QVID autem de primis exordijs gentis
ſsuæ, ip
ſsi Indi referant, non e
ſst alicuius pretij |
no
ſsſse, cum
ſsomnia potius
ſsua, quam hi
ſstoriam
aliquam narrare videantur. Ac magni quidem
diluuij plurima in his regionibus mentio e
ſst & fama celebris. Sed vtrum commune illud totius
orbis, quod diuinæ literæ prædicant, an propriũ aliquod harum regionum &
gẽtiumgentium haberi debeat, non
ſsatis con
ſstat. Certè ingentis cuiu
ſsdam
exundationis non ob
ſscura monumenta à peritis notantur. Ego magis in eorum
ſsententiam eo, qui antiqui
ſssimi illius Noetici apud hos barbaros nulla ve
ſstigia e
ſsſse confirmant, peculiare aliquod diluuium, quale Plato narrat, & Poetæ Deucalionæum fabulantur, fui
ſsſse non dubitant. Igitur illo magno diluuio hau
ſstos e
ſsſse omnes
mortales i
ſsti con
ſsentiunt. Quidam ex magno la
cu Inticacaemer
ſsi
ſsſse Viracocham
quẽdamquendam, eundem Tiaguanacum, vbi antiquorum & admirabilium ædificiorum ruinæ vi
ſsuntur,
ſsedem habui
ſsſse, inde ad Cuzquen
ſsem regionem veni
ſsſse & propaga
ſsſse genus humanum. Namque in eodem lacu in
ſsulam o
ſstendunt, vbi
ſsolem conditũ e
ſsſse nugantur, eamque ob cau
ſsam plurimo olim
ſsanguine non ouium modo,
ſsed etiam hominum
litatum e
ſsſse per
ſspicuum e
ſst. Alij ex
ſspecu quadam per fene
ſstram
ſsex aut ne
ſscio quot homines
prodij
ſsſse à
ſsole videlicet factos, eo
ſsque generi
mortalium propagando operam dedi
ſsſse, qua
etiam ex re locum nomen acceptum retinere, hodieq́ue Pacaritambo vocari. Itaque Tambos
antiqui
ſssimos e
ſsſse hominum vulgaris
ſsententia
e
ſst. Ex ijs Mangocapa ille, quem primum
ſsuæ gẽ|
tis autorẽ gens
IngarũIngarum agno
ſscit, ab hoc duæ fami
liæ celebres Hanan Cuzquen
ſsium, & Brincuzquen
ſsium, Feruntur Reges Ingæ, cum cæteras
huius orbis gentes debellarent,
eãeam belli cau
ſsam
poti
ſssimã prætexere
ſsoliti, quòd oporteret omnes mortales ip
ſsis
ſsubdi, à quorum genere & patria omnes propagati e
ſsſsent, & quibus etiam vera religio diuinitus innotui
ſsſset. Quid opus e
ſst cę tera hic repetere, quæ veritatis inania, vanitatis
pleni
ſssima
ſsunt. Illud viri eruditi
ſscriptis mandarunt, omnem
iſtorũiſtorum memoriãmemoriam ad quadringentos
maxime annos porrigi, vltra id ætatis nihil aliud
quam den
ſsas tenebras ignorationis occurrere. Në; mirandum e
ſst
ſsanè,
cũcum literarũliterarum imperitia ve
niam hi
ſstoriæ promereatur, pro quibus exacta il
la Qui poca
maiorũmaiorum ſsupputatio admirationi magis e
ſsſse debet, quod ad id
vſ̈;vſque ętatis tenax
ſsit. Mi
hi diu inquirenti, an apud ho
ſsce barbaros notitia aliqua extaret, vnde huc cõmigrarent primi
autores ip
ſsorum, adeo nihil occurrit ère, vt potius
ſse
ſse in hoc orbe natos & conditos ferè opinentur, ni
ſsi Fide Catholica reuocentur, ex vno
genus mortalium omne fluxi
ſsſse. Tenent vero cõ iecturis non mediocribus nobiles autores, quam
diuti
ſssime hi
ſsce barbaris nullos fui
ſsſse Reges,
nullam certam con
ſstitutam Rempublicam,
ſsed
promi
ſscuè turmatim habita
ſsſse, vt modo Floridi, vt Bra
ſsilien
ſses vt Chiriguani, vt
pleræ̈;pleræque gentes
Indorũ, qui nullos habent certos Reges
ſsed pro
vt belli paci
ſsue fortuna tulerit,
ſsubito ac temere
duces creant,
aẗ;atque eos mores probant, quos libi|
do
furor̈;furorque per
ſsua
ſserit. Tempore vero proceden
te homines viribus & indu
ſstria præ
ſstantes per ty
rannidẽ cœpi
ſsſse dominari, vt olim Nemrot, paulatimq́; cre
ſscentes eam con
ſstitui
ſsſse Remp. quam
apud Peruen
ſses, & Mexicanos no
ſstri
inuenerũtinuenerunt, barbaram
quö;quoque ip
ſsam,
ſsed à cætera barbarie In
dorum plurimum abhorrentẽ. Quare genus hoc
hominum
ſsylue
ſstre ex barbaris,
profugiſ̈;profugiſque homi
nibus maximè propagatum ratio ip
ſsa per
ſsuadet.