Argumentum verò illud potiſssimum, quod opponitur ex ordinatione ſacerdotũ sacerdotum , quibus dicitur, accipite ſspiritum ſanctũ sanctum , &c. quoniam eiſsdem verbis dominus apoſstolis dedit poteſstatem iuriſsdictionis Ioannis. 20. cùm ibi fecerit eos iudices, & inſstituerit ſsacramentum confeſssionis, cuius eos quoque miniſstros effecit: reſspondetur, quòd eiſsdem quidem verbis eccleſsia nunc poſs ſset tradere poteſstatem iuriſsdictionis omnibus initiatis: at re vera non tradit, ſsed ſsolam poteſstatem ordinis neceſs ſsariam ad abſsolutionem ſsacramentalem. Nam ille actus ſsacramentalis duplicem poteſstatem exigit: alteram ordinis, alteram iuriſsdictionis: neutraq́; neutraque ſsine altera ſsatis eſst. Nã Nam epiſscopus diaconus ſsubditos quidem habet: ſsed, ſsi tentet abſsoluere, nihil facit. Simplex quoque ſsacerdos ordinis pote ſstatem habet: ſsed, quia caret iuriſsdictione, nihil facit abſsoluendo. Accipit itaque ſsacerdos quiſsque, cùm initiatur, per illa verba. Quorum remiſseritis, &c. poteſstatem ordinis, quæ neceſs ſsaria eſst, ad remittenda peccata: tametſsi (vt retro diximus) iuriſsdictionem quoq; quoque accipiat ad remittenda venialia, &c.