Quid de origine ſsua Indi tradant. Cap. XXV.

QVID autem de primis exordijs gentis ſsuæ, ipſsi Indi referant, non eſst alicuius pretij | noſsſse, cum ſsomnia potius ſsua, quam hiſstoriam aliquam narrare videantur. Ac magni quidem diluuij plurima in his regionibus mentio eſst & fama celebris. Sed vtrum commune illud totius orbis, quod diuinæ literæ prædicant, an propriũ aliquod harum regionum & gẽtiumgentium haberi debeat, non ſsatis conſstat. Certè ingentis cuiuſsdam exundationis non obſscura monumenta à peritis notantur. Ego magis in eorum ſsententiam eo, qui antiquiſssimi illius Noetici apud hos barbaros nulla veſstigia eſsſse confirmant, peculiare aliquod diluuium, quale Plato narrat, & Poetæ Deucalionæum fabulantur, fuiſsſse non dubitant. Igitur illo magno diluuio hauſstos eſsſse omnes mortales iſsti conſsentiunt. Quidam ex magno la cu Inticacaemerſsiſsſse Viracocham quẽdamquendam, eundem Tiaguanacum, vbi antiquorum & admirabilium ædificiorum ruinæ viſsuntur, ſsedem habuiſsſse, inde ad Cuzquenſsem regionem veniſsſse & propagaſsſse genus humanum. Namque in eodem lacu inſsulam oſstendunt, vbi ſsolem conditũ eſsſse nugantur, eamque ob cauſsam plurimo olim ſsanguine non ouium modo, ſsed etiam hominum litatum eſsſse perſspicuum eſst. Alij ex ſspecu quadam per feneſstram ſsex aut neſscio quot homines prodijſsſse à ſsole videlicet factos, eoſsque generi mortalium propagando operam dediſsſse, qua etiam ex re locum nomen acceptum retinere, hodieq́ue Pacaritambo vocari. Itaque Tambos antiquiſssimos eſsſse hominum vulgaris ſsententia eſst. Ex ijs Mangocapa ille, quem primum ſsuæ gẽ|tis autorẽ gens IngarũIngarum agnoſscit, ab hoc duæ fami liæ celebres Hanan Cuzquenſsium, & Brincuzquenſsium, Feruntur Reges Ingæ, cum cæteras huius orbis gentes debellarent, eam belli cauſsam potiſssimã prætexere ſsoliti, quòd oporteret omnes mortales ipſsis ſsubdi, à quorum genere & patria omnes propagati eſsſsent, & quibus etiam vera religio diuinitus innotuiſsſset. Quid opus eſst cę tera hic repetere, quæ veritatis inania, vanitatis pleniſssima ſsunt. Illud viri eruditi ſscriptis mandarunt, omnem iſtorũiſtorum memoriãmemoriam ad quadringentos maxime annos porrigi, vltra id ætatis nihil aliud quam denſsas tenebras ignorationis occurrere. Ne̈; mirandum eſst ſsanè, cum literarũliterarum imperitia ve niam hiſstoriæ promereatur, pro quibus exacta il la Qui poca maiorũmaiorum ſsupputatio admirationi magis eſsſse debet, quod ad id vſ̈;vſque ętatis tenax ſsit. Mi hi diu inquirenti, an apud hoſsce barbaros notitia aliqua extaret, vnde huc cõmigrarent primi autores ipſsorum, adeo nihil occurrit ère, vt potius ſse ſse in hoc orbe natos & conditos ferè opinentur, niſsi Fide Catholica reuocentur, ex vno genus mortalium omne fluxiſsſse. Tenent vero cõ iecturis non mediocribus nobiles autores, quam diutiſssime hiſsce barbaris nullos fuiſsſse Reges,
Act. 17.
nullam certam conſstitutam Rempublicam, ſsed promiſscuè turmatim habitaſsſse, vt modo Floridi, vt Braſsilienſses vt Chiriguani, vt pleræ̈;pleræque gentes Indorũ, qui nullos habent certos Reges ſsed pro vt belli paciſsue fortuna tulerit, ſsubito ac temere duces creant, at̈;atque eos mores probant, quos libi|do furor̈;furorque perſsuaſserit. Tempore vero proceden te homines viribus & induſstria præſstantes per ty rannidẽ cœpiſsſse dominari, vt olim Nemrot, paulatimq́; creſscentes eam conſstituiſsſse Remp. quam apud Peruenſses, & Mexicanos noſstri inuenerũtinuenerunt, barbaram quo̈;quoque ipſsam, ſsed à cætera barbarie In dorum plurimum abhorrentẽ. Quare genus hoc hominum ſsylueſstre ex barbaris, profugiſ̈;profugiſque homi nibus maximè propagatum ratio ipſsa perſsuadet.
Loading...