De æquinoctialis natura diſsſserendum eſsſse. Cap. I.

QVONIAM maxima noui orbis pars ſsub media cœli regione poſsita eſst, quãquam veteres, torridam at̈;atque inhabitabilem opinati ſsunt, non mediocriter refert ad naturam moreſsque Indicæ gentis cognoſscendos, de naturali quoque eius regio nis conſstitutione diſsſserere. Neq́ue enim eſst eorum contemnenda ſsententia, qui rerum Indicarũ peritiã ex ęquinoctialis maximè aſſerũtaſſerunt cognitio ne pẽdere. Nam quicquid in hoc nouo orbe ab alte ro diuerſsum eſst, æquinoctialis maxime ratione ſsit. Omnis vero regio duobꝰduobus ſolſtitialibꝰſolſtitialibus circulis | comprehenſsa ad mediam lineam, in qua ſsol vbique gentium pares noctibus dies facit, tanquam ad normam ſsuam redigenda explorandaque eſst, cuius ſsanè eſst tam mirabilis & inopinata varietas, vt merito ingenia excitet ad cauſsas ex vera potius & comperta ratione, quam ex doctrina veteris Philoſsophiæ perquirendas.
Loading...