsecundæ ſsupplicationis quæ aliter eſst apud nos, quàm ea quæ obſseruatur Valliſsoletano, & Granatenſsi Senatu.
• 158 Traditur forma & ordo ſecũdæsecundæ ſsupplicationis apud nos, & quantitas quæ requiritur.
• 159 Quantitas condemnationis, & non primæ petitionis attenditur, vt locus ſsit ſsecundæ ſsupplicationi ex parte rei condemnati.
• 160 Reus abſsolutus, etiamſsi abſsolutio ſsit maximæ quãtitatisquantitatis, non tenetur præſstare apud nos fideiiuſssionem, ſsi actor ſsecundò ſsupplicet.
• 161 Secus in Regno Caſstellæ, vbi ſseruandæ ſsunt l. 1. & 2. & aliæ, tit. 20. lib. 4.
• 162 Lex 7. tit. 20. lib. 4. in finalibus verbis in Indiarum Chancellarijs obſseruantur.
• 163 Cauſsa retenta, vel aliter quomodocunque introducta in Regali Prætorio, & Chancellaria, ſsi no es por nueua demanda, non habet locum ſsupplicatio.
• 164 Verbum, ni en otra manera alguna, quid importet.
• 165 Quid autem ſsi per remiſsſsionem factam ab inferiori cauſsa introducatur in Regali Chancellaria, an habeat locum ſsecunda ſsupplicatio, fit diſstinctio.
• 166 Quælibet cauſsa Fiſscalis in Chancellaria debet intentari, vel in Conſsilio Regio.
• 167 Procurator Fiſscalis non poteſst Fiſscum ſsuo proprio foro Regio priuare.
• 168 Fiſscus cauſsas alibi pendentes trahit ad ſsuos iudices.
• 169 Procurator Fiſscalis Regius non potest citari, nec vocari coram alijs iudicibus, niſsi in Regia Chancellaria.
• 170 Et quando́quandoque agunt, vel defendunt cauſsas, ante los oficiales Reales, ò juez mayor de difuntos.
• 171 An Rex poſssit audire de gratia, non exiſstente gradu ſsecundæ ſsupplicationis, & quæ requirantur.
• 172 Cùm Rex audit de gratia, ſsi fuit per ſsententiam eius prouiſsum, vt reſstitutio bonorum fieret, non extenditur contra tertium, in |
  p. [5]v
  quem fuerunt alienata.
• 173 Reſstitutio gratiæ in quo differat à restitutione iuſstitiæ, remiſssiue.
• 174 Recurſsus ad ſsuperìorem nunquãnunquam tollitur, & n. 179.
• 175 Regio reſscripto emiſsſso Regali Limenſsi Senatui eſst prouiſsum, vt quomodocum́quomodocumque proceſsſsus, & cauſsæ ad Conſsilium deferantur, partes citentur.
• 176 Tenor dicti reſscripti, & epiſstolæ Regiæ.
• 177 In omnibus Chancellarijs Indiarum ſseruandum quod Limenſsi fuit reſscriptum in prædicto caſsu.
• 178 Ne́Neque per illud eſst aliquid innouatum, quod attinet ad ſsecundam ſsupplicationem præter quãquam quoad citationem faciendam partibus.
• 179 Quamuis non ſsit locus appellationi, vel ſsupplicationi, locum habet recurſsus ad Principem.
• 180 Auctoritas ſsuperioris ſsemper excepta.
• 181 Per leges nouiores eſst data forma audiendi à Rege in cauſsis ſsecundæ ſsupplicationis.
• 182 Parti quæ ſsententiam habuit reuiſsionis in Chancellaria eſst ius acquiſsitum, ſsi ex aliqua cauſsa non ſsit locus ſsecundæ ſsupplicationi.
• 183 Reuiſsionum materia per Tuſschum bene explanata.
• 184 Vt Princeps aliquam litẽlitem reuideri mandet, requiritur cauſsa ſsufficiens, vel probabilis, & veroſsimilis, aliàs peccat mortaliter, ſseu ei conſsilium præſstantes.
• 185 Princeps ſsiue Eccleſsiaſsticus, vel ſsæcularis, peccat mortaliter, quãdoquando ſsine cauſsa derogat iuri poſsitiuo, maximè ſsi eſst tertij præiudicium.
• 186 Princeps poteſst tollere, & mutare ea quæ ſsunt iuris ciuilis per aliam ſscilicet legẽlegem.
• 187 Declaratur an in tertij præiudicium.
• 188 Declaratur l. 4. tit. 24. p. 3. & eius effectus, & limitatio.
• 189 Cauſsæ legitimæ adducuntur notabiliter, vt reuiſsionem noſster inuictiſssimus Rex poſssit cum iuſstificatione concedere.
• 190 Quando non adeſst gradus ſsecundæ ſsupplicationis, ſsolet dari Regium reſscriptum, vt per duas, tres, vel quatuor aulas cauſsa videatur in Chancellaria.
• p. 6r
  191 Eadem praxi vtuntur Vicerreges Piruani, & ordenare ſsolent, quod lites aliquæ arduæ videantur per duas aulas Chancellariæ Limenſsis.
• 192 Vigeſsimus nonus caſsus Curiæ est in cauſsis Fiſscalibus, quædam verò reſseruatæ Comitibus ſsacrarum largitionum, vulgo, El Conſsejo de Hazienda.
• 193 In Indiarum Occident alium Chancellarijs omnes cauſsæ Fiſscales indiſstinctæ in eis peraguntur.
• 194 Trigeſsimus caſsus Curiæ eſst pro exigendo ſsalario tabellionũtabellionum, vulgo, eſscriuanos de Camara, y Relatores de la miſsma Audiencia.
• 195 Trigeſsimusprimus in ſsalario Aduocatorum, & Procuratorum, & in Receptoribus, cæteriſ́cæterique officialibus eiuſsdem Chancellariæ, & redditur ratio.
• 196 Si ſsalarium annuũannuum conſstitutum ſsit, vel lis aliter ventilata in Chancellaria, ibi poteſst peti ſalariũsalarium ab Aduocato in eadem.
• 197 Secus verò ſsi ſsalarium nõnon fuerit annuum, nec lis ad Chancellariam deuoluta, nec in ea proſsecuta, quia ceſsſsat continentia cauſsæ.
• 198 Extende prædicta ad Suprema Regia Conſsilia, coram quibus Aduocati operas ſsuas aduocando præſstant, & in aula cauſsarum criminalium.
• 199 Caſsus Curiæ Reales, hoc est, ex natura rei, ſsuper qua litigatur.
• 200 Trigeſsimusſsecundus eſst in feudo.
• 201 CõmendæCommendæ Indorum qualiter dentur commendatatarijs, & earum ſsucceſssio.
• 202 Refertur ordinatio de Malinas, & eius declarationes.
• 203 Vbi reſseruatæ ſsunt cauſsæ, non est locus præuentioni coram alio iudice, quia fit præiudicium iuriſsdictioni.
• 204 Vbi adest iuriſsdictio priuatiua nihil operatur conſsenſsus partium, vt in alium iudicem prorrogatio eius fiat.
• 205 Refertur declaratio vltima ordinationis de Malinas, lata anno 1610.
• 206 Computatio mille ducatorum ad dictam ordinationem, & declarationem debet fieri, por la taſsſsa, y no por crecimiento de eſspecies: quod explicatur.
• p. [6]v
  207 Trigeſsimus quartus caſsus Curiæ eſst ſsuper interpretatione Regij priuilegij à Rege conceſssi, qui ſsolus de eius interpretatione iudicat.
• 208 Ad quæ Regia Conſsilia eſst recurrendum ſsuper priuilegij interpretatione.
• 209 Trigeſsimusquintus notabilis caſsus Curiæ Realis (ſse moto priuilegio actoris, vel potentia rei) erit, ſsi cauſsa ſsit magni momenti.
• 210 Explicatur celebris lex 4. tit. 1. lib. 3. Recop.
• 211 Lex prædicta extenditur in ſsua ſsecunda parte, eiuſ́eiusque deciſsio ad quamlibet RegiãRegiam Chancellariam.
• 212 Traduntur fundamenta vniformitatis, diſspoſsitionis, comprehenſsionis ex identitate, & rationis militantis, etiamſsi ſsit correctoria.
• 213 Cauſsæ magnæ maiores iudices requirunt.
• 214Si el caſso fuere de grande importancia, erit caſsus Curiæ, exempla traduntur.
• 215 Quando est caſsus Curiæ, & pro tali declaratur, ſsiendo de grande importãciaimportancia, partes grauantur in his, quæ hîc referuntur.
• 216 Caſsus trigeſsimusſsextus Curiæ eſst, ſsobre bienes de mayorazgos y vinculados, & qualiter hoc eſst intelligẽdumintelligendum.
• 217 Intellige ſsi maioratus, & eius bona ſsint qualitatis, & quantitatis magnæ
• 218 Si autem petantur bona maioratus à ſsingulari poſsſseſsſsore, qui ea detinet titulo emptionis, vel alienationis, an poſssit per caſsum Curiæ peti, diſstinguitur, vt in præcedenti caſsu.
• 219 Trigeſsimusſseptimus caſsus Curiæ erit, ſsobre vaſsſsallos.
• 220 Trigeſsimusoctauus, ſsobre fortaleza.
• 221 Trigeſsimusnonus, ſsobre muerte o heridas de algun Cauallero.
• 222 Quadrageſsimus, ſsobre la paga de tributos que ſse piden a Indios encomendados, & qualiter.
• 223 Celus & deſsiderium fauẽdifauendi Indos procedit ex tribus cauſsis hîc relatis.
• 224 Decem alij caſsus Curia referũturreferuntur ex Andræa Gail obſseruatione 1. libr. 1. quorum plures apud nos non extant.
• 225 De cauſsis pignorationum, & priuilegiorum Principis |
  p. 7r
  Rex cognoſscit in eius Conſsilio.
• 226 Vbi eſst iuriſsdictio priuatiua, non habet locum Curiæ caſsus.
• 227 Stylus declarandi caſsum Curiæ in ciuilibus & criminalibus.
• 228 A declaratione caſsus Curiæ habet locum ſsupplicatio, ſsi interponatur à parte conuenta.