Ad tertium, iam patet, confeſssionem fictam, aliquam eſs ſse idoneam ad percipiendã percipiendam veram abſsolutionem, per quam, ſscilicet præ ceptum impletur, tum Dei, tum eccleſsiæ, cũ cum pœnitens ſsacramentaliter abſsoluitur. Imò crediderim ego, quòd cùm peccator ſse ſsiſstit ſsacerdoti, iuxta præ ſscriptum illius capituli, quòd quidam, de pœnitentiis, etiam ſsi non recipiat abſsolutionem implet præceptũ præceptum eccleſsiæ, ex quadam eiuſsdem eccleſsiæ pia & clementi diſspenſsatione. Nec aliud intelligo, cũ cum pontifex ait, talẽ talem confeſssionem eſs ſse recipiendam. Quare cenſsuræ, ſsi quæ fulminentur aduerſsus eos, qui eo anno non ſsunt confeſssi, huiuſsmodi peccatores impœnitentes non tangunt. Per nullam tamen confeſsionẽ confessionem impletur diuinum præceptum, niſsi abſsolutio ſsacramentalis ſsuperaddatur, ſsine qua ſsacramentum pœnitentiæ non eſst.